پرکاری بدون بازنشستگی: ولایتی پزشک سیاستمدار
علی اکبر ولایتی پزشک، تاریخدان، پژوهشگر و فعال پرمشغله سیاست داخلی و خارجی هرچند قریب هفتاد و دو سال سن دارد اما بیش از هر سیاستمداری در ایران پست و مسئولیت را در یک زمان واحد پذیرفته است.
این فعال عرصه سیاست داخلی اگر فرصت داشته باشد، برای رایزنی دیپلماتیک عازم کشورهای دیگر می شود و از جانب ایران موضعگیری می کند. اگر انتخاباتی باشد پا پیش می گذارد. او که به تازگی سکان بزرگترین دانشگاه کشور را بر عهده گرفته، تعیین و تکلیف های مختلفی را نیز برای بخش مهمی از جامعه دانشگاهی کشور در نظر گرفته است. همه این مشغلههای او در کنار لیست بلندبالایی از فعالیتهای پزشکی او در جریان است. فعالیتهایی که از جمله ریاست بیمارستان، نیاز به حضور و تمرکز تمام وقت دارد. وقتی به این لیست بلندبالا که بخشی از آن در سایت شخصی او قابل مشاهده است، نگاه می کنیم اول از همه این سوال به ذهن می رسد که واقعا آقای ولایتی با 72 سال سن چگونه می تواند حتی گزارش های این همه مجموعه را مطالعه کند چه برسد که بخواهد درباره آن ها فکر و برنامه ریزی هم داشته باشد.
آیا از نظرایشان هیچ فرد با صلاحیت دیگری در مملکت پیدا نمی شود که ایشان باید هم ریاست هیأت امنای دانشگاه آزاد را برعهده داشته باشد، هم طبابت کند و هم برای رایزنی دیپلماتیک به کشورهای مختلف سفر کند و هم در بین کارهایش، تاریخ اسلام را برای عامه روایت کند و بعد اگر فرصت شد برای مصلحت مملکت با سایر مقامات در مجمع تشخیص به شور و مشورت بنشیند؟
تاکنون آقای ولایتی توضیحی درباره ضرورت حضور در سمت ها و مشاغل مختلف نداده است. البته شاید به این خاطر که کسی از او نپرسیده که فرض این است که شما همه مسئولیت های خود را به نحو احسن انجام می دهی، اما آیا خسته نمی شوی؟ آیا بعد از بیش از 30 سال خدمت در حوزه های مختلف، زمان بازنشستگی نرسیده است؟
جدای از این پرمشغلگی، رفتار سیاسی آقای ولایتی، جای بحث و تأمل وجود دارد. هرچند که او تاکنون اظهار رسمی مبنی بر حمایت از اصولگرایان نداشته و همچون غلامعلی حدادعادل در گردهمایی های حزبی و سیاسی شرکت نکرده اما اقدامات او نشان می دهد که او اگر حامی رسمی برای اصولگرایان نباشد اما دوست خوبی برای آنان است. اقدامات سیاسی او نشان می دهد که علی اکبر ولایتی حوزه ای از امکانات و اختیارات را در سیاست دارد که اگر لازم باشد آن ها را به نفع جریان های رقیب اصلاحطلبان به کار می گیرد.
این حوزه اختیارات و امکانات تا به حال کمتر مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است و کمتر کسی او را به خاطر رفتارهای سیاسی به چالش کشیده است. شاید بتوان گفت به این خاطر که ولایتی هم سعی می کند خود را فردی فراجناحی نشان دهد و هم اینکه معمولا در روزهای بحرانی سیاست خود را وارد چالش نمی کند. از طرف دیگر او عمل سیاسی را به هر چالش لفظی ترجیح می دهد.
بهرحال به نظر می رسد که ولایتی با توجه به حجمی که در سیاست و فعالیتهای مختلف کشور در دست دارد بیش از این جای نقد و نظر دارد.
دیدگاه تان را بنویسید