یک تحلیل‌گر اقتصادی در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین»

هیاهوی سیاسی مانع از ارتباطات اقتصادی با جهان شده است

صادرات یکی از اساسی‌ترین مفاهیم کلیدی در اقتصاد کشورها محسوب می‎‌شود. با این اوصاف اقتصاد سیاسی، در ارتقاء توان صادراتی، از وزنه‌های سنگین محسوب می‌شود. مهدی کرمی‌پور تحلیلگر اقتصاد و دبیر کل سابق اتاق بازرگانی ایران و عراق، در گفتگو با «اعتمادآنلاین» از مشکل سازی اقتصاد سیاسی کشور در 40 سال اخیر برای صادرات کشور سخن گفت.

هیاهوی سیاسی مانع از ارتباطات اقتصادی با جهان شده است
کد خبر: 146393
|
۱۳۹۶/۰۸/۲۹ ۲۳:۰۰:۰۰
اعتمادآنلاین| سید مسعودآریادوست - مهدی کرمی پور تحلیلگر اقتصادی و دبیر کل سابق اتاق بازرگانی ایران و عراق در گفتگو با «اعتمادآنلاین» از مشکلات کشور در امر صادارت سخن گفت. از دیدگاه این تحلیلگر اقتصادی، مسائلی که حول محور اقتصاد سیاسی کشور جریان دارند، از مهمترین عواملی هستند که مبحث صادرات را با مشکلات عدیده مواجه کرده است.

مهدی کرمی‌پور با اشاره به تاثیرگذاری زیرساخت‌های اقتصادی- فرهنگی بر امر صادرات گفت: از جمله مسائلی که در توسعه صادرات می‌تواند نقش آفرین باشد، زیرساخت‌های سیاسی - فرهنگی حاکم بر جامعه است. اگر ما در طول سالیان گذشته می‌توانستیم سیاست‌های منطقه ای و بین المللی خود را با رویکرد تنش‌زدایی پایه ریزی و اجرایی کنیم، یقینا در طول این سال‌ها، اوضاع صادرات کشور به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

وی افزود: اگر تنش زدایی را در سطح منطقه به صورت جدی دنبال می‌کردیم، بسیاری از موانع و مشکلات ما به خصوص در حوزه صادرات، مرتفع می شد. البته بخشی از این مشکلات هزینه طبیعی آرمانهای ملی ماست که همواره هزینه های آن را پذیرفته و پرداخت کرده‌ایم؛ چرا که در قبال آرمانهای‌ ملی خود تعهد داریم. اهدافی چون حمایت از هم‌پیمانان استراتژیک خود در سطح منطقه و یا پاسداشت مرقدهای مطهره اهل بیت علیهم السلام در مقابل تهدیدات گروههای تکفیری . ما بر این آرمان‌ها پا فشاری کرده ایم و البته هزینه آنرا نیز همواره پرداخته ایم.

کرمی‌پور تصریح کرد: اما بدون شک بخشی از این هزینه ها زائد و بی مورد است. یعنی هزینه هایی است که ما بدون کوچکترین بهره‌مندی از منافع مادی یا معنوی متحمل آن می شویم.

کرمی‌پور افزود: از جمله موارد این هزینه های زائد می‌توان به اتفاقاتی که اخیرا در فضای رسانه ای کشور پیرامون جنگ یمن با عربستان صورت گرفت اشاره کرد. ما باید در دنیا مانع از ایجاد یک نگرش همسوی جهانی علیه ایران شویم.



این تحلیلگر مسائل اقتصادی گفت: از سویی متعهدیم که در حمایت از ملت‌های مظلوم و همپیمانان استراتژیک خود در سطح منطقه فعال باشیم ولی از سوی دیگر عقل حکم می‌کند دستیابی به اهداف خود را از مسیری که کمترین هزینه را بر کشور تحمیل نماید تعقیب کنیم. با این اوصاف متاسفانه می‎بینیم که برخی افراد که از قضا مسؤولیتهایی نیز در سطح ملی دارند، تلاش می‌کنند تا نشان دهند که ایران در این موضوع نقش اساسی داشته و اینگونه در انظار بین المللی، کشور را درگیر هزینه های بی مورد و گزاف می نمایند.

وی ادامه داد: چنین رویکردی موردی نیست بلکه به صورت امری شایع در میان بخشی از بدنه مدیریت کلان کشور اتفاق می‌افتد. اساسا بخشی از بدنه سیاستگذاری ما در کشور اینگونه عمل می‌کند که این رویکرد باید اصلاح شود. از تحمیل هزینه زاید بر کشور باید خودداری کنیم. ما هزینه آرمان‌های ملی را پذیرفته‎ایم و همواره با بالاترین تعرفه آن را پرداخته ایم. منجمله در طول 40 سال گذشته همواره به انحاء مختلف متحمل تحریم بوده ایم. اما دلیلی ندارد که این هزینه ها را با موضعگیری های افراطی و بی فایده در ازاء هیچ مضاعف کنیم. این اصل باید در سیاستگذاری های کلان کشور رعایت شود چراکه تاثیر مستقیمی بر توان صادراتی و و بالتبع بر اقتصاد کشور دارد.

دبیر کل سابق اتاق بازرگانی ایران و عراق با اشاره به مقولات سیاسی و تاثیر آن بر امر صاردات و پیشرفت اقتصادی گفت: از جمله مقولات سیاسی دیگری که در بخش اقتصاد و صادرات کشور موثر است عبارت است از ارتباط اقتصادی با جهان. در این مورد باز هم رویکرد سیاسی ما در چند سال گذشته برخلاف این مهم بوده است.

وی گفت: برخی حضور و فعالیت سرمایه گذاران و فعالین اقتصادی-صنعتی خارجی در کشور را در چارچوب پروژه نفوذ ارزیابی و تفسیر می‌کنند. طبیعتا برای اینکه ظرفیت های اقتصادی و سرمایه گذاری و تکنولوژیک خارجی در اقتصاد کشور جذب شود و برندهای معتبر جهانی در ایران سرمایه گذاری و ظرفیتهای تولیدشان را وارد کشور کنند، باید منفعتی کسب کنند. بدون منفعت کسی حاضر به سرمایه‌گذاری در ایران و هیچ جای جهان نیست.

کرمی‌پور در ادامه به ظرفیت‌های اقتصادی کشور و الزام تعامل با جهان خارج اشاره کرد و گفت: ما باید در این چند سال به گونه‌ای عمل می‌کردیم که تولید داخلی از ظرفیتهای اقتصادی جهانی استفاده کند. برای اینکه بتوانیم در بازارهای جهانی حضور فعال داشته باشیم باید با صنعتگران و بازرگانان دنیا وارد تعامل می‌شدیم. این تنها کیفیت محصول نیست که در صادرات حرف اول و آخر را می‌زند. برای اینکه بتوانیم در فضای رقابتی حرفی برای گفتن داشته باشیم، علاوه بر اینکه محصول باید دارای کیفیت و قیمت رقابتی باشد، باید از ظرفیت برندهای جهانی نیز استفاده شود. تولید تحت لیسانس های برتر بین المللی می‌توانست مقدمه ای برای نفوذ در بازارهای جهان باشد.

وی افزود: در مورد قراردادهای بین‌المللی جهت جذب سرمایه‌گذار و همچنین مخالفتهایی که با این مساله می‌شود باید گفت که در چهار دهه اخیر شاهد سیاستهای انقباضی بوده‌ایم که برای دهه اول و نهایتا دهه دوم پس از انقلاب قابل پذیرش است؛ چراکه انقلابها همیشه اقتضائات خاص خود را دارند . اما دیگر برای دو دهه اخیرنمی‌توان از چنین سیاست‌هایی حمایت کرد.

کرمی پور با انتقاد از هیاهوی سیاسی در قبال ورود سرمایه‌گذار به کشور گفت: اینکه هنگام واگذاری یک پروژه اقتصادی به سرمایه‌گذار خارجی، با هیاهوی سیاسی و رسانه ای ، موضوع را امنیتی و حیثیتی تصویر کنیم تا به خیال ناپخته با حذف سرمایه گذاران خارجی از رقبای داخلی حمایت کرده باشیم ، کار درستی نیست. با این روش راه را برای ارتباط با جهان می‌بندیم. اقتصاد ذاتا مبتنی بر اصل داد و ستد است؛ یعنی علاوه بر گرفتن ، باید چیزی را هم پرداخت کنیم.

کرمی‌پور با اشاره به عقب ماندگی ایران نسبت به رقبای 40 سال پیش گفت: برای حضور در بازارهای جهانی باید اجازه بدهیم که دیگران نیز در بازار کشور حضور داشته باشند. ناظران و متخصصین حوزه اقتصاد، در خصوص اوضاع اقتصادیِ ایرانِ در حدود چهل سال گذشته ، یقینا قضاوتشان این است که ما از کشوری مثل ترکیه و کره جنوبی اوضاع بهتری داشته‌ایم. اما به تدریج برخی رویکردهای ما در طول دهه های اخیر ، کشور را در صحنه رقابت عقب نگه داشت.

وی افزود: کشوری مثل کره جنوبی به جایی رسید که توانست بازار آمریکا را در بخشهای مختلف از جمله خودرو ، موبایل و لوازم خانگی به اشغال خود درآورد. تا جایی که امروز بعضی از مشاوران و کارشناسان صنعتی برای خرید تجهیزات در مواردی تأمین کننده های کره ای را در قیاس با مشابه آمریکایی و آلمانی ترجیح می دهند. در مورد پوشاک ترکیه نیز این مساله صادق است.

این تحلیلگر اقتصادی گفت: من به اقتضاء شغلم مدتها در عراق زندگی کرده ام ، در سوپر مارکتهای بصره نان ترکیه ای که در ازمیر پخت شده برای مصرف روزانه از مسافت نزدیک به3000 کیلومتری تأمین شده و به فروش می رسد ، این در حالی است که خرمشهر تا بصره حدودا نیم ساعت فاصله دارد. اما تولید کننده خوزستانی نتوانسته‌ در این بازار حضور موفقی داشته باشد. حتی نتوانسته‌ایم محصول به این سادگی را با وجود مزیت رقابتی فوق تصور (ناشی از اختلاف مسافت) به عراق صادر کنیم و بازار آنجا را لااقل در این حوزه به دست بگیریم.

وی افزود: ما نیازمند تمرکز مدیریت و وحدت فرماندهی در خصوص ارائه زیرساخت های لازم جهت تقویت بنیه صادراتی کشور هستیم. زیر ساختهای بانکی ، گمرکی ، بیمه ای ، حمایتهای کنسولی و ارائه خدمات اقامتی و مسافرتی ، لغو یا تسهیل روادید و اقامت و ... از ضرورتهای امروز ما برای توسعه توان صادراتی کشور است که در فرصت مقتضی میتوانیم به تفصیل در خصوص این موضوعات سخن بگوییم.


اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها