نتیجه تصمیمات تندروهای داخلی، ناامیدی مردم است/ تصمیمات مقطعی و فصلی از سوی محافل خاص گرفته می‌شود/ بیایید تصمیمات را به خود مردم واگذار کنیم

اعتمادآنلاین| در چند روز گذشته شاهد ابلاغ ممنوعیت فروش مانتوهای جلوباز، بخش‌نامه شهرداری قزوین درباره ممنوعیت لباس‌های آستین کوتاه، بستن آبشار مارگون به روی گردشگران به علت پخش شدن کلیپ رقص و شادی مردم در کنار این آبشار و...، بودیم. بعد از اعلام خبر هر کدام از این موارد واکنش‌های منفی زیادی در فضای جامعه رخ داد. در این زمینه محمدصادق جوادی‌حصار، فعال سیاسی اصلاح‌طلب،معتقد است که این نوع برخوردها هیچ تاثیر مثبتی ندارد و اعتماد مردم به مسئولان را کاهش می‌دهد و مردم را به این سمت می‌برد که تصمیم‌گیران شرایط را نمی‌فهمند، امکانات کشور را درک نمی‌کنند، وضع روحی و روانی مردم را متوجه نمی‌شوند.

او در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین» گفت: این مسئولان مصداق بارز «المامور معذور» هستند یعنی به نوعی می‌گویند به ما ربطی ندارد کشور در چه وضعیتی است مهم این است که تصمیم ما اجرا شود. این تصمیمات مقطعی و فصلی و توسط محافل خاص گرفته می‌شوند و تصمیم کلی حاکمیت نیست.

او درباره این موضوع که این اقدامات در راستای منافع گروه‌های تندروی خارجی است، افزود: من در مورد ارتباط تندروهای داخلی که این تصمیمات را می‌گیرند و گروه‌های تندروی خارجی قضاوتی ندارم اما نتیجه کارها و تصمیمات هر دو گروه، ناامیدی مردم است.

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در ادامه بیان کرد: مردم صاحبان اصلی این کشور و این نظام هستند هیچ کسی به اندازه خود مردم برای خیر و صلاح مردم شایسته نیست. به نظرم اگر تصمیمات را به خود مردم واگذار کنیم همه مردم و اقوام، آداب، سنن و فرهنگ خود را رعایت می‌کنند و بسیاری از ناهنجاری‌هایی که اکنون به چشم می‌آید محصول عکس‌العمل‌های مردم به تصمیمات نادرست حاکمیتی است. همیشه افراط منجر به تفریط می‌شود و نتیجه سخت‌گیری، ولنگاری است. نباید از مسیر اعتدال خارج شد و با عده‌ای هم که هنجارشکنی می‌کنند باید با زبان خوش و الگوسازی مناسب مواجه شوند در غیر این صورت هر اتفاقی که بیفتد به نفع مردم نخواهد بود.

جوادی حصار در پایان گفت: من در وضعیت کنونی با گشایش اجتماعی موافق نیستم اما باید بنا بر قانون و روال منطقی و عرفی برخورد کنیم. گشایش اجتماعی ممکن است باعث بروز ناهنجاری‌هایی شود که به ضرر مردم و کشور باشد. اگر ما در حوزه داخل بحران‌سازی نکنیم، بحران‌های خارجی را با انسجام داخلی می‌توان مدیریت کرد اما اگر در داخل بحران‌سازی شود، تاثیر فشارهای بین‌المللی چند برابر خواهد شد.