جلیقه‌زردها چه کسانی هستند؟

اعتمادآنلاین| مینا جزایری- جنبش جلیقه‌زرد‌ها ابتدا در میان عده‌ای از افراد طبقه متوسط رو به پایین روستایی در فرانسه آغاز شد که به افزوده شدن مالیات زیست محیطی جدید بر قیمت سوخت اعتراض داشتند، امری که به تصور این گروه موجب پیشی گرفتن مخارج آن‌ها از درآمدشان خواهد شد.

به گزارش اعتمادآنلاین، به نقل از سی‌ان‌ان درست در زمانی که فرانسه خود را برای چهارمین هفته‌ی احتمالی از اعتراضات خشونت‌آمیز آماده می‌کرد، جنبش «جلیقه زردها»، که نام خود را از جلیقه‌های زرد به شدت قابل رویت رانندگان فرانسوی برگرفته است، به تدریج در حال تغییر ماهیت به رنگ‌هایی متکثر است، که این امر شامل آغاز مداخله‌ی گروه‌های تندرو نیز می‌شود.

دامنه‌ فشارها گسترش یافته، و حتی دانش‌آموزان نیز بدان پیوسته‌اند و خواهان تغییراتی در امتحانات دبیرستان و رویه‌های ورود به دانشگاه شده‌اند.

علاوه بر این گروه‌ها، در میان معترضان گروه‌های آنارشیست، عناصر پوپولیست ضد مهاجرت و فاشیست‌های دو آتشه نیز حضور دارند. حتی در عرصه‌ رسانه‌های اجتماعی، گروه‌هایی ادعا می‌کنند که «جلیقه زردهای» زیست محیطی هستند؛ امری که در تضاد مستقیم با خواسته‌های اولیه معترضان برای الغای قانون جدید زیست محیطی قرار دارد.

اعتراضات در فیسبوک هماهنگ می‌شدند

سهم اعظمی از سازماندهی اعتراضات بر روی شبکه‌ اجتماعی فیس‌بوک صورت گرفته است. مطابق آمار‌های منتشر شده توسط خود فیسبوک، 67 درصد از فرانسوی‌ها از فیس‌بوک استفاده می‌کنند، و 22 میلیون نفر هر روز وارد آن می‌شوند. معترضان از طریق گروههایی با عنوان «groups colères» یا «گروه‌های خشمگین» هماهنگ شده‌اند، که طی سال جاری صدها هزار عضو گرد آورده‌اند.

بزرگترین گروه فیس‌بوکی «Compteur Officiel de Gilets Jaunes» یا «حساب رسمی جلیقه زردها» نام دارد که به ادعای خود دارای 1.7 میلیون عضو است. گروه دیگر «Carte des Rassemblements» که به معنای تظاهرات یا نقشه تظاهرات است از 300،000 عضو برخوردار است؛ یکی دیگر از این قبیل گروه‌ها نیز گروه «Angry Patriots» یا «میهن‌پرستان خشمگین» است که چیزی حدود 53 هزار عضو دارد.

«جلیقه‌‌زردهای» پیشرو

اولین جلیقه زرد، مکانیکی 36 ساله از ناربن در جنوب فرانسه به نام گیزلن کوتارد بود. این فرد با نام مستعار «مرد جلیقه‌ای» با انتشار ویدئویی در شبکه‌ اجتماعی مردم را تشویق کرد تا با پوشیدن جلیقه‌ زرد مخالفت خود را با مالیات مورد نظر نشان دهند. این ویدئو به سرعت به شکل ویروسی پخش شد و تا کنون 5.4 میلیون بازدید داشته است.

یکی دیگر از شخصیت‌های «جلیقه‌ زرد‌» محبوب در رسانه فردی به نام ژاکلین موراد 51 ساله، هیپنوتیزم درمانگر و نوازنده آکاردئون از بریتانی است.

این زن، بخشی از گروهی موسوم به «جلیقه زردهای آزاد» است که از تظاهرکنندگان می‌خواهند از پاریس دور بمانند، زیرا به نظر آن‌ها این «تله‌ای» است که توسط دولت گذاشته شده است، و آن‌ها دولت را به دنبال کردن «استراتژی آشوب» متهم می‌کنند.

ژاکلین موراد در گفتگو با به روزنامه‌ی فرانسوی «Le Parisien» می‌گوید: «من نقطه‌عطفی در راهپیمایی پاریس نمی‌بینم، این بخشی از یک نمایش است. اعتراضات حاضر یک بازی نیست، هرکسی باید در حال حاضر درک کند که چه دست‌آوردهایی داشته‌ایم و این حقیقت را درک کند که ما از حق بیان برخوردار هستیم.»

یکی از چهره‌هایی که به تازگی مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته ژان فرانسوا بارنابا 62 ساله، است. او مدیر سابق فرهنگ و گردشگری در ایندره، اداره‌ای در مرکز فرانسه بوده که ده سال پیش از پست خود کنار گذاشته شد و با 80% حقوق به وضعیت تعلیق در آمده است.

بارنابا هم اکنون 2900 دلار در ماه حقوق می‌گیرد که به گفته‌ خود او پس از پرداخت صورت‌ حساب‌ها، از این مقدار تنها 1000 دلار در ماه برای حمایت از همسر و هفت فرزندش باقی می‌ماند.

به گزارش آژانس خبری AFP، بارنابا در سال 2016 رمانی را به رشته‌ تحریر درآورده و خود به انتشار آن همت گماشته و علاوه بر این‌ در حمایت از جنبش «جلیقه زرد‌ها» چیزی بیش از 30 مصاحبه با رسانه‌های فرانسوی صورت داده است.

به گزارش روزنامه‌ی لوموند، اریک درو 33 ساله، راننده‌ی کامیون از مِلون در حومه‌ جنوب شرقی پاریس با 47000 دنبال کننده در فیسبوک، در کلوپ اتومبیل محلی خود، ماستر کرو، جنبش «جلیقه‌ زرد» را آغاز کرد.

اریک درو، چهارشنبه در مصاحبه با شبکه‌ی تلویزیونی BFM وابسته به CNN اذعان داشت: «چهارشنبه روز دست‌یابی به پیروزی نهایی است. چهارشنبه در الیزه (محل سکونت رئیس‌جمهور) خواهیم بود. همه‌ ما خواهان رفتن به الیزه‌ هستیم. ما همه با هستیم و به سوی الیزه سرازیر خواهیم شد.»

با این وجود، بعدتر درو در ویدئویی منتشر شده در فیسبوک از لحن خشمگین خود کاست. او در این ویدئو می‌گوید: «من از مردم می‌خواهم که برای تظاهرات به خیابان بیایند، البته نه برای در هم شکستن اموال موجود در خیابان؛ من به الیزه می‌روم اما نه برای تخریب آن، بلکه برای اینکه واکنش مناسبی داشته باشم.» رسانه‌های فرانسوی جمعه گزارش کردند که او اکنون توسط دادستان عمومی تحت بازپرسی است.

یکی از یاران درو، پریسیلیا لودوسکی 33 ساله است که یک شرکت عطر و ادکلن آنلاین را از حومه‌ی جنوب شرقی پاریس مدیریت می‌کند. او بعد از به راه انداختن کمپینی آنلاین با هدف کاهش قیمت سوخت که به جمع‌آوری بیش از یک میلیون امضا منجر شد، به یکی دیگر از سران جنبش «جلیقه زردها» بدل شده است.

لودوسکی ادعا می‌کند که مخالف تمامی احزاب سیاسی است، اما در روز پنج‌شنبه بیانیه‌ای سیاسی را منتشر ساخت که در خلال آن خواهان رفراندوم عمومی، تشکیل هیئت قانون‌گذاری مردمی، کاهش دستمزد مقامات رسمی و همچنین محدود کردن مخارج آن‌ها بوده است. به عنوان یک زن سیاه‌پوست، بسیاری از دنبال‌کنندگان لودوسکی از میان اجتماع غیرسفید پوستان فرانسه هستند.

از جمله چهره‌های دست راستی جنبش، ماکسیم نیکول31 ساله است که پیش از این با نام فلای رایدر شناخته شده و به ادعای لوموند پست‌های او توسط صدها هزار نفر از مردم ملاحظه شده است. با یک ریش قرمز و کلاه بیسبالی که برعکس گذاشته شده است به یک نظریه‌پرداز توطئه شباهت دارد. در حقیقت نیز این فرد با بلاگر و نظریه‌پرداز توطئه اتین کوارد مرتبط است، که اولین‌ بار 13 سال پیش هنگامی که درخواست رفراندوم در قانون اساسی اتحادیه‌ اروپا را مطرح کرده بود در فرانسه به شهرت رسید.

نیکول را با انتشار این قبیل هراس‌ها می‌شناسند که فی‌المثل ماکرون در حال آماده شدن برای امضای توافقی در سازمان ملل است که مطابق آن به 480 میلیون مهاجر دیگر اجازه‌ ورود به اروپا داده می‌شود. در یک ویدئو‌ی فیسبوکی جدید این فرد به مردم توصیه می‌کند که مواد غذایی ذخیره کنند و در برابر چپاول از خانه‌های خود محافظت کنند و از نیروهای انتظامی خواسته است که از «مردم در برابر دولت» دفاع کنند.

نیکول روز چهارشنبه به دنبال به تعلیق در آوردن مالیات جدید بر سوخت در گفتگو با CNN گفت: «قطعا من هم اکنون عقب نشینی نمی‌کنم. به تعویق انداختن (مالیات بر سوخت) بی‌فایده است. مردم خواهان رفراندوم هستند، رفراندومی با موضوع ماکرون، سنا و شواری ملی.»

صفحه‌ی فیسبوک نیکول از روز جمعه به حالت غیر فعال درآمده است. در حال حاضر مسئله‌ اساسی، و دلیل بسیج‌سازی شدید پلیس در روز چهارشنبه، حساب‌ربایی «گروه‌های خشمگین» توسط تندروهای سیاسی خشن است.

کریستوفر کاستانر، وزیر کشور فرانسه، در یک مصاحبه‌ی مطبوعاتی ادغان داشت: «سه هفته‌ گذشته‌، تولد هیولایی را به خود دیده که از اختیار خالق خود به در آمده است.»