محمود کلهر، پیشکسوت باشگاه پرسپولیس و استقلال، در گفت‌وگوی ویدئویی با «اعتمادآنلاین»:

نباید دربی را حساس کنیم/ دربی تهران در سال‌های اخیر کیفیت بالایی نداشته است/ کری‌خوانی همیشه بین بازیکنان وجود داشته است/ امیدوارم فوتبال ایران به سمت حرفه‌ای شدن برود/ بازی در تیم‌های بزرگی چون استقلال و پرسپولیس یک افتخار است/ در دربی سال 73 همه فکر می‌

محمود کلهر در دربی جنجالی سال 73 حضور داشت و در دربی برگشت هم کاپیتان پرسپولیس بود. او معتقد است که فوتبال ایران در سال‌های اخیر جذابیتش را از دست داده و دربی‌ها هم دیگر چنگی به دل نمی‌زند.

حجم ویدیو: 129.43M | مدت زمان ویدیو: 00:34:20 دانلود ویدیو
کد خبر: 343322
|
۱۳۹۸/۰۶/۳۱ ۰۹:۰۰:۰۰

اعتمادآنلاین| ‌ محمود کلهر مهمان برنامه «رودررو»ی اعتمادآنلاین سابقه بازی برای هر دو تیم بزرگ پایتخت را دارد. او حالا سال‌هاست که مشغول مربیگری در فوتبال پایه است و تلاش دارد استعدادهای جدیدی به فوتبال ایران معرفی کند. منصورخان پورحیدری او را به استقلال برد و بعد از چند سال حضور در استقلال و تجربه چند قهرمانی با این تیم راهی تیم ژاندارمری و بعد از آن هم پاس شد. یک سال برای پاس تهران بازی کرد تا بالاخره علی پروین او را به رویای کودکی‌اش رساند و او بازیکن پرسپولیس شد.

کلهر تا سال 77 در پرسپولیس ماند و بعد از آن هم از فوتبال خداحافظی کرد. محمود کلهر در دربی جنجالی سال 73 حضور داشت و در دربی برگشت هم کاپیتان پرسپولیس بود. او معتقد است فوتبال ایران در سال‌های اخیر جذابیتش را از دست داده و دربی‌ها هم دیگر چنگی به دل نمی‌زند.

*سلام آقای کلهر به برنامه «رودررو» اعتمادآنلاین خوش‌ آمدید.

بنده هم عرض ادب و سلام دارم خدمت شما و همکاران محترمتان و همچنین بینندگان عزیز خوب برنامه در خدمت شما هستم.

*زنده باشید. شما فوتبال را از تیم‌های جوانان و نوجوانان هما شروع کردید بعد به تیم استقال رفتید. شاید خیلی از هواداران پرسپولیس به یاد نداشته باشند شما در استقلال هم بازی کردید.

بله.

*از زمانی که در استقلال وارد شدید، بازی کردید تعریف کنید در آن دوره با چه کسانی همبازی بودید؟ مربیان چه کسانی بودند؟

سوال بسیار خوبی است و خاطرات بسیار زیادی دارم. به‌خصوص با تیم جوانان هما که یک تیم منظمی بود و هم بچه‌ها از نظر تحصیلی خوب بودند و هم مربیان ما آقای توانایی روی نظم و انضباط خیلی تاکید داشتند. هم تیم جوانان و هم تیم بزرگسالان هما دیسیپلین خاصی داشت. خوشحالم که فوتبال را از آن جا شروع کردم و در کنار ما بازیکنان بزرگی هم بودند.

به یاد دارم مجید صالح که درحال‌حاضر خودش یکی از کارشناسان خوب فوتبال ما و یکی از مدرسان خوب ما است. با ایشان شروع کردیم و وارد فوتبال حرفه‌ای شدیم. جوانانی که پایه فوتبال را از تیم هما آغاز کردم چیزهای بسیاری یاد گرفتم. پیشنهاد بسیار خوبی به من شد. یادم نمی‌رود بازی‌ای در ورزشگاه شیرودی داشتیم با تیم توربو بازی داشتیم. در آن بازی من و مجید صالح در پست فوروارد بودیم. گلی هم نزدم و بازی صفر-صفر تمام شد، خیلی هم خوب بازی کردم. در پایان بازی منصورخان پورحیدری (خدایش بیامرزد) و آقای جواد قراب پیشنهاد دادند که من به تیم استقلال بروم. همان‌طور که می‌دانید در آن زمان تیم‌ها شرایط مالی خوبی نداشتند و بازیکنان اصلا پولی نمی‌گرفتند اما رویای در تیم‌های بزرگ بازی‌کردن برای یک جوان به‌خصوص برای خانواده‌ها واقعا یک افتخار بزرگی بود. وقتی پیشنهاد شد من هم قبول کردم و به تیم استقلال رفتم که جوانان خیلی خوبی داشتیم، بازیکنان بزرگی در آن تیم بودند.

*چه بازیکنانی بودند؟

مجید نامجومطلق، صادق ورمزیار، محسن گروسی، اصغر رضایی، حسین تراب‌پور و کامران خدرزاده و بازیکنان بسیاری که مطرح شدند و همه در تیم‌های بزرگسالان بازی می‌کردند. آن سال، سال بسیار خوبی بود. فوتبال خیلی خوبی را ارائه دادم. در سال 64 تیم ما در فینال به تیم پرسپولیس خوردیم و در آن بازی بیش از 15 هزار نفر جمعیت آمده بود و هم تیم بزرگ‌سال پرسپولیس و هم تیم بزرگسال استقلال و مربیان همه حضور داشتند و آمده بودند آن بازی را ببینند. چون آن‌موقع تیم امیدی نبود فقط تیم جوانان بود که پشتوانه بزرگسالان بود.

*یعنی تیم امید هم وجود نداشت؟

امید نبود، جوانان بود و ما توانستیم آن بازی را یک بر هیچ ببریم و قهرمان شدیم. پرسپولیس هم فوق‌العاده تیم خوبی بود. اصلا اکثر تیم جوانان مانند تیم راه‌آهن تیم‌های فوق العاده خوبی بودند و ما توانستیم در آن سال قهرمان شویم و افرادی هم که در جوانان بازی می‌کردند و مطرح بودند اکثرا در تیم بزرگسال هم بازی می‌‌کردند مثلا از تیم ما من، مجید نامجومطلق، صادق ورمرزیار، محسن گروسی، حسین تراب‌پور در تیم بزرگسال استقلال بازی می‌کردیم. همان سالی که در جوانان بازی می‌کردیم در تیم بزرگسال هم حضور داشتیم یا در تیم پرسپولیس هم همین‌طور. حسین عبدی، فریبرز مرادی، فرامرز میرزایی، جمشید شاه‌محمدی هم در تیم بزرگسالان حضور داشتند همه در سطح ملی دعوت شدند و بازی کردند.

دوران خیلی خوبی داشتیم و آن سال قهرمان شدیم و من پدیده مسابقات شدم. یکی از بهترین بازیکنان در سال 64 بودم. دوران بسیار خوبی بود که هم در تیم جوانان و هم در تیم بزرگسالان قهرمان شدیم و دوران بسیار خوبی برای من بود.

* چطور شد که از استقلال جدا شدید و به تیم پاس رفتید؟

من به ژاندارمری رفتم تا دوران سربازی را بگذرانم. قرار بود برای انجام دوران سربازی به ژاندارمری برویم که تیم ژاندارمری در آن سال انقدربازیکنان زیادی جذب کرد که توانست تیم درست کند و اجازه ندادند که ما در تیم استقلال بازی کنیم و من مجبور شدم دو سال در تیم ژاندارمری بازی کنم و بعد دوباره به استقلال برگشتم. متاسفانه در تمرینات تیم ملی ارتش من رباط و مینیسک پایم پاره‌ شد و خیلی شرایط خوبی نداشتم، وارد استقلال شدم دوباره به مدت دو سال در تیم استقلال بازی کردم، خاطرات خوبی هم دارم و قهرمان هم شدیم و از آنجا دوباره پیشنهاد داشتم.

اصلا شرایط خوبی نداشتم. از منصورخان پورحیدری اجازه گرفتم با پیشنهادی که به من شده بود به پاس رفتم و همان سال هم با پاس قهرمان ایران که لیگ آزادگان بود، شدیم. از آنجا هم یک ساله قرارداد داشتم به تیمی که خودم خیلی علاقه‌مندبودم و از سنین کودکی، خانوادگی پرسپولیسی بودیم و پیشنهاد خوبی هم که به من شد و دوستان خوبی هم که در پرسپولیس داشتم و یک جلسه با پرسپولیس تمرین کردم و خودِ علی‌آقا پروین هم نظر خیلی مثبتی روی من داشتند، دوست خوب من، مجتبی محرمی هم در آنجا بود به پرسپولیس آمدم و تا سال 77 در تیم پرسپولیس بازی کردم و خاطرات بسیار زیادی هم با تیم پرسپولیس که تیم محبوبم بود دارم.

*در پرسپولیس کاپیتان هم شدید؟

بله. در یکی، دو بازی کاپیتان بودم.

*در دوره‌ای که در پرسپولیس بودید در پست مهاجم بازی می‌کردید؟

من زمانی که در تیم جوانان بازی می‌کردم در پست فوروارد بودم. بعد به صلاحدید کادر فنی تیم بزرگسالان چون هافبک چپ نداشتیم، در تیم استقلال گوشه چپ هافبک چپ بازی می‌کردم، چپ‌پا نبودم، راست‌پا بودم ولی چون با پای چپ هم خوب ضربه می‌زدم، آقای پورحیدری از من در سمت چپ استفاده می‌کرد. بعدها هافبک نفوذی و چپ و راست پست اصلی من شد. در پرسپولیس هم به همین شکل بود. بیشتر در هافبک چپ و هافبک نفوذی و در بعضی مواقع هافبک راست هم بازی کردم.

*من برای این پرسیدم چون شما یک گلی دارید...

در همان بازی هم بود اتفاقا این را همیشه از من می‌پرسند. من در آن بازی هافبک چپ بازی کردم. بازی خاطره‌انگیزی هم برای خود من بود و یک گل زیبا به التحاد عربستان زدم. در آن بازی ما باید حتما مساوی می‌کردیم تا بتوانیم به فینال راه پیدا کنیم. یک بر هیچ عقب بودیم. محمد پنجعلی توپ را به من داد و از نیمه زمین رد شدم، فکر می‌‌کنم فاصله 37، 38 متری بود، خوشبختانه شوتی که زدم به چارچوب دروازه رفت و توانستم بازی را یک - یک کنیم و به فینال راه پیدا کنیم. در آن بازی هم من هافبک چپ بازی ‌کردم و زمانی هم که گل را زدیم بازی را در دست گرفتیم. در 25 دقیقه اول بازی همه بازی در اختیار الاتحاد بود، ولی با گلی که زده شد توانستیم بازی را در دست بگیریم.

*به فینال رفتید با چه تیمی بازی کردید؟

در فینال با نیسان در ژاپن یک بر یک بازی مساوی شد. بازی برگشت در ورزشگاه آزادی بود که فکر می‌‌کنم بازی فینال 14 فرردین بود. بچه‌ها شرایط و تمرینات خوبی نداشتند و در آن بازی در دقیقه 66، یک بر هیچ باختیم و در جام باشگاه‌های آسیا دوم شدیم.

*الان دربی نزدیک است. شما هم در دربی زیاد بازی کردید. هم در پرسپولیس مقابل استقلال بازی کردید و هم در استقلال مقابل پرسولیس بازی کردید.

ولی یک دربی در سال 73 است که شما در ان دربی حضور داشتید. یکی از جنجالی‌ترین دربی در آن سال است. در آن دربی چه اتفاقی افتاد؟

در آن دربی انقدر حساسیت زیاد شده بود. ‌هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که استقلال بتواند پرسپولیس را ببرد. چون تیم پرسپولیس شرایط خیلی خوب و فوق‌العاده‌ای داشت. ما یک باخت داشتیم آن هم با تیم کشاورز بود که در دقیقه 90 حسین داوودی گل زد و ما یک بر هیچ باختیم. ولی در بازی‌های دیگر 4، 5 گل زدیم. در اصفهان به ذوب ‌آهن 6 گل زدیم. تیم ما تیم خیلی خوب بود. شرایط ما خیلی بهتر از شرایط تیم استقلال بود. ولی جو تغییر کرد، یعنی انقدر حساسیت زیاد بود وقتی ما دو گل زدیم همه فکر می‌کردند شاید دوباره 6 گل تکرار شود. وقتی رضا شاهرودی اخراج شد و محسن آشوری به دلیل مصدومیت از ناحیه پا بیرون بود، تیم 9 نفره بازی می‌کرد. شرایط استقلال هم نفرات خوبی داشتند. بازیکنانی مثل جواد زرینچه، محمد تقوی، امیر قلعه‌نویی بازیکنان خیلی خوبی بودند. به‌خصوص طراح‌شان که امیر قلعه‌نویی بود که خیلی خوب تیم را راه می‌انداخت.

یکدفعه بازی برگشت و خلاف جهت بازی تیم پرسپولیس یک گل خورد و شیرازه تیم به‌هم خورد و متاسفانه تعویضی هم آن‌موقع انجام نشد و بازی دو بر دو تمام شد و انقدر حساسیت بالا بود و جو استادیوم به بازیکنان فشار وارد می‌کرد، باعث شد دوستان صمیمی متاسفانه با هم در گیر شوند. آن برخورد هم ایجاد شد و امیر قلعه‌نویی که دوست صمیمی مجتبی محرمی و یا دوستان دیگر بودند و همه با هم ارتباط خیلی خوبی داشتند ولی در زمین یک لحظه آن درگیری و تنش به وجود آمد که متاسفانه آن اتفاق ناگوار رخ داد. در پایان بازی همه با هم رفیق بودند ولی در آن شرایط باید کمی صبورتر می‌بودند تا آن اتفاق نیفتد.

یکسری مسائل هم ایحاد شد و شاید جو استادیوم و تماشاگرنماهایی که در استادیوم هستند، خدای‌ناکرده تحریک می‌کنند و شاید همین باعث ‌شد بازیکنان از کوره در رفتند.

*شاید تصمیمات داوری باعث شد. چون پرسپولیس واقعا فکرش را نمی‌کرد که این اتفاق بیفتد. من یک جایی خواندم که پرسپولیس در آن بازی بعد از اینکه رضا شاهرودی اخراج شد استراتژی خوبی نداشت ولی استقلال این کار را کرد.

اصلا پرسپولیس در آن بازی انقدر خوب بازی می‌کرد تا دقیقه 65 فوق‌العاده خوب بودند. فکر می‌کردیم گل سوم و چهارم زده می‌شود. خود بازیکنان استقلال هم می‌گویند تیم ما در آن سال زیاد سرحال نبود و فکر می‌کردند همان دو گل را بخورند خوب است. ولی ورق برگشت و بازی را گرفتند. شاید اگر ادامه داشت ما گل سوم را می‌خوردیم.

انقدر بازی را گرفتند و بچه‌ها عصبی بازی کردند، این باعث شد تیم استقلال با نفراتی که در اختیار داشت تلفیقی از بازیکنان جوان و باتجربه داشتند و طراح تیم هم امیر قلعه‌نویی بود که خیلی خوب وسط زمین پخش و مدیریت کرد و دیدیم این بازی دو بر دو شد. ولی اگر آن بازی روال عادی خود را طی می‌کرد، پرسپولیس در آن سال یکی از بهترین تیم‌های ایران بود و به راحتی ما قهرمان می‌شدیم. ولی متاسفانه این اتفاق افتاد. شاید در آن بازی هیچ‌کس فکر نمی‌کرد دو - دو مساوی شود. همه فکر می‌کردند بیش از 3 گل زده می‌شود. با توجه به شرایط خوبی که تیم پرسپولیس داشت.

*یک جایی یکی از بازیکنان قدیمی پرسپولیس می‌گفت امیر قلعه‌نویی انگار چیزی به مجتبی محرمی گفت که مجتبی محرمی یکدفعه عصبانی شد. قرار نبود فضا خیلی جو بدی داشته باشد.

در آن شرایط خیلی سخت، جو استادیوم خیلی سنگین بود و این تنش‌ها وجود داشت، درست است که همه با هم رفیق بودند ولی کُری‌هایی که بین آنها بود باعث زیبایی بازی می‌شد ولی نه اینکه خدای‌ناکرده باعث درگیری شود. خودِ امیر و خودِ مجتبی هم شاید به همین مساله راضی نبودند ولی ناخودآگاه در آن شرایط سخت تصمیمات اشتباه و لحظه‌ای می‌گیرند که همان موقع خود بچه‌ها پشیمان شدند و عذرخواهی کردند و تمام شد و رفت.

امیدواریم ما به فوتبال نگاه حرفه‌ای‌تری داشته باشیم، بازیکنان کمی صبورتر باشند. به‌خصوص در آن‌موقع که مثل حالا نبود. الان روانشناس دارند، دکتر دارند، دکتر تغذیه دارند، کمک می‌کنند به اینکه بازیکنان بتوانند خودشان را حفظ کنند درحالی‌که باز هم شاهد این اتفاقات هستیم شاید هم بیشتر از قبل.

آن‌موقع توان فنی و کیفیت بازیکنان بالا بود، ولی کسی یادشان نداده بود که بتوانند خودشان را کنترل کنند. این عوامل باعث می‌شد که این اتفاقات هم بیفتد. من فکر می‌کنم آن‌موقع هم ناخواسته چنین اتفاقاتی رخ داد و هیچ‌کدام از آن بازیکنان، نه بچه‌های استقلال و نه بچه‌های پرسپولیس، دوست داشتند که چنین تنشی ایجاد شود و چنین درگیری‌ای پیش بیاید که خدای ناکرده آن اتفاقی رخ دهد.

*به ضرر هر دو تیم شد.

به نظر من بیشتر به ضرر پرسپولیس شد.

*پرسپولیس که خیلی ضرر کرد. چون بازیکنانی مانند عابدزاده به مدت دوسال و مجتبی محرمی به مدت سه سال از بازی محروم شدند. موضوعی که وجود دارد، آقای فتحی مدیرعامل استقلال است -آن‌موقع کمیته انضباطی بود- مجتبی محرمی گفت اگر این آدم که می‌گوید من حدود 60 سال است که استقلالی هستم و هوادار استقلال هستم، چرا این آدم باید رئیس و عضو کمیته انضباطی بشود که من و عابدزاده را به مدت دو، سه سال از بازی محروم کند.

البته رای برگشت. ولی متاسفانه این اتفاقات در آن زمان هم رخ می‌داد. به‌هرحال نگاه آبی و قرمز در نگاه خود مسئولان هم وجود داشت. من فکر نمی‌کنم آقای فتحی نیت خاصی داشت. من فکر می‌کنم رای برگشت همان 6 ماه شد. دوباره بازیکنان آمدند و بازی کردند ولی چیزی که خیلی مهم است و باید مدیریت بهتری شود، نظم مسابقات است که در آن زمان کمتر بود، نظارت کمتری بود. درصورتی‌که جمعیت زیادی برای تماشای بازی می‌آمدند. چون کیفیت بازی‌ها خوب بود، همه دوست داشتند بازی پرسپولیس و استقلال را ببینند. انقدر که خوب بازی‌ می‌کردند. همه در سطح بالایی بودند. ولی یک نظم خاص و برنامه‌ریزی درستی اگر ایجاد می‌شد شاید این اتفاقات هم در زمین نمی‌افتاد.

*ولی متاسفانه الان هم شاهد هستیم که هنوز آن نظم و مدیریت وجود ندارد. مثلا در بازی فینال جام حذفی شاهد هستیم.

بله. هنوز هم وجود ندارد. درحال‌حاضر این همه کادر پزشکی، کادر فنی، مدیریت، هیات‌مدیره، پول بسیار خوب، بازیکنان از نظر اقتصادی تامین هستند و با فکر راحت به زمین می‌آیند و بازی می‌کنند، می‌بینیم این اتفاقات می‌افتد. من فکر می‌کنم باید به طور کلی در فوتبال ریشه‌یابی شود. از بچه‌های 6 و 7 ساله شروع کنیم، اگر درست تربیت شوند و آموزش ببینند. مطمئئنا درصد این اتفاقات پایین خواهد آمد.

*زمانی که شما بازی می‌کردید، بعد از دربی سال 73 به بندرعباس رفتید و بازی کردید. آن دربی معروف است که یکی از بدترین و خنثی‌ترین بازی‌های دربی بوده. آنجا به شما گفتند مراعات کنید؟

هر دو تیم با یک هواپیما رفتیم، همه در کنار هم نشستیم، در ظاهر همه با هم خوب بودیم، ولی در زمین دوست‌ داشتیم برنده باشیم. این هم خودش باعث شد آن جذابیت بازی از بین برود. ما با هم رفتیم، تماشاچی نبود، وقتی تماشاچی نباشد آن روح بازی از بین می‌رود. ساعت خوبی هم برگزار نشد و بازی هم بازی بدی نبود به‌خصوص ما که بد بازی نکردیم ولی به‌طورکلی بازی جذابی از آب درنیامد. شاید نداشتن تماشاچی و شاید نبودن رسانه‌ها کمک کرد به اینکه بازی بی‌روح باشد.

*انگار یک ترسی در بازیکنان حاکم بود.

بله. تر وجود داشت و آن اتفاق هم افتاده بود. همه سعی می‌کردند زیاد وارد درگیری نشوند و اتفاقی نیفتد. محرومیت‌هایی زیادی که برای یکسری بازیکنان به وجود آمد باعث شد جذابیت بازی از بین برود و بازی خوبی از آب درنیاید.

*از دربی خارج نشویم دربی رفت امروز برگزار می‌شود. فکر می‌کنید الان شرایط کدام تیم بهتر است هر دو تیم مربیانشان را تازه عوض کردند، مربیان جدید وارد تیم شدند، استقلال تغییرات زیادی انجام داده است. فکر می‌کنید این دربی چطور پیش می‌رود؟ شما خودتان هم بازی کردید؟

بله من هم در دربی بازی کردم. دربی یک بازی متفاوت است. اگر این بازی را ببریم تا آخر سال مربیان با آرامش مربیگری می‌کنند. درصورتی که این اشتباه است. بازی‌های دربی هم باید مثل بازی‌های دیگری دیده شود تا این تنش‌ها اتفاق نیفتد. این اتفاقاتی که در بازی‌های گذشته هم دیدید، درگیری‌هایی که اتفاق می‌افتد، نباید خیلی حساسش کنیم. به‌خصوص از سوی هواداران هر دوتیم که بسیار می‌توانند نقش داشته باشند. اگر بارسلون و رئال را ببینید، این دو تیم چند بار با هم بازی می‌کنند؟ چند بار گل ردوبدل می‌شود؟ آیا اتفاقی می‌افتد؟ خیر هیچ اتفاقی نمی‌افتد. می‌روند، دوباره نقاط ضعفشان را برطرف می‌کنند و برمی‌گردند.

امیدوارم دیدگاه ما نسبت به بازی‌های دربی عوض شود. مطمئنا -باز هم می‌گویم- در دربی پرسپولیس و استقلال وقتی با هم بازی می‌کنند، هر کسی هم بگوید من می‌گویم متفاوت است. نتیجه این بازی برای هر دو تیم حتی اگر بد هم بازی کنند می‌خواهند که برنده باشید. این باعث می‌شود که استرس و اضطراب در نظم بازیکنان ایجاد شود و همان تنش‌هایی که صحبت کردیم ایجاد شود. اگر حساسش نکنیم خیلی بهتر است.

*بله. در بعضی مواقع هم خودِ مدیران حتی مدیران ارشد ورزش مثل سازمان تربیت‌بدنی که در آن دوره شما بودید یا در وزارت ورزش، مهمانی‌هایی برگزار می‌کردند ولی روز بعدش در زمین...

هر دو تیم کنار هم نشستیم، با هم غذا خوردیم، همه دست در گردن هم که داشتیم می‌رفتیم، به استادیوم که رسیدیم اصلا یک اتفاق دیگری افتاد. آن اتفاق افتاد. من فکر می‌کنم اینها نیست باید خیلی عادی با این مساله برخورد کرد و اجازه دهید روال عادی‌اش را مثل بازی‌های دیگر طی کند. زیاد حساسش نکنیم. شما رسانه‌ها بسیار می‌توانید کمک کنید.

باید کیفیت بازی‌ بالا برود. شما کیفیت دربی را می‌بینید، متاسفانه از نظر فنی کیفیت بالایی نیست. در چند بازی است که پرسپولیس و استقلال خوب بازی کردند، ولی به نظر هواداران غیر از دو، سه بازی بقیه بازی‌ها چنگی به دل نزده است. من فکر می‌کنم باید در بحث ذهنی بازیکنان کار کرد و بازیکنان به زمین بیایند و آن توانایی فنی را ارائه دهند تا اینکه بیایند خدای ناکرده باعث تنش در زمین شوند.

فکر می‌کنم رسانه‌های ما هم بپردازند به بازیکنی که بیشتر کار فنی می‌کند. بازیکنی که هم از نظر اخلاقی و هم از نظر فنی خوب است به او بپردازند. وقتی یک بازیکنی یک حرکت زشتی انجام می‌دهد همه روی او زوم کردند. متاسفانه این اشتباه است.

به نظر من باید روی یکسری بازیکنانی که بسیار می‌توانند تاثیرگذار باشند، از این نظر که به نوجوانا و جوانان ما انگیزه بدهند باید به آنها بپردازیم. فکر می‌کنم اگر این کار صورت بگیرد، کیفیت بازی‌های دربی هم بالا می‌رود و این دربی هم شرایط هر دو تیم شرایط بسیار خوبی دارند. هر دو تیم مربی بسیار خوبی دارند، بازیکنان بسیار خوب دارند، پرسپولیس شاید آن شاکله اصلی خود را حفظ کرده. درست است در مقابل تراکتور بازی را باخت ولی نفرات اصلی خود را در اختیار دارد و فکر می‌کنم روان‌تر بازی می‌کند. نتیجه هیچ‌وقت قابل پیش‌بینی نیست، ولی من فکر می‌کنم بازی قشنگی شود. چون هر دو مربی، مربی خارجی هستند و هواداران حساسیت زیادی روی مربیان خارجی برخلاف مربیان ایرانی نشان نمی‌دهند. متاسفانه ذهنیت هواداران کمی روی مربیان ایرانی منفی است که امیدوارم این هم برطرف شود و ما به مربیان ایرانی نگاه ویژه‌ای داشته باشیم. مربیانی که تیم‌ها را به آسیا را بردند و در جام قهرمانی آسیا شرکت کردند و قهرمان شدند. با مربی خارجی هم آمدیم و هر دو مربیان هم ایرانی و هم خارجی کارنامه خوبی دارند. مدیران ما ستاد پشت باشگاه هم می‌توانند به بهتربرگزارشدن این مسابقه خیلی کمک کنند زیاد حساسش نکنند تا ما یک کیفیت خوب از دو تیم ببینیم.

*فکر می‌کنید نقطه قوت این دوتیم دقیقا کجاست؟ کدام بازیکنان می‌توانند این بازی را تغییر دهند؟

من فکر می‌کنم در تیم پرسپولیس، در این دو بازی که انجام دادند نبود کمال کامیابی نیا که آسیب‌دیده است بسیار تاثیرگذار بوده است. ولی علی علیپور می‌تواند بسیار نقش داشته باشد. دو دروازه‌بان‌ها خیلی تاثیرگذار هستند به‌خصوص بیرانوند که درحال‌‌حاضر در سطح بالاست و یک گلر بین‌المللی است.

بازیکنانی مثل علی علیپور در خط حمله و در خط هافبک -در نبود کامیابی نیا- نوراللهی می‌تواند این نقش را بسیار خوب ایفا کند و سیدجلال حسینی‌ در مرکز زمین است. مرکز زمین، دروازه‌بان، خط دفاع و مرکز خط دفاع، خط هافبک، خط وسط و کانال وسط به‌خصوص علی علیپور که در نوک بازی می‌کند، در تیم پرسپولیس تعیین‌کننده هستند و در تیم استقلال هم اگر همین خط درست کار کنند و فراموش نکنیم در جناح راست، پوریا غفوری خیلی خوب کار می‌کند، خیلی خوب نفوذ می‌کند، حتی گل هم می‌زند. این بازیکنان بسیار تاثیرگذار هستند و تیم استقلال یک بازیکنی آورده که به نظر می‌رسد بازیکن بسیار خطرناکی در دربی است. بازی‌های ضربات ایستگاه بسیار در این بازی‌های حساس خیلی تعیین‌کننده است. دیاباته که یک بازیکن با فیزیک بدنی بالا و قدرت سرزنی خیلی خوب که او هم می‌تواند بسیار نقش داشته باشد و همچنین دروازه‌بان، حسین حسینی که الان خیلی خوب کار می‌کند، در این بازی تعیین‌کننده هستند. اگر اینها خوب کار کنند هر دو تیم کفه ترازو برمی‌گردد.

*ایرادی که به استقلال می‌گیرند این است که نزدیک 16 بازیکن از تیم استقلال جدا شدند و تقریبا در مرکز خط دفاعی همه جدید هستند.

مثل دانشگر. در سال گذشته هم بازی می‌کرد؟

* یزدانی که تازه آمده است. عده‌ای در مورد همین موضوع ایراد می‌گیرند که چرا استقلال هر سال در تیمش تغییر ایجاد می‌کند؟

من فکر می‌کنم امسال این تغییر و تحولات به استقلال کمک کرده و روزبه‌روز بهتر می‌شود و زمان کافی در اختیار استراماچونی بود و توانسته این نقاط ضعف را برطرف کند و فکر می‌کنم این بازی دوم خیلی بهتر از بازی اول بازی کردند.

*بدشانسی آوردند.

آنهم در دقیقه 95 یکدفعه گل خوردند. یا در بازی با فولاد دوباره برگشت، گل خوردند. همان خط دفاع ناهماهنگی تیم استقلال است البته نه اینکه بازیکنان خوبی نداشته ولی ناهماهنگی وجود دارد و این شاید در این دوبازی گذشته‌شان ضربه زده ولی من فکر می‌کنم رفته‌رفته استقلال هم شرایط خوبی پیدا می‌کند. اگر این دو تیم قوی شوند، مطمئنا تیم ملی ما هم شرایط بسیار خوبی پیدا خواهد کرد. به خاطر اینکه دارای هواداران بسیار زیادی هستند و روی بازیکنان ایجاد انگیزه می‌کنند و این انگیزه کمک می‌کند تا کیفیت بازیکنان بالا برود و بتوانیم تیم ملی قوی‌ای داشته باشیم.

*امیدوارم یک دربی خوبی ببینیم ولی درخصوص تیم ملی امید که الان در شرایط نامشخصی است به نظر شما انتخاب فرهاد مجیدی به عنوان مربی تیم ملی امید درست بود؟ افراد زیادی نپذیرفتند مثل علی کریمی با آن مشکلاتی که با فدراسیون دارد که بحثش جداست، جواد نکونام و یحیی گل‌محمدی هم نپذیرفتند.

خوشبختانه فرهاد مجیدی بازیکنی است که در سطح ملی بازی کرده، خودش بین مردم محبوب است ولی این پست برایش زود بود و فکر می‌کنم اگر در استقلال یک یا دوسال به عنوان دستیار کار می‌کرد، به‌مراتب می‌توانست تجربه بیشتری کسب کند و سکان تیم ملی را به عنوان نفر اول بگیرد و این توانایی را دارد. به خاطر اینکه فرهاد مجیدی با بهترین مربیان دنیا کار کرده، خودش بازیکن بزرگی بوده.

ما نباید مربی‌سوزی کنیم که خدای‌نکرده مربیان و اسطوره‌ها از بین نروند و فکر می‌کنم نقش اول را کمیته آموزشی و مدیران ما می‌توانند ایفا کنند. من خودم فرهاد مجیدی را خیلی دوست دارم، هم از نظر فنی و هم از نظر مربی‌گری، همین الان هم می‌تواند در سطح بالا مربی‌گری کند ولی باید دانش مربی‌گری‌اش را بالا ببرد چون ذات و توانایی را دارد، ذاتا می‌تواند یک مربی بزرگ شود. چون خودش بازیکن باهوش و خوش‌فکر بود ولی درحال‌حاضر این پست می‌توانست یکی، دوسال دیرتر انجام شود و این پست را بدهیم تا بتواند نتایج خوبی بگیرد و دانشش را بهتر ارائه دهد.

*و اصلا با یک قدرت بیشتری وارد تیم شود و مربی هدایت تیم را بگیرد

امیدواریم.

*این انتقاد به مدیران فدراسیون وارد است که تقریبا انگار تیم ملی امید را...

نکته‌ای را بگویم افکار عمومی باعث می‌شود مدیران تصمیم بگیرد که مثلا الان مردم این مربی را خواستند این مربی را بگذارند، درصورتی‌که اینطور نیست این باید کارشناسی شود ببینیم که آیا این مربی توانایی دارد سر یک پستی که بسیار حساس است بگذاریم. من فکر می‌کنم مدیران ما به سرعت تصمیم می‌گیرند، همان‌طور که به سرعت مربیان را کنار می‌گذارند به‌خصوص مربیان ایرانی را که وقتی در دوبازی نتیجه نمی‌گیرند بلافاصله از بالا تحریک می‌شوند. مدیریت باید در مورد این مسائل یک مقداری قاطع‌تر و قوی‌تر عمل کند تا بتواند آن مربی هم آن توانایی فنی خود را ارائه دهد. من فکر می‌کنم این نقش را مدیران ما بهتر ایفا کنند، به‌موقع مربیان را انتخاب کنند، به‌موقع از مربیان استفاده کنند، استفاده بهینه کنند تا این توانایی‌شان از بین نرود.

* فدراسیون تیم‌های پایه مثل تیم امید و تیم جوانان را به مربیانی مثل منصوریان که تجربه مربی‌گری ندارد می‌دهد یا مجیدی همین‌طور یا حتی در مورد علی دایی که تیم بزرگ‌سالان را می‌گیرد.

در دنیا اینطور است که سلسله‌مراتب همان‌طوری که ابتدا نوجوانان بعد جوانان و بعد بزرگسالان است، مربیان بزرگ دنیا را ببینید، از نونهالان شروع کرده بعد نوجوانان و جوانان... به‌ترتیب بالا رفته‌اند. اما در کشور ما برعکس است. سال‌هااست که خودمان در پایه‌ها کار می‌کنیم، می‌بینیم برای تیم نوجوانان یک مربی لیگ برتری انتخاب می‌کنند. متاسفانه در هیچ جای دنیا چنین اتفاقی نمی‌افتد، فقط در فوتبال ما این اتفاقات می‌افتد.

من فکر می‌کنم ما باید به فوتبال نگاه حرفه‌ای داشته باشیم و مربیانمان هم متاسفانه نباید یکسری پست‌ها را خودشان قبول کنند. مثل وحید هاشمیان که دوره‌های مربی‌گری را آموزش دیده و تجربه کسب کرده و فوتبال ایران را دیده، آمده به عنوان دستیار کار می‌کند. این آدم کم‌کم می‌تواند یکی از سرمربی‌های خوب کشور باشد. یا مهدی مهدوی‌کیا این کار را انجام می‌دهد و فرهاد مجیدی هم باید کلیه دوره‌های مربی‌گری‌اش را ببیند، اول با تیم‌های پایه کار کند، پله‌پله بالا بیاید. شک ندارم می‌تواند یکی از بهترین مربیان ایران باشد.

*به عنوان سوال آخر شما تا سال 77 در تیم پرسپولیس بازی کردید. بعد از آن دربی، دربی‌ای بود که بگویند یواش بازی کنید، شل بگیرید و... آیا توصیه‌ای شده بود؟

اصلا و ابدا. چون این همه هوادار پشت ماست و همه منتظر نتیجه بازی هستند و هیچ بازیکنی نمی‌خواهد این دربی را از دست بدهد و می‌خواهد بهترین توانایی‌اش را ارائه دهد. برای خود من هم همین بوده ولی جو خیلی سنگین است و باعث می‌شود اضطراب و اعتمادبه‌نفس را کمی ضعیف کند و توانایی فنی لازم را نتوانید ارائه دهید اینها باعث می‌شود وگرنه به هیچ عنوان نه کسی نصیحت می‌کند، اگر هم چیزی گفته می‌شود در جهت بهترشدن تیم و برای نتیجه‌گیری تیم است. ما سرمان را جلوی توپ می‌گذاشتیم، وقتی هوادار آنجا نشسته و گریه می‌کند. با یک باخت دیدیدم برای هوادار چه اتفاقتی می‌افتد. به خصوص بازیکنان قدیمی، همه تیم‌ها چه استقلال چه پرسپولیس با تمام وجودشان برای تیم بازی‌کردند.

این حرف‌ها فقط شایعه است. برای ما که چنین توصیه‌ای نشده، ولی توصیه می‌شد که مردانه بازی کنید این خیلی مهم است که بتوانیم جوانمردانه و با تمام وجود بازی کنیم. اگر این اتفاق بیفتد و در وجود بازیکنان به‌خصوص جوان و نوجوان که وقتی وارد زمین می‌شوید دیگر به مسائل حاشیه‌ای فکر نکند و بیشتر به مسائل فنی تمرکز کنید مطمئنا فوتبال ما دارای پتانسیل‌های خیلی بالایی است. امیدوارم در آینده این اتفاقات بیفتد و ما یک لیگ پویایی داشته باشیم که از دیدن همه تیم‌ها لذت ببریم. به خصوص پرسپولیسی که پرطرفدارترین تیم ایران است که من عاشقش هستم هرچه دارم از این تیم دارم و فکر می‌کنم هواداران هم باید صبور باشند، صبوری کنند همان‌طور که برای آقای برانکو دیدید که صبوری کردند، کمک کردند و دیدیم تیم پرسپولیس دو، سه سال قهرمان شد و یکی از بهترین مربی هم آقای برانکو شد. درصورتی‌که از همان اول که آمده بود آخر جدول بود. من فکر می‌کنم برای آقای کالدرون یا هرکسی که مسئولیت قبول می‌کند، حمایتشان را دریغ نکنند و حمایت کنند. مطمئنا اگر این کار صورت بگیرد ما شاهد بازی‌های بهتری از تیم‌ها هستیم.

*ممنون که در برنامه «رودررو» اعتمادآنلاین مهمان ما شدید.

متشکرم. انشاءالله موفق باشید.

چکیده‌ای از گفت‌وگوی ویدئویی اعتمادآنلاین با محمود کلهر

منصور پورحیدری مرا به استقلال برد

بازیکنان در زمان ما پولی دریافت نمی‌کردند

از کودکی پرسپولیس را دوست داشتم

مجتبی محرمی بهترین دوستم در پرسپولیس بود

استقلال هافبک چپ نداشت و من مجبور شدم تغییر پست بدهم

از 38 متری به الاتحاد گل زدم

بازی در تیم‌های بزرگی چون استقلال و پرسپولیس یک افتخار است

در دربی سال 73 همه فکر می‌کردند دوباره استقلال 6 تایی می‌شود

هیچ بازیکنی نمی‌خواهد دربی را از دست بدهد

دربی یک بازی کاملاً متفاوت است

حساسیت در دربی 38 بسیار بالا بود

هیچ‌کس فکر نمی‌کرد استقلال بتواند دربی 38 را از پرسپولیس ببرد

اخراج شاهرودی باعث شد تا استقلال بتواند نبض بازی را در دست بگیرد

پرسپولیس در سال 73 بیشترین ضرر را متحمل شد

کری‌خوانی همیشه بین بازیکنان وجود داشته است

همین کری‌خوانی‌ها باعث زیباتر شدن بازی می‌شود

امیدوارم فوتبال ایران به سمت حرفه‌ای شدن برود

بازیکنان در زمان ما توانایی فنی بالایی داشتند

نگاه آبی و قرمز در بین مسئولان فدراسیون وجود داشت

مشکلات فوتبال ایران باید ریشه‌یابی شود

بازیکنان دربی 39 را با ترس آغاز کردند

نباید دربی را حساس کنیم

هواداران فقط می‌خواهند تیم خودشان برنده دربی باشند

دربی تهران در سال‌های اخیر کیفیت بالایی نداشته است

رسانه‌ها باید به بازیکنان فنی و بااخلاق بپردازند نه بازیکنی که حاشیه دارد

کالدرون و استراماچونی کارنامه خوبی دارند

نبود کامیابی‌نیا تأثیر زیادی در روند پرسپولیس داشته است

وریا غفوری مهم‌ترین بازیکن استقلال است

مربیگری در تیم ملی امید برای مجیدی خیلی زود بود

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها