غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، نایبرییس فراکسیون مستقلین ولایی:
دولت باید این بقچه غم را کنار بگذارد/ اتاق فکری برای یکپارچگی دولت وجود ندارد
غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی معتقد است تیم دولت، تیم شادابی نیست و رییسجمهور با وجود شخصیت قدرتمندی که دارد، نتوانسته فضایی دوستانه در میان کابینهاش ایجاد کند.
عملکرد تعدادی از وزرای دولت یازدهم بهقدری مثبت بود که از آنها به عنوان ژنرالهای کابینه نام میبردند اما درحالی که چندماه از آغاز به کار دولت دوازدهم میگذرد، به نظر میرسد اتفاقا همین وزرا بیانگیزهتر از سایرین هستند. علت چیست؟
واقعیت این است که از ابتدای کار دولت یازدهم، جریان تندرو منتسب به جبهه پایداری بهدنبال خسته کردن دولت بود. درواقع آنها برنامهای مشخص برای زمین زدن دولت داشتند که بر اساس آن، میخواستند ابتدا دولت را عصبانی کنند، در ادامه دولت را خسته کنند، بعد منزوی و سرانجام منفعل کنند. باید بگویم در اجرای این برنامه تا میزان قابلتوجهی هم موفق شدند و دولت ابتدا عصبانی شد، سپس خسته، بعد منزوی و حال نیز اندکی منفعل شده است.
در حال حاضر به نظر میرسد برخی دولتمردان خسته و منفعل شدند و لازم است رییس دولت تیم خود را کنار هم جمع کند و شادابی و نشاط بیشتری به هیات دولت تزریق کند. این تیم شاداب نیست. سفرهای استانی تعطیل شده و دولتمردان کمتر انتقادات را تحمل میکنند، دیدار و ارتباطشان با نمایندگان به حداقل رسیده و ارتباطشان با جامعه هدف و مردم تقریبا قطع شده و اعتراضهای اخیر نیز باعث شده هر کدام از اعضای دولت، در کنج، خزیده و گوشهگیر شوند. بنابر این فکر میکنم دولت باید از بقچه غم فاصله بگیرد. اینطور نمیشود که بقچه غم را بغل گرفته و گوشهای بنشینیم، درحالی که رقیب در بخش قابلتوجهی از اهداف خود مبنی بر منفعل کردن دولت موفق باشد. لازم است روح تازهای در کالبد دولت دمیده شده و تدبیری جدید اتخاذ شود.
چه میزان از این مشکلات به شخص رییسجمهور مربوط است و چه میزان به اعضای دولت؟
متاسفانه ویژگیهای شخصیتی آقای رییسجمهور نوعی حصار ایجاد میکند. آقای روحانی شخصیتی قدرتمند است اما متاسفانه فاقد جاذبههایی است که افراد را جذب کند. این را محض شوخی میگویم اما واقعیت دارد. آقای احمدینژاد باتمام ایرادهایی که داشت، در جلسات هیات دولت بلند میشد و دوش بعضی وزرا را ماساژ میداد. فارغ از شوخی، یک چنین ارتباطهای عاطفی میان احمدینژاد و وزرایش وجود داشت ولی این ارتباطها در دولت فعلی وجود ندارد. فضایی خشک و جدی بر جلسات دولت حاکم شده است.
بعضا فقدان منابع به عنوان علت عدم اجرای برنامهها عنوان میشود؛ آیا پیش از پذیرش مسوولیت از این مسائل باخبر نبودند؟
واقعیت این است که دولتمردان انتظار نداشتند اوضاع اینقدر بد باشد. چه در زمانی که دولت را تحویل گرفتند و چه در ادامه مسیر، مشکلاتی از زمین و آسمان بر سر دولت هوار شد. بحران فروش نفت، کسری نقدینگی، تورم، رکود، افزایش ناگهانی حجم نقدینگی، عدم همکاری بانکها، نرخ بالای اشتغال، زلزله کرمانشاه، گرد و غبار خوزستان، مشکلات دریای خزر، وضعیت دریاچه ارومیه و بسیاری دیگر از مشکلات که به هر حال انرژی دولت را تقلیل میدهد. ایران، کشور گل و بلبل نیست. ما بهدنبال پیگیری آرمانهای انقلاب، شرایطی متفاوت با دیگر نقاط جهان داریم. وزرا میدانند چه شرایطی را تحویل میگیرند اما از آینده راه باخبر نیستند. کسی فکر نمیکرد نفت ١٥٠ دلاری ناگهان به ٤٨ دلار تنزل یابد. بزرگترین اقتصادانان، بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول هم این وضع را پیشبینی نمیکردند.
آیا در ابتدای دولت دوازدهم هم نسبت به این اوضاع بیاطلاع بودند؟
شاید بعضا فکر میکردند شرایط بهتر شود اما فقط این نیست. متاسفانه همکاری و همیاری هم وجود ندارد. هرازگاه حملهای از نهادی خاص علیه دولت صورت میگیرد. تریبونهای نماز جمعه دایم از دولت انتقاد میکنند و انگار نه انگار که این، دولت همین کشور است. درحالی که همین مشکلات و بعضا مشکلاتی بسیار سنگینتر در دولت احمدینژاد وجود داشت و همه بهبه و چهچه میکردند. درصد گرانی در ٨ ساله دولت احمدینژاد ٤٤٠درصد بود و این نرخ در دولت فعلی تنها ٦٠ درصد بوده است. آن زمان هیچ تریبونی کار نمیکرد اما امروز شکر خداوند، همه به فکر مردم افتادهاند.
این وضع ناامید تا چه میزان ناشی از عدم تحقق برنامههای دولت همچون برجام است؟
این عدم توفیق را قبول ندارم. به نظرم به برجام کملطفی میشود. فراموش نکنیم زمانی فضا بهسمتی میرفت که هر ٣ ماه، ١٥٠ هزار بشکه از فروش ما کم کند و به وضعیت معاوضه نفت با دارو برسد، امروز بهگونهای است که فروش ما ٢ میلیون و ٤٧٠ هزار بشکه است. خیلی درباره برجام کملطفی و بیانصافی میشود. متاسفانه جناح رقیب عمدا توقعی درباره برجام ایجاد کرد که درست نبود. ما از ابتدا میدانستیم برجام ما را از ورطه سقوط خارج کرده و وارد روندی یکنواخت میکند اما اتاق فکر رقیب از همان زمان مسیری برای برجام تعریف کردند که سطح توقعات بیدلیل بالا برود.
فکر میکنید دولت برنامهای برای خروج از این وضعیت رخوتآمیز دارد؟
خیر! با کمال تاسف باید بگویم برنامهای نمیبینم. دولت متاسفانه یکپارچه نیست. هر کس غرق در کار خود شده و اتاق فکری برای یکپارچگی دولت وجود ندارد.
واقعیت این است که دولت کار بزرگی در شفافیت بودجه انجام داد اما جامعه ناراضی است. چرا؟
به این دلیل که دولت پیش از ارایه لایحه بودجه، بسترسازی نکرد. دولت جامعه را توجیه نکرد. نمیتوان هر حرف راستی را بدون پشتوانهسازی بیان کرد. متاسفانه تیم رسانهای دولت بسیار ضعیف عمل میکند. دولت همزمان مطالبه ایجاد کرد و جواب آن را داد و فرصت نداد که جامعه موضوع را درست فهم کند.
ضعف تیم رسانهای دولت بارها مطرح شده اما شاهد تحول نبودیم .
دولت باید همان کاری که در برهه اوج انتخابات انجام داد، ادامه دهد. دیدید چگونه توانست فضا را عوض کند. اکنون نیز باید شبیه به آن زمان عمل کند.
در ابتدای کار دولت دوازدهم صحبتهایی درباره معاونت اطلاعرسانی به میان آمد اما عملی نشد .
این هم یکی از ضعفهای دولت است. این دولت اهل دمیدن روح نشاط و شادابی نیست. شاید یکی از دلایل آن هم میانگین سن بالای دولت باشد.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید