«اعتماد» از آخرین وضعیت آرایش انتخاباتی گزارش می‌دهد
لیست‌ها و سرلیست‌ها
ناقوس انتخابات مجلس ١٤ روز دیگر به صدا درخواهد آمد. انتخاباتی که قرار است با برگه‌های رای تکلیف پارلمان دهم و خبرگان پنجم را مشخص کند. اما قوم سیاستمدار از راست تا چپ و از افراطی تا اعتدالگرا در این ساحات و ساعات و در شرایطی که سرنوشت احراز‌شدگان مشخص شده، سخت گرفتار فراهم آوردن مقدمات پیشاانتخاباتی‌اند.
حالا با نیم نگاهی به میدان سیاست می‌شود فهمید در تهران آمران و عاملان سه گروه اصلاح‌طلبان، اصولگرایان، اعتدالگرایان به همراه گروه صدای ملت وابسته به علی مطهری چهار قطب اصلی ماراتن مجلس را تشکیل می‌دهند.
هرچند شرایط حضور بازیگران جناحین سیاسی کشور در این انتخابات متفاوت شد، چه آنکه یک جناح برای ائتلاف و تهیه لیست انتخاباتی خود از کاندیداهایش تعهد کناره‌گیری گرفت و «نهضت انصراف» راه انداخت و جناحی دیگر برای تنظیم فهرست انتخاباتی‌اش فراخوان و فرم داد. بر اساس اخبار رسمی موجود، اصولگرایان که با کمبود مهره انتخاباتی مواجهه نبودند زودتر از دیگران لیست انتخاباتی خود را اعلام کردند. در مقابل اصلاح‌طلبان در تهران فقط هفت کاندیدای شناخته‌شده دارند و برای پر کردن جای خالی ٢٣ نفر دیگر مشغول مصاحبه با کاندیداهایی هستند که رزومه‌های‌شان را به شورای عالی انتخاباتی اصلاح‌طلبان ارسال کرده‌اند. از سوی رهروان ولایت و یاران علی لاریجانی به همراه حزب اعتدال و توسعه هم وضعیت بهتری از اصلاح‌طلبان ندارند و مشخص نبود با چه مکانیزمی می‌خواهند لیست‌های انتخاباتی خود را تکمیل کنند. هرچند روز گذشته برخی اخبار از احتمال ائتلاف عقلا ( اصلاح‌طلبان، حامیان دولت، یاران علی لاریجانی و صدای ملت) خبر دادند. با این مقدمه و تا پیش از اعلام رسمی این ائتلاف انتخاباتی و ارایه لیست واحد از سوی این گروه‌های سیاسی تا به امروز به این شرح است:
اصولگرایان و رویای ریاست حداد‌عادل
اصولگرایان می‌خواهند خان پارلمان باقی بمانند، برای‌شان مهم است که هرگونه شده صندلی‌های سبز پارلمان را از دست ندهند. برای رسیدن به این هدف با کسی هم گویا تعارفی ندارند. آنها برای تحقق این خواسته نه تنها خط قرمزی روی علی لاریجانی و اعوان و انصارش کشیدند که محمدباقر قالیباف و محسن رضایی را هم ندیدند. نگاهی به سهم ٢٢ درصدی محافظه‌کاران سنتی (جامعه روحانیت مبارز- حزب موتلفه و جبهه پیروان خط امام و رهبری) در لیست انتخاباتی اصولگرایان نشان‌دهنده آن است که نقشه راه اصولگرایان و دست برتر در اختیار کدام یک از جریان‌های سیاسی اصولگرایی است. از همان روز که غلامعلی حداد‌عادل به عنوان سخنگوی شورای ائتلاف اصولگرایان معرفی شد تا همین دیروز که ١٠ کاندیدای وابسته به پایداری و ایثارگران و رهپویان را به کنفرانس خبری‌اش برد مشخص بود که او سرلیست انتخاباتی اصولگرایان و گزینه نو اصولگرایان برای ریاست مجلس دهم است. اگرچه در اعلام رسمی فهرست انتخاباتی اصولگرایان ترتیب الفبایی رعایت شده و نام مرتضی آقا تهرانی، دبیرکل جبهه پایداری در صدر قرار گرفته اما پررنگ بودن نقش غلامعلی حداد‌عادل در تنظیم نهایی این فهرست انتخاباتی، پررنگ‌تر شدن
نقش رسانه‌ای او طی یک ماه گذشته به همراه مواضع جدی‌تری در مخالفت با دولت روحانی حاکی از آن است که این سیاستمدار ٧٠ ساله جناح راست با موافقت گروه‌های نو اصولگرا برای بازپس‌گیری کرسی ریاست مجلس از علی لاریجانی بی‌علاقه نیست. این همان نیتی است که امیر محبیان یکی از تئوریسین‌های جناح راست اوایل هفته جاری به آن اشاره کرده بود. محبیان در گفت‌وگو با سایت ندای ایرانیان گفته بود: «طبعا حداد‌عادل وضعیت خود را در مجلس آینده خوب می‌بیند و خود را برای ریاست مجلس دهم آماده می‌کند، زیرا به نظر می‌رسد توانسته تایید موتلفه و بعضی گروه‌های سنتی را هم داشته باشد، اما چرخ گردونه سیاست، بازی‌های بسیار دارد.» البته امیر محبیان در ادامه ای
دیدگاه تان را بنویسید