دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران:
کاهش امید مردم را باید جدی گرفت
دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران درباره کاهش امید در جامعه گفت: مردم فکر می‌کنند که دولتی غیر از روحانی در حال اداره کشور است. همین است که امید مردم نسبت به تغییرات مثبت رو به کاهش است.
اعتمادآنلاین| علی شکوری راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران در توییتی در مورد راننده پرایدی که بعد از دو بار جریمه خودرو خود را آتش زده، نوشت نفس اعتراض خریدار پیدا کرده است. اما به واقع راهبرد این فعال سیاسی اصلاح‌طلب برای عبور از این شرایط چیست؟ او معتقد است که مصایب زندگی از حد آستانه تحمل خارج شده است و فشارهای زندگی را باید بر مردم کم کرد.
ارزیابی شما از وضعیت کنونی کشور چیست؟ اخیرا در توییتی در مورد راننده پرایدی نوشتید که نفس اعتراض خریدار پیدا کرده. این مساله را بیشتر تشریح می‌کنید؟ چرا این روزها در جامعه اعتراضات افزایش پیدا کرده است؟
به نظر می‌رسد فشارهای زندگی بر مردم آنقدر زیاد شده که آستانه صبر و تحمل مردم کم شده و با کوچک‌ترین ناملایمات جدی‌ترین واکنش را نشان می‌دهند. این رفتارها یک هشدار برای مسوولان است که بدانند فشارها از حد آستانه تحمل خارج شده است و بر این اساس باید فشارهای اجتماعی را بر مردم کم کرد و مسوولان باید به این موضوع توجه جدی کنند.
آسیبی که به آن اشاره کردید چه اقداماتی را از سوی دولت می‌طلبد؟ جامعه مدنی چه نقشی در رفع این نوع مشکلات می‌تواند داشته باشد؟
اصلی‌ترین پرسش مردم این است که چرا تصمیمات بهتری برای کشور گرفته نمی‌شود.؛ چرا اوضاع از روال طبیعی خودش خارج شده و چرا دولتی که با 24 میلیون رای مردم روی کار آمده از اختیار کافی برخوردار نیست تا بتواند مشکلات مردم را حل کند؟
مردم فکر می‌کنند که دولتی غیر از روحانی در حال اداره کشور است. همین است که امید مردم نسبت به تغییرات مثبت رو به کاهش است. مردم این روزها این تحلیل را دارند که کسانی که قدرت دارند، نمی‌خواهند و کسانی که می‌خواهند کاری انجام دهند، قدرت ندارند.
آقای روحانی یک بار وزرای کابینه‌اش را به امیدواران و نا امیدان تقسیم کرد. آیا رییس‌جمهور می‌خواهد بگوید که وزرای دولت او تحمیلی هستند یا از این تقسیم‌بندی باید پیام دیگری را جست‌وجو کرد؟
به نظر من آقای روحانی در چینش کابینه خیلی محافظه‌کاری کرد و علاوه بر این هر کسی هم امروز وزیر شود، از اختیارات کافی برای انجام وظیفه‌ای که بر عهده گرفته برخوردار نیست. این مساله موجب نگرانی است. ممکن است که ناامیدی‌ای وجود داشته باشد. بخشی از ناامیدی برخی وزرا، سیستماتیک است. وزیر نمی‌تواند همکاران خود را به راحتی انتخاب کند؛ نمی‌تواند تصمیمات لازم را در حوزه خود به راحتی بگیرد و محدودیت‌هایی وجود دارد. این مساله باعث می‌شود که احساس شود اگر وزیر خوبی هم روی کار بیاید، نمی‌تواند کار کند. اگر وزیر ناامید و ضعیف باشد که دیگر هیچ.
مهم‌ترین خطر در شرایط کنونی که نظام، دولت و مردم را تهدید می‌کند، چیست؟
خطر مهم این است که امید مردم به اصلاح امور از بین برود. وقتی امید نباشد، اعتراضات بیشتر می‌شود و ممکن است توالی هزینه‌ساز بیشتری به همراه داشته باشد.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید