ناصر ایمانی در گفت و گو با اعتمادآنلاین:بولتن سازی ها برای مهندسی فکر نخبگان و مدیران کشور تهیه می شود/اخبار بولتن ها خبر سازی است تا خبر واقعی/تا نظارت نباشد بولتن نویس ها کارشان را ادامه می دهند/وزارت اطلاعات باید برخورد کند
ناصر ایمانی روزنامه نگار و نحلیل گر سیاسی اصولگرا معتقد است که گروه های سیاسی می خواهند رفتار سیاسی داشته باشند بدون این که مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.به گفته ایمانی بولتن های محرمانه که بخش قابل توجهی از آن ها اخبار موثقی ندارند برای جریان سازی و تاثیرگذاری بر فضای سیاسی کشور منتشر می شوند.
اعتماد آنلاین/ متن کامل گفت و گوی اعتماد آنلاین با ناصر ایمانی به شرح زیر است:
*بولتن های محرمانه به دست شما می رسد؟این بولتن ها را مطالعه می کنید؟
بله بیشتر از این که رسانه های رسمی را پیگیری کنم اخبار این بولتن ها را مطالعه می کنم.
*با توجه به این که گروه های سیاسی و احزاب معمولا ارگان های رسمی رسانه ای در اختیار دارند چرا اقدام به بولتن سازی می کنند؟
بولتن نشریه غیر رسمی و یادگاری از اوایل انقلاب است. به خاطر شرایطی که ابتدای انقلاب وجود داشت و وضعیت مطبوعات قابل اعتماد و مشخص نبود و همچنین لزوم در جریان قرار گرفتن مسئولان از اتفاقات بولتن متولد شد که تاکنون انتشار آن ها ادامه پیدا کرده است.بخشی از این بولتن ها ، بولتن های رسمی و با اخبار نسبتا موثق هستند که به دست مقامات عالی کشور می رسد.این بولتن ها کاملا مشخص است که توسط چه ارگانی تهیه می شوند و خبرهای نسبتا موثقی هم دارند. باید در ابتدا مشخص کنیم که راجع به چه نوع بولتن هایی صحبت می کنیم.برخی بولتن ها مشخص است که مسئولیت تهیه آن با چه اشخاص یا ارگانی است اما برخی بولتن ها توسط سازمان های مختلف بی نشان یا با نشان منتشر می شوند که بزوما مشکلی برای انتشار آن ها وجود ندارد معضل از آن جایی شروع می شود که انتشار دهنده و سطح انتشار آن نامشخص است.بولتن هایی منتشر می شود که مشخص نیست که چه ارگانی آن را منتشر می کند و گستره توزیع آن هم نا محدود است. در این بولتن ها اخباری که میزان اعتماد به آن در سطح بالا وجو داشته باشد بسیار کم است.اما روند به این گونه است که این بولتن ها با انتشار برخی اخبار موثق اطمینان
افراد را جلب کرده تا حدی که خوانندگان شان به صد در صد اخبار آن ها اطمینان می کنند.
*بولتن هایی که مشخص نیست چه کسانی و با چه گستره توزیعی منتشر می شوند چه اهدافی را دنبال می کنند؟
این بولتن ها ممکن است هر هدفی را دنبال کنند اما نکته مهم هدف این بولتن سازی ها نیست.نکته ای که باید در مورد بولتن سازی به آن توجه کرد این است که آیا در یک جامعه باید اجازه این بولتن سازی ها داده شود یا خیر.مسلما نباید اجازه داد خبرنامه هایی بدون این که تهیه کنندگان آن و گستره توزیع آن مشخص باشد منتشر شود.اگر کسی مسئولیت تولید و توزیع این اخبار را بر عهده بگیرد مشکلی نیست به این دلیل که اگر اخبار کذبی منتشر شود در یک پروسه قانونی این موضوع بررسی خواهد شد. گستره توزیع هم موضوع مهمی است که باید کاملا مشخص باشد. مثلا شهرداری تهران بولتن محرمانه ای برای اعضای خود منتشر می کند اولا باید مشخص باشد که این بولتن را روابط عمومی شهرداری ، دفتر شهردار تهران یا نهادهای دیگر شهرداری منتشر کرده است. در صورتی که این بولتن را دست فردی غیر از اعضا و کارکنان شهرداری دیده شود باید تحت پیگرد قانونی قرار بگیرد.یعنی شهرداری حوزه توزیع آن را مشخص کند و اگر در جایی غیر از حوزه مشخص شده توزیع شود می توان این موضوع را پیگیری کرد.اگر این اتفاقات بیفتد معضلی به نام بولتن نخواهیم داشت و صرفا با خبرنامه های داخلی رو به رو هستیم که در
جهت اطلاع رسانی داخلی تولید و توزیع می شوند.
*عدم نظارت بر منبع و گستره توزیع می تواند درصد کذب بودن اخبار بولتن ها را بیشتر کند؟
قطعا همین طور است چون نظارتی وجود ندارد و پیگرد قانونی هم نیست درصد اخبار کذب افزایش پیدا می کند. اگر ترس از برخورد با فساد اقتصادی در جامعه وجود نداشته باشد قطعا مدیران اقتصادی فساد بیشتری مرتکب می شوند چون ترس از برخورد وجود ندارد مسلما درصد اخبار موثق هم کاهش پیدا می کند.
*یعنی به نظر شما صرفا با نظارت بر تولید این بولتن ها می توان معضل بولتن سازی را در کشور حل کرد؟
نظارت اما نه به معنی نظارت بر محتوا. باید مشخص باشد که این بولتن ها توسط چه ارگان و سازمانی منتشر می شود و حوزه انتشار آن کجاست.اولین و مهم ترین موضوع این است که هر سازمان و تشکیلاتی که می خواهد بولتن داخلی منتشر کند باید با ذکر نام مآخد و گستره توزیع آن اقدام به انتشار کند، اگر این دو موضوع مشحص باشد نیازی به کنترل محتوا نیست گرچه اساسا نمی توان محتوای این بولتن ها را کنترل کرد. نظارت بر حوزه توزیع و ارگان تولید کننده تنها راهی است که می توان درصورتی که خبر دروغی منتشر شد و به حقوق فرد یا نهادی آسیب وارد شد مرجع قضایی با آن برخورد کند .اما در مورد نظارت باید گفت که اساسا نمی توان نظارتی بر محتوای این بولتن ها داشت .وزارت اطلاعات باید با بولتن هایی که بدون ذکر منبع منتشر می شود برخورد کند تا این بولتن های ریشه کن شود و فقط خبرنامه های داخلی داشته باشیم و حتی باید از سوی وزارت کشور یا وزارت اطلاعات پخش و توزیع آن ها دستورالعمل مشخصی داشته باشد.
*به نظر شما انتشار بولتن هایی بدون مشخص بودن مآخذ و گستره انتشار چقدر می تواند در فضای سیاسی کشور و روابط مسئولین و مقامات موثر باشد؟ چه احساس نیازی وجود داشته که با توجه به این که احزاب و گروه های سیاسی و حتی افراد رسانه هایی را در اختیار دارند اما باز معضل بولتن سازی در فضای سیاسی کشور وجود دارد؟
البته باید توجه داشت که موضوع بولتن سازی ،مساله امروز نیست. این که دولت آقای روحانی از این بولتن سازی ها شکایت دارد و وزیر اطلاعات در مورد آن صحبت می کند موضوع همه دولت ها از دولت هاشمی و خاتمی تا حتی احمدی نژاد بوده است که سابقه 35 ساله دارد.در دولت های قبلی هم به فراخور زمان این اتفاق افتاده است.جامعه ما تمایل دارد که مسئولیت اقدامات خود را بر عهده نگیرد حتی دولت ها مسئولیت اقدامات غیر مفید خود را بر عهده نمی گیرند و معمولا تبعات تصمیم گیری ها و اقدامات شان را متوجه دولت های قبل می دانند .جامعه تمایل دارد که مخفی زندگی کنند و مسئولیت اقدامات خود را بر عهده نگیرد در این فضای غیر شفاف و مه آلود بولتن جایگاه خود را پیدا می کند. افراد اخباری را منتشر می کنند و ذهن بخشی از جامعه را تحت تاثیر قرار می دهند . معضل بولتن را می توان حل کرد و فقط لازم است اقداماتی از سوی وزارت کشور و وزارت اطلاعات صورت بگیرد.
*بولتن سازی ها نشان دهنده چه نوع رفتار سیاسی است ؟
گروه های سیاسی می خواهند رفتار سیاسی داشته باشند بدون این که مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.این بولتن های محرمانه هم که بخش قابل توجهی از آن ها اخبار موثقی ندارند برای جریان سازی و تاثیرگذاری بر فضای سیاسی کشور منتشر می شوند. این بولتن ها عمدتا به دست خواص و نه عموم مردم و نه حتی الزاما مسئولان کشور می رسد.جامعه هدف بولتن ها افراد تاثیرگذار هستند بنابراین می تواند با هر خبری اذهان را به مرور زمان منحرف و دگرگون کند.
دیدگاه تان را بنویسید