نگاهی به ۱۰ حزب راست تندرو که در قاره سبز فعالیت می‌کنند
ظهور ملی‌گرایان: راهنمای احزاب راست افراطی در اروپا
اکنون شاهد افزایش مقبولیت احزاب راست افراطی در صحنۀ سیاسی اروپا هستیم. خطری جدی‌تر و فراگیرتر از پدیده ترامپ که تنها نشان از به تعویق افتادن بحرانی بزرگ دارد. بحرانی به نام بربریت که تمدن غرب را هدف قرار داده است. ظهور احزاب راست افراطی را می‌توان یکی از نشانه‌های تعمیق این بحران دانست.
اعتمادآنلاین| شهاب غدیری- احزاب راست افراطی با تردید بر توانایی‌هایی اتحادیه اروپا در مواجهه با مشکلات موجود و استفاده از ادبیات نژادپرستانه برای بهره‌برداری از بحران مهاجرت هر روز طرفداران بیشتری را گرد خویش جمع می‌کنند. از جمله ویژگی‌های مشترک این احزاب می‌توان داشتن گرایش‌های ضد اسلامی و ضد اسلام سیاسی، مخالفت با سیاست‌های مهاجرتی، مخالفت با اتحادیه اروپا و داشتن گرایشات پوپولیستی را نام برد. احزاب راست افراطی عموماً بومی‌گرا، بیگانه‌هراس و بعضاً دارای تمایلات ضد یهودی هستند.در این گزارش به معرفی ده حزب راست افراطی اصلی اروپا خواهیم پرداخت که در حوزه‌های انتخاباتی خویش موفقیت‌های چشم‌گیری کسب کرده‌اند. تعدادی از این احزاب جدید و برخی با سابقه هستند.
جایگزین آلمان (AfD)
حزب Afd پس از انتخابات سپتامبر 2016 در پارلمان‌های 10 ایالت از 16 ایالت این کشور نماینده داشته است. سال گذشته، سیاست‌های ضد اسلامی جایگزین رویکردهای ضد اتحادیه اروپایی این حزب شد و شعار «اسلام بخشی از آلمان نیست» از کنفرانس بهارۀ حزب ظهور کرد. چند ماه گذشته با سخنرانی یکی از سیاستمداران ارشد عضو AfD در حمایت از توقف پرداخت غرامت جنایات نازیها حمایت از این حزب کاهش اندکی پیدا کرد و رهبرانش، فراوکه پتری و یورگ موتن تحت فشار قرار گرفتند.
یوبیک
«جنبش مجارستان بهتر» در انتخابات پارلمانی 2014 سومین حزب بزرگ کشور شد و سال بعد در انتخابات میان‌دوره‌ای مقابل حزب حاکم جناح راستی فیدز به پیروزی دست یافت. رهبر 38 سالۀ یوبیک، گابور وونا تلاش می‌کند تا حزبش را «حزب مردم» خطاب کند و چهرۀ عمومی آن را بهبود بخشد. با این حال گرایش‌های ضد یهودی این حزب و تعصب ایشان به قومیت مجار و ضدیت آن‌ها با اسرائیل همچنان مانع این تلاش‌هاست.
جبهه ملی
این حزب فرانسوی با رهبری موفقیت آمیز مارین لوپن، دختر نخستین رهبر این حزب، ژان- ماری لوپن، توانست جایگاه و وجهه حزب را بهبود بخشد. خانم لوپن در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، 2017، در دور اول انتخابات با کسب 21.4 درصد آرا پس از مکرون در جایگاه دوم قرار گرفت. ادبیات ضد مهاجرتی جبهه ملی در انتخابات محلی 2015 پیروزی بزرگی را از آن این حزب کرد. با شکست دو حزب اصلی فرانسه، جبهه ملی توانست در شش استان از 13 استان کشور بیشترین آرا را از آن خود کند.
طلوع طلایی
نئو فاشیست‌های یونانی، به طرفداری از هیتلر از نمادهای مشابه نازیها استفاده می‌کنند. رهبر آن‌ها، نیکولائوس میخالولیاکوس - که در سال 2012 اتاق‌های گاز را «دروغ» تاریخی نامید - با رد عنوان «نئو نازی»، اظهار کرد که «ملی‌گرای یونانی» را در مورد خودش ترجیح می‌دهد. طلوع طلایی با بهره‌بردن از شکست سیاست‌های ریاضتی و بحران مهاجرتی در انتخابات سپتامبر 2015 موفق به کسب 7 درصد آرا شد. سخنگوی وقت حزب، ایلیاس کاسیدیاریس، که خالکوبی صلیب‌شکستۀ بزرگی روی بازوی خود دارد، اظهار داشت: «طلوع طلایی جنبش قدرت است؛ و نه دیگر یک جنبش اعتراضی.»
حزب آزادی اتریش (FPÖ)
حزب آزادی اتریش پس از شکست نزدیک خود به حزب سبزِ الکساندر فن دِر بلن، در انتخابات مجدد دسامبر همچنان سعی در حفظ موقعیت و نفوذ خود داشت. هانس کریستین اشتراخه، رهبر FPÖ، پس از انتخابات ریاست جمهوری امریکا، با سفر به ایالات متحده و ملاقات با مایک فلین، بعدها مشاور امنیت ملی امریکا، پیروزی ترامپ را به وی تبریک گفت. حزب آزادی اتریش با اتهام طرفداری از نازیسم، حزبی آشکارا ضد اسلام است و هم اکنون 38 کرسی از 183 کرسی مجلس شورای ملی اتریش را در اختیار دارد.
فنلاندی‌های واقعی
فنلاندی‌های واقعی، حزب ملی‌گرای فنلاندی که تقریباً از گمنامی برخاست، در سال 2011 با کسب 39 کرسی از 200 کرسی به سومین حزب بزرگ فنلاند تبدیل شد. پیش‌تر این حزب در انتخابات 2007 توانست 5 کرسی پارلمان را از آن خود کند، اما به دلیل ناتوانی در ائتلاف با احزاب حاکم در گمنامی فرو رفت. این حزب، که اکنون با نام فنلاندی‌ها شناخته می‌شود در انتخابات 2015 با حضوری قدرتمندانه به عنوان دومین حزب بزرگ پارلمان انتخاب شد و در دولت ائتلافی شرکت کرد. این حزب با رهبری تیمو سوینی ضد اتحادیه اروپا و ضد جهانی شدن است.
دموکرات‌های سوئد
حزب دموکرات‌های سوئد، برخاسته از یک جنبش نژادگرای سفیدپوست، سومین حزب بزرگ ریکسداگ سوئد، نهاد قانونگذاری این کشور است که از 349 کرسی این مجلس 49 کرسی و 12.9 درصد از آرای ملی را کسب کرده است. این حزب به دلیل عدم همکاری سایر احزاب سیاسی با آن‌ها، به تنهایی نقش حزب اپوزیسیون را ایفا می‌کند. جیمی اوکسون، 37 ساله، از مخالفان سیاست‌های مهاجرتی، و از جمله طرفداران دونالد ترامپ است.
حزب مردم دانمارک (DPP)
حزب بومی‌گرای مردم دانمارک در انتخابات عمومی 2015 دانمارک با کسب 21 درصد آرا، 12 درصد بیشتر از سال 2011، به دومین حزب بزرگ این کشور تبدیل شد. حزب مردم بجای انزوای سیاسی و بدل شدن به حزب اپوزیسیون با احزاب راست مرکزی اصلی همکاری می‌کند. کریستین تولسن دال، رهبر DPP با لحن نرم و زیرکانۀ خود از حامیان سیاست‌های ضد مهاجرتی و کاهش ورود مهاجران مسلمان و کناره‌گیری از منطقه تردد-آزاد شنگن در اتحادیه اروپاست. سیاست‌های اقتصادی این حزب بیشتر به چپ تمایل دارد و از طرفداران پر و پا قرص دولت رفاه است.
حزب آزادی (PVV)
حزب جدید آزادی هلند، حزبی ملی‌گرا و ضد اسلام است که در انتخابات سال 2006 موفق شد نسبت به تمام احزاب قدیمی سیاسی تعداد کرسی‌های بیشتری را در مجلس نمایندگان کسب کند. این حزب در انتخابات 2012 سومین حزب بزرگ هلند شد؛ و در حال حاضر 12 نماینده در مجلس دارد. رهبر این حزب، خیرت ویلدرز، فردی است که علاقه‌اش برای مجادله و شیوه‌های نامتعارفش برای کسب محبوبیت سبب شد وب سایت پولیتیکو وی را «مخترع ترامپیسم» عنوان کند. این حزب در انتخابات مارس 2017 موفق شد 20 کرسی از 150 کرسی پارلمان را تصاحب کند که نسبت به انتخابات 2012 پنج رتبه صعود داشت و این حزب را به دومین حزب بزرگ مجلس نمایندگان هلند بدل کرد.
لیگ شمال
نئو فاشیست‌های ایتالیا پس از سقوط تاریخی 4 درصدی خود در انتخابات 2013 مجلس سفلی، اخیراً محبوبیت بیشتری کسب کرده‌اند. لیگ شمال که پیش‌تر از اعضای ائتلاف سیلویو برلوسکونی بود، و در انتخابات پارلمانی اروپا در 2009، حدود 10.2 درصد از آرا را کسب کرد، اکنون دورۀ جدیدی را با رهبر 43 سالۀ خود، ماتئو سالوینی آغاز کرده است. سالوینی از 2013 رهبری لیگ شمال را بر عهده گرفته است. این حزب با بهره‌برداری از بحران مهاجرت که شدیداً به ایتالیا آسیب رسانده استفاده کرد، و در نظرسنجی‌های سال جاری با حدود 13 درصد محبوبیت چهارمین حزب بزرگ ایتالیا محسوب می‌شود.
به کانال تلگرام اعتمادآنلاین بپیوندید
دیدگاه تان را بنویسید