طرح موضوع وحدت از سوی هاشمی، ناطق و خاتمی به دلیل درک صحیح از نیازهای مردم بود/ مخالفان وحدت درک درستی از منافع ملی ندارند

اعتمادآنلاین| مهتاب اسفندیاری- ایجاد وحدت در کشور از مباحثی است که در سال های گذشته طرح شده است. آیت الله هاشمی رفسنجانی در زمان حیات بارها به آن تاکید کرد و حسن روحانی رییس جمهوری هم در سخنرانی های مختلف به ویژه در تبلیغات انتخاباتی بر آن تاکید کرد. چندی پیش هم در ادامه این روند مسعود پزشکیان نایب رییس اول مجلس در نطق میان دستور خود به آن اشاره کرد و گفت: الان بیش از هر موقع، کشور به وحدت نیاز دارد، بیش از هر زمان نیاز است دست به دست هم بدهیم و روی پای خود بایستیم. بپذیریم در مملکت مشکل وحدت داریم. وحدت بین مسلمان ها از سال‌ها نماز و روزه، مهم تر است. در کشور وحدت داریم؟ راحت اجازه بیرون آمدن از خانه و حرف زدن به رئیس جمهور اسبق مملکت نمی‌دهیم. ما عقده‌های ناگشوده داریم! باید این عقده را باز کرد وگرنه مشکل حل نمی شود. پزشکیان در ادامه تاکید کرد: راحت پشت تریبون، بزرگان را تخریب می‌کنیم و هر روز داد می‌زنیم که فتنه است! با حصر، گرفتن، بستن و هر روز بر طبل اختلاف کوبیدن مشکل حل نخواهد شد. برای حل مشکل باید لاجرم دست به دست هم دهیم. صحبت های پزشکیان با واکنش های تندی از طرف چهره های نزدیک به جبهه پایداری در مجلس روبرو شد. همان روز حسینعلی حاجی دلیگانی به فاصله یکی دو نفر در ابتدای نطق میان دستور خود بیان کرد: «امام حسین گفتند اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید! ما با کسانی که سران فتنه بودند و فتنه گران را به خیابان کشاندند و تا کنون هم توبه نکرده اند،‌ نمی توانیم وحدت کنیم.» دو روز بعد از آن هم جواد کریمی قدوسی در نطق میان دستور خود با بیان مباحثی صحبت های پزشکیان تاکید کرد که مدارکی دارد و آن را به هیات رییسه می دهد. برهمین اساس مدارک را به خود پزشکیان که همان زمان ریاست را به عهده داشت، تحویل داد. اما پزشکیان برای جلوگیری از افزایش تشنج در مجلس از خواست خود برای تذکر اصل 79 قانون اساسی خودداری کرد. فیض الله عرب سرخی فعال سیاسی اصلاح طلب درباره وحدت طلبی ملی و واکنش های تند مخالفان به پروژه وحدت ملی، در گفت‌وگو با «اعتماد آنلاین» می‌گوید: پیو ستن به فرایند وحدت در کشور نیازمند ظرفیت‌های ذهنی و فکری‌ست که در شرایط موجود همه واجد آن نیستند.

چندی پیش نایب رییس مجلس از لزوم وحدت در کشور صحبت کرد همان چیزی که پیش از این هم افرادی مانند مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی به آن تاکید کرد. به نظر شما ضرورت مطرح کردن این موضوع در چیست و چقدر در حال حاضر به آن نیاز است؟

به‌نظرم وقتی از منافع فردی و گروهی ارتفاع می‌گیرند بیشتر به این نتیجه می‌رسند که وضعیت عمومی کشور چندان افتخارآمیز نیست و باید برای ارتقاء آن تلاش‌ها را دوچندان کرد. لذا اعلام می‌کنند که باید همه توانایی‌ها و انرژی‌ها را همگرا کرده و با تمام توان برای بهبود امور تلاش کرد. اگر شخصیت‌هایی همچون هاشمی، خاتمی، ناطق و ... از وحدت صحبت می‌کنند به مفهوم محافظه کاری و حفظ موقعیت نبوده و نیست بلکه به این دلیل است که درک صحیح تری از الزامات توسعه و نیازهای واقعی مردم پیدا کرده اند که همین درک صحیح یک گام بلند به جلو است.

به طور کل تصور می کنید که امکان اجرایی کردن موضوع وحدت ملی وجود دارد؟

حتما امکان اجرایی کردن این ایده وجود دارد ولی برای تحقق آن باید به تلاشی مضاعف دست زد. به نظر من چهره‌ها به میزانی که درک ملموس‌تری از جامعه پیدا می‌کنند و دقیق‌تر در جریان انتظارات مردم قرار می‌گیرند، بیشتر به ضرورت وحدت و اجماع پی می‌برند. شرایط پیشرفت در جهان بنحوی‌ست که نمی‌توان امر توسعه و پیشرفت و جبران عقب ماندگی‌ها را با ظرفیت بخش کوچکی از نیروی انسانی موجود در کشور محقق کرد لذا وحدت و همدلی آحاد ایرانیان راهی برای خروج از این تنگناست و منادی آن هم خوشنام‌ترین چهره‌های سیاسی کشور هستند.

پس از طرح این موضوع از طرف پزشکیان به فاصله یکی دو نفر حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده اصولگرای فراکسیون ولایی از طریق همان تریبون رسمی تاکید کرد که «با فتنه گرها وحدت نمیکنیم» ارزیابی شما از این نوع برخوردارها در مجلس چیست؟

پیوستن به فرایند وحدت در کشور نیازمند ظرفیت‌های ذهنی و فکری‌ست که در شرایط موجود همه واجد آن نیستند، وقتی از تلاش گسترده و مضاعف برای تقویت این جریان صحبت می‌کنیم به معنای بسترسازی و تلاش برای تبیین این اندیشه است.

رسیدن به این اندیشه نیازمند از خودگذشتگی فراوانی‌ست تا کسی از منافع فردی و جناحی خود بنفع تقویت روح وحدت و همدلی بگذرد. باید بتوان همچون آقای خاتمی منصب‌ها و موقعیت‌ها را فراموش کرد تا دل در گرو آشتی ملی و کنار گذاشتن اختلافات گذاشت و فقط در پی اعتلای کشور بود.

فکر می کنید این گروه که نسبت به وحدت و اجماع ملی واکنش منفی دارند چه منفعتی از این مخالفت می برند؟

حتما تمایلات فردی و جناحی از یکسو و نداشتن درک صحیحی از اهمیت منافع و مصالح ملی، نقش پررنگی در این اظهارنظرها و عملکردها دارد ولی مهم این است که باورمندان اندیشه وحدت‌طلبی ملی، با تلاش گسترده و استفاده از ظرفیت افکار عمومی که انس بیشتری با این نگرش دارد سعی در اثرگذاری و اقناع منتقدین و مخالفین این نظریه و روش سیاسی، داشته باشند و با ایستادگی و پایداری این مسیر را هموار کنند.