دونالد ترامپِ ایتالیا قدرت را در دست گرفته است

اعتمادآنلاین| آتنا شهبازی- اگر یک غریبه وارد ایتالیا شود گمان می‌کند ماتئو سالوینی اداره دولت ایتالیا را به دست داشته است. رهبر حزب راست‌گرای افراطی «لیگ» مرکز سیاست ایتالیا را تصاحب کرده است. این در حالیست که او تنها معاون نخست وزیر و وزیر کشور ایتالیا است.

به گزارش گروه بین‌الملل اعتمادآنلاین به نقل از بلومبرگ، حزب پنج ستاره، شریک ارشد «لیگ» در دولت جدید پوپولیستی، برای این موضوع کاملا سرزنش می‌شود. این جنبش چند هفته پیش از زمان تشکیل دولت ایتالیا آغاز شده است. سالوینی از تاکتیک‌های دونالد ترامپ برای به تصویب رساندن اظهارات ظالمانه‌اش استفاده می‌کند.

ماتئو سالوینی در چند روز گذشته اعلام کرد که می‌خواهد طرحی برای سرشماری اقلیت قومی رم به راه بیندازد و تهدید کرد محافظت پلیس از روبرتو ساویانو، افشاگر مافیای ایتالیا را متوقف می‌کند.

اقداماتی هم انجام شده است. سالوینی چندی پیش قایقی را که حامل 629 مهاجر از آفریقا بود پس زد و اعلام کرد که بعد از این کشور مالت باید مهاجران را بپذیرد. او دیدگاه انتقادآمیزی به اتحادیه اروپا، مخصوصا یورو دارد. یکی از مزاحم‌های او در برابر افراط‌گرایی‌اش، وزارت امور مالی است. جیووانی تریا، وزیر اقتصاد و تکنوکرات ایتالیا اعلام کرد دولت ائتلافی این کشور تمایلی به ترک منطقه یورو ندارد و بر کاهش سطوح بدهی تمرکز دارد.

اما سالوینی در ترغیب کلودیو بورگی و آلبرتو باگنی، دو مخالف اتحادیه پولی برای اجرای کمیته‌های اقتصادی در مجلس موفق بوده است.

می‌توان گفت که جوزپه کنته، نخست‌وزیر ایتالیا و لوییجی دو مایو، رهبر حزب پنج ستاره عملا گم هستند. کونته که درگیر اجلاس گروه 7 در کانادا بود، از اعمال قدرت در کشورش غافل شده بود. دو مایو هم که وزیر صنعت و کار است، برخی از ایده‌هایش مانند محافظت از کارگران اقتصادی را ارائه داده؛ اما او نبرد را به سالوینی باخته است.

مایو ثابت کرد که از اعمال هرگونه تغییرات اساسی بر دولت ناتوان است. تسلط «لیگ» بر نتایج نظرسنجی‌ها هم تاثیر می‌گذارد. در انتخابات ماه مارس، پنج ستاره 30 درصد آرا و لیگ 17 درصد آرا را کسب کرد. در حال حاضر، این دو حزب در نظرسنجی‌ها رقیب هم هستند؛ اما لیگ یک قدم جلوتر است. اگر سالوینی با این ادعا که به اندازه کافی رادیکال نیست قدرت را از دست ‌می‌داد، برای انتخابات جدید هم شانس داشت.

اگر او می‌خواست دولت را منحل کند - شاید به این دلیل که به اندازه کافی رادیکال نیست - خواستار برگزاری انتخابات مجدد می‌شد.

او می‌توانست ائتلاف شکست خورده راست-میانه را (با حزب «به پیش ایتالیا»ی برلوسکونی و حزب «برادران ایتالیا») دوباره تشکیل دهد و حتی رویای رسیدن به حداکثری غالب را در سر بپروراند. برعکس، دولت کنته شاید بهترین شانسی باشد که دی مایو و جنبش پنج ستاره برای حکمرانی دارند. به عبارتی، آن‌ها در وضعیت باخت-باخت قرار دارند. آن‌ها اگر به متحد خودشان حمله کنند، با خطر سقوط کابینه و برگزاری انتخابات مجدد مواجه می‌شوند، منتها در موقعیتی ضعیف‌تر؛ و اگر سکوت اختیار کنند، بیش‌تر عقب‌نشینی خواهند کرد.

البته استراتژی سالوینی خطراتی نیز دارد. حضور دائمی او در تلویزیون ممکن است عواقبی احتمالی را در پی دارد. این اتفاق برای نخست وزیر پیشین، متیو رنزی پیش امد. او هر وقت احساس می‌کرد مردم ایتالیا از او خسته شده‌اند در برنامه‌های رادیو و تلویزیون ظاهر می‌شد. سالوینی بی‌تردید در موقعیت‌هایی نظیر سانحه کشتی مهاجران سزاوار سرزنش است. این پرسش ممکن است سرانجام برای مردم ایتالیا مطرح شود که او چرا بیش‌تر از حکومت‌داری مشغول Facebook Live‌ است.

با این حال، جنبش پنج ستاره نمی‌تواند صرفاً منتظر و امیدوار باشد که دولت سالوینی منحل شود. دی مایو بی‌تجربه است، اما پنج ستاره پس از پیروزی قاطع در انتخابات باید به رأی دهندگان نشان دهد که می‌تواند برخی از تغییراتی را که دائماً وعده داده، عملی کند.