این یادداشت ١٦ سال پیش نوشته شده است

در بخشی از این یادداشت آمده است:اگر بتوانیم «نظام حزبی» را در جامعه تقویت و گسترش دهیم دیگر نیاز نیست که مثلا ٢٠٠ نفر برای انتخابات ثبت‌نام کنند یا به جای اینکه افراد خود راسا برای انتخابات داوطلب شوند، حزب، فرد را معرفی خواهد کرد و مردم با شناسایی دقیق‌تر، بهتر به نامزد مورد علاقه خود رای خواهند داد و دیگر نگران نخواهیم بود که فلان فرد و فلان شخص که شرایط اولیه را ندارد چرا ثبت‌نام کرده است.

این یادداشت ١٦ سال پیش نوشته شده است
کد خبر: 137391
|
۱۳۹۶/۰۱/۲۵ ۲۳:۰۰:۰۰
اتفاقی که این روزها در خیابان فاطمی می‌افتد، «غم‌انگیز» است هر چند هر چهار سال یک بار روی داده است و تکرار می‌شود. ثبت‌نام از نامزدان انتخابات ریاست‌جمهوری در هر دوره‌ای به یک فیلم کمدی تبدیل شده است. نامزدان می‌آیند تا یک عکس یادگاری بگیرند. فیلمی تلخ که «ضعف قانونی» و «ناتوانی مجریان و قانونگذاران» در اصلاح و تغییر قانون را نشان می‌دهد. اینکه شهروندان در موسم انتخابات، در یک انتخابات ثبت‌نام کنند و خود را به رای بگذارند حق قانونی آنان است اما با حق قانونی به ضعف قانونی تبدیل شده است. به نظر می‌‌رسد بیشتر این افراد دنبال گرفتن عکس یادگاری و رساندن حرف و خواسته‌ای هستند اما رفتار آنها باعث بی‌آبرویی در جهان، پایین آمدن شأن رییس‌جمهور و حتی تحقیر و تمسخر خود شهروندان می‌شود. ١٦ سال پیش نگارنده که خبرنگار مستقر در ستاد انتخابات کشور بود، یادداشتی با عنوان «ضعف قانونی را اصلاح کنیم» در روزنامه ایران نوشت، ١٦ سال پس از آن یادداشت همچنان در بر همان پاشنه می‌چرخد. ٤ دوره مجلس تمام شده و مجلس دیگر آغاز شده است و ٤ دولت هم پایان یافته است، اما دریغ از اصلاح یک بند قانونی. یادداشت ١٦ سال پیش را دوباره منتشر می‌کنم، همین حرف‌های تکراری امروز است و جای تاسف و گلایه دارد که چرا قانون را اصلاح نمی‌کنیم، پوزش هم می‌خواهم که در تمام این سال‌ها ما روزنامه‌نگاران نتوانستیم مسوولان را ترغیب به اصلاح این قانون کنیم. یادداشت این بود.

ضعف قانونی را اصلاح کنیم

روزنامه ایران ١٥ اردیبهشت ١٣٨٠

آمارها و مشخصات برخی از افرادی که برای انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کرده‌اند نشان می‌دهد افراد بی‌شماری از جمله یک دستفروش، دو نفر بیکار، یک جوان ٢٣ ساله در حال تحصیل، یک جوان ٢٢ ساله بیکار، یک پیرزن ٦٢ ساله که می‌خواهد ایران را ژاپن کند و خود را وکیل الرعایا بنامد نه رییس‌جمهوری ،یک مرد جوان با ظاهری بسیار آشفته و موهای بسیار بسیار بلند و... خود را داوطلب تصدی پست ریاست‌جمهوری کرده‌اند. جسارت اینگونه افراد که خود را داوطلب ریاست‌جمهوری کرده‌اند ظاهرا براساس برخی از بندهای ماده ٣٥ قانون انتخابات ریاست‌جمهوری صورت گرفته است که در آن تنها به این چند شرط بسنده شده است که انتخاب‌شوندگان هنگام ثبت‌نام باید از رجال مذهبی و سیاسی، مدیر و مدبر و دارای حسن سابقه و امانت و تقوا و... باشند. آنچه از این ماده قانونی استنباط می‌شود این است که هر شهروند ایرانی «به راحتی» و با کمی جسارت یا بعضا خوش‌بینی داوطلب انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شود و بعد از آن با احساسات زیاد در مقابل ده‌ها خبرنگار و دوربین‌های داخلی و خارجی برنامه‌هایی هم برای پیشرفت کشور ارایه می‌کنند که نمونه‌هایی از آن در بالا ذکر شد.

نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشیم این است که انعکاس نظرات این افراد در کنار ظاهر آنان (ضمن احترام به تمام شهروندان و تمام مشاغل) از رسانه‌های خارجی و حتی داخلی وجهه خوبی برای مردم با فرهنگ ایران به دنبال نخواهد داشت. عرف، فرهنگ، سنت و سوابق ملت ما در ٢٢ سال گذشته نشان می‌دهد، رییس‌جمهوری اسلامی ایران باید حداقل ویژگی فرهنگ والای ایرانی و اسلامی را در خود داشته باشد...


اما ثبت‌نام از برخی افراد، هرچند که از جمله حقوق شهروندی آنان است و می‌تواند نشان از آزاد بودن انتخابات و فضای سیاسی ایران باشد، نتیجه‌ای جز انعکاس نامطلوب و دور از شأن ملت ایران دنبال نخواهد داشت.
به هرحال، اکنون و به ویژه در این دوره مشخص می‌شود که قانون انتخابات ریاست‌جمهوری به ویژه در ماده ٣٥ این قانون یک «ضعف اساسی» دارد و آن هم این است که بدون هیچ‌گونه محدودیتی به همه افراد اجازه شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری را می‌دهد.
زمانی که ما برای نمایندگی مجلس حداقل و حداکثر شرایط مثل داشتن مدرک فوق دیپلم یا حداقل سن ٣٠ سال را تعیین می‌کنیم، باید برای داوطلب انتخابات ریاست‌جمهوری نیز علاوه بر اینکه منظورمان از «رجال سیاسی - مذهبی» را مشخص کنیم باید یک حداقل سن و مدرک تحصیلی را نیز بیاوریم تا یک جوان ٢٢ ساله یا یک فرد بی‌سواد شانس خود را در عرصه دیگری امتحان کند.
مطلب دیگر اینکه، اگر بتوانیم «نظام حزبی» را در جامعه تقویت و گسترش دهیم دیگر نیاز نیست که مثلا ٢٠٠ نفر برای انتخابات ثبت‌نام کنند یا به جای اینکه افراد خود راسا برای انتخابات داوطلب شوند، حزب، فرد را معرفی خواهد کرد و مردم با شناسایی دقیق‌تر، بهتر به نامزد مورد علاقه خود رای خواهند داد و دیگر نگران نخواهیم بود که فلان فرد و فلان شخص که شرایط اولیه را ندارد چرا ثبت‌نام کرده است.
سخن آخر اینکه در این زمینه مانند بسیاری از مسائل دیگر، جامعه ما نیازمند «کار فرهنگی» قوی است. درست است که هر شهروندی می‌تواند از تمام حقوق انسانی و شهروندی خود استفاده کند، اما می‌توانیم با فرهنگ‌سازی راه را بر کسانی که فقط برای گرفتن عکس یادگاری و چاپ تصویر و اسم خود ثبت‌نام می‌کنند، ببندیم تا فردا هم شمار داوطلبان بالا نرود و هم تعداد ردصلاحیت‌شدگان افزایش نیابد.

*جواد دلیری سردبیر
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها