اهمیت تماشای مستند«میدان جوانان سابق» از نگاه محسن امیریوسفی:

ردپای روزنامه‌نگاران در تاریخ سینما محسوس است

محسن امیر یوسفی گفت: «یادم هست در نمایشگاه مطبوعات آن سال‌ها، دیدن هر کدام از این آدم‌ها چقدر می‌توانست هیجان‌انگیز باشد. آدم‌هایی که آن سوی میز ایستاده بودند و با قلم و کلمات نگاه ما به جهان را شکل می‌دادند. مینا اکبری اما با فیلمش دست مخاطب را می‌گیرد و به آن طرف میز می‌برد. »

ردپای روزنامه‌نگاران در تاریخ سینما محسوس است
کد خبر: 249166
|
۱۳۹۷/۰۹/۱۳ ۱۲:۳۵:۰۰

اعتمادآنلاین| محسن امیریوسفی رییس شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران درباره مستند «میدان جوانان سابق» ساخته مینا اکبری روزنامه نگار در اعتمادآنلاین نوشت:


در تاریخ سینمای مستند همیشه ردپائی روزنامه‌نگارانه را می‌شود دید. در واقع این دو انگار لازم و ملزوم هم هستند. مستندساز تا پرسشگری، پیگیری و زاویه دید روزنامه‌نگارانه نداشته باشد، انگار چیزی کم دارد. به همین خاطر تماشای فیلم مینا اکبری برای من همراه با کنجکاوی بود.


تقریبا همه اهالی سینما مینا اکبری را می‌شناسند. هم به خاطر مصاحبه‌های تاثیرگذارش هم به خاطر نقدهایش و هم به خاطر مواضعش که یا موافق آن هستیم یا مخالفش. او مستندی ساخته در مورد دوره ای از مطبوعات که از سال پر شور و هیجان 76 و انتخاب آقای خاتمی به ریاست جمهوری آغاز شد و با شلیک گلوله به صورت حجاریان وارد مرحله ای دیگر شد. وقتی به تماشای فیلم مینا اکبری نشستم. به آن سال های از یاد نرفتنی فکر می کردم و اصلاحاتی که این سال ها با رمز اعتدال ظاهرا خنثی شد.


اما با دیدن فیلم آن فکر و تحلیل اولیه یادم رفت. حالا با روایت روزنامه‌نگاری روبرو بودم که سال‌های پرتنش و البته تاثیرگذار دو دهه اخیر را پیش چشمم گشوده بود. تصاویر آشنا بودند اما آنچه که می‌شنیدم، حرف‌هایی که آدم‌ها می‌زدند و شکل و شمایلی که ماجراها داشتند همه متفاوت می‌نمود.


یادم هست در نمایشگاه مطبوعات آن سال‌ها، دیدن هر کدام از این آدم‌ها چقدر می‌توانست هیجان‌انگیز باشد. آدم‌هایی که آن سوی میز ایستاده بودند و با قلم و کلمات نگاه ما به جهان را شکل می‌دادند. مینا اکبری اما با فیلمش دست مخاطب را می‌گیرد و به آن طرف میز می‌برد. همان جایی که روزنامه نگاران نشستند و نوشتند. تحریریه‌هایی که ما فقط خبر حمله به آن را می‌شنیدیم و روزنامه‌نگارانی که برای‌مان در حد تیتر همیشه باقی می‌ماندند وقتی به زندان می‌رفتند یا خانه‌نشین می‌شدند.

عکس1


سنگینی آنچه گذشت در روایت تصویری مینا اکبری تا همیشه انگار با آدم می‌ماند. شاید هم باید بماند تا بالاخره علیه این فراموشی همیشگی قیام کنیم و یادمان بماند که بر ما چه گذشت. حالا که فیلم قرار است در سینما حقیقت نمایش داده شود به گمانم فرصت خوبی‌ست که شما هم سری به آن سوی میز روزنامه‌های به اصطلاح زنجیره‌ای بزنید و نگاهی بیندازید. فرصت نقد فیلم البته می‌ماند برای بعد از نمایش فیلم، فعلا ولی دیدن این فیلم در سینما حقیقت را از دست ندهید.

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها