هیهات ان یاتی الزمان بمثله
غلامحسین کرباسچی: برای آقای هاشمی خرد جمعی حجت بود. برخی میگویند که آیتالله هاشمی در دوران زندگیاش تغییر و تحولات فکری و عملی داشت لیکن در افکار، عقاید و خط مشی ایشان هیچ تغییری وجود نداشت.
اعتمادآنلاین- این عبارت از قدما در فرهنگ ایرانی همچنان به یادگار مانده است که انسان همانطوری میمیرد که زندگی میکند. زندگی آیتالله هاشمی برای مردم بود. ایشان دلسوز مردم بود و راهش را از شاهراه مطالبات و خواستههای مردم انتخاب میکرد و به همین خاطر بود که بارها خود را در معرض رای مردم قرار داد. ایشان همیشه میگفت که اگر وحدت نظر و اجماعی برای حضور و شرکتش در انتخابات باشد، به صحنه میآید.
در انتخابات مجلس ششم نیز وقتی شرایط و حال و هوای عمومی را دید، نهایتا تصمیم گرفت که در سمتی بایستد که اراده و خواست اکثریت مردم باشد. آن زمان برخی دوستان اصلاحطلب حرفهایی در مورد ایشان زدند که البته بعدها از کرده خود پشیمان شدند. برای آقای هاشمی خرد جمعی حجت بود. برخی میگویند که آیتالله هاشمی در دوران زندگیاش تغییر و تحولات فکری و عملی داشت لیکن در افکار، عقاید و خط مشی ایشان هیچ تغییری وجود نداشت.
این دیگران بودند که به دلایل مختلف یک روز به آقای هاشمی نزدیک و یک روز از ایشان دور میشدند. حضرت علی تعبیری را درباره اهل بیت به کار میبرد که آقای هاشمی به عنوان یک شیعه این ویژگی را داشت. آقای هاشمی فرد معتدلی بود. حضرت امیر با تعبیر « النمرقه الوسطى » از آن نام میبرد. ویژگی حرکت آقای هاشمی آرامش، جهتدار و هدفدار بودن است. چنین حرکتی است که به نتیجه میرسد و دیگرانی که تندتر یا کندتر حرکت میکنند، باید حرکت خود را با رویه معتدل و پیوسته، هماهنگتر کنند. در این صورت است که میتوان به وحدت رسید. دغدغه آیتالله هاشمی در تمام عمرش وحدت ملی بود. الگوی رفتاری ایشان در تمام این سالها این بوده که توده مردم به هر سمتی که بروند و هر انتخابی که انجام دهند، باید مورد توجه مسوولان قرار بگیرد چرا که عقل جمعی کمتر اشتباه میکند. آیتالله هاشمی برای رای آوردن و جلبتوجه این جملات را به زبان نمیآورد بلکه ایشان واقعا معتقد بود که معدل گرایش جمعی مردم اشتباه نمیکند.
البته شرایط و بستر انتخاب از نظر تبلیغاتی و آزادی بیان در نگاه ایشان اهمیت ویژهای داشت. بدرقه مردم از آیتالله هاشمی پس از امام خمینی بینظیر بود و خاص زندگی آقای هاشمی بود. زندگی ایشان همراه مردم بود و مردم با وجود همه توهینها و فحاشیهای داخلی و خارجی، او را دوست داشتند. حتی کسانی که در خارج کشور مدعی آزادی هستند در همین ایام به روند گذشته خود ادامه دادند. این امر نشان میدهد که چه کینهها که از شخصیت آزادهای چون آقای هاشمی در دلها نبوده است. با اینحال توجه افکار عمومی با همه جوسازیهای داخلی و خارجی به شخصیت ایشان انعکاس زندگی آقای هاشمی و مردمداری او است. آیتالله هاشمی در زندگیاش همراه مردم بود و مردم در مرگش همراه او. گویی مردم میدانستند که هیهات ان یاتی الزمان بمثله.
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
*غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران
دیدگاه تان را بنویسید