اجرایی شدن موافقتنامه ترانزیتی ایران، هند و افغانستان

اعتمادآنلاین| بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی و آب عمیق ایران؛ بندری که برای هند، دومین قدرت نوظهور اقتصادی جهان، اهمیت راهبردی دارد و نقطه‌ای برای دور زدن پاکستان و اتصال پایدار، باصرفه و ایمن آن به منابع طبیعی و پایدار افغانستان و 5 کشور آسیای میانه است.

5 کشور محصور در خشکی مستقل مشترک المنافع (CIS) آسیای میانه شامل ترکمنستان، تاجیکستان، قزاقستان، ازبکستان و قرقیزستان و هم‌چنین افغانستان منابع طبیعی بسیاری دارند که چشم ابرقدرت‌های اقتصادی نظیر چین و هند را برای تأمین پایدار منابع طبیعی آینده‌ را به خود دوخته‌اند.

براساس مطالعات انجام‌شده؛ آسیای میانه در کمترین تخمین 17.2 و در بیشترین 49.7 میلیارد بشکه ذخایر شناخته‌شده یا 5 درصد از کل ذخایر جهانی نفت و 6.65 تریلیارد مترمکعب یا 3.8 درصد کل ذخایر جهانی گاز را داراست؛ این منطقه به‌علاوه‌ افغانستان، علاوه‌بر منابع انرژی، معادن غنی معدنی نیز دارد.

چین برای دسترسی به بازارهای آسیای میانه و افغانستان توسعه بندر گوادر پاکستان در 65مایلی شرق چابهار را در دستور کار قرار داده است؛ بندر گوادر قرار است با سرمایه‌گذاری 62 میلیارد دلاری چینی‌ها در مدت 15 سال و با ایجاد شبکه وسیعی از جاده، ریل، پالایشگاه و زیرساخت‌های پسکرانه‌ای بندری با اتصال به استان سین‌کیانگ چین و هم‌چنین اتصال به جاده معروف ابریشم مقدمات دسترسی چین به منابع و بازارهای دست‌نخورده افغانستان و آسیای میانه را برای مبادلات کالایی و انرژی فراهم کند. هند نیز در رقابت با چین قرار است با توسعه بندر چابهار به افغانستان و CIS دست یابد.

ارزش مبادلات هند با افغانستان و کشورهای آسیای میانه حدود 16 میلیون تن کالا به‌ارزش 17 میلیارد دلار در سال است و هند می‌خواهد با توسعه بندر چابهار علاوه‌بر تبادل این مبادلات به منابع طبیعی افغانستان و آسیای میانه از راه چابهار دست یابد.

موافقتنامه تأسیس دالان تجاری ایران، هند و افغانستان موسوم به موافقتنامه چابهار، خرداد 95، میان رؤسای جمهور ایران و افغانستان و هم‌چنین نخست وزیر هندوستان امضا شد. در این موافقتنامه که در مجالس سه کشور تصویب و تأیید شده؛ هند قرار است در بندر چابهار و زیرساخت‌های ریلی و جاده‌ای آن برای اتصال به افغانستان و آسیای میانه سرمایه‌گذاری کند.

منبع: تسنیم