«اعتمادآنلاین» گزارش میدهد:
ویروس کرونا | مطالعاتی که درباره پذیرش واکسن از سوی مردم انجام شده به ما چه میگوید؟
مردمی که در اقصی نقاط جهان درگیر ویروس کرونا هستند عقاید متفاوتی راجع به این ویروس دارند. محققان در همین راستا مطالعاتی را انجام دادهاند و میزان پذیرش واکسن از سوی مردم را مورد بررسی قرار دادهاند. توزیع واکسن کرونا مستلزم آمادگی تمام مردم جهان است.
اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده- اهمیت واکسیناسیون در کنترل موجهای آینده کووید-19 بسیار حیاتی خواهد بود، اما برای کارایی این واکسن و در نهایت در دسترس قرار گرفتن آن نیاز به پذیرش عمومی تمام مردم جهان داریم.
به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از «The Conversation»، میزان واکسیناسیون در سراسر جهان در سالهای اخیر کاهش یافته و اعتماد عمومی به واکسنها خدشهدار شده است. سازمان بهداشت جهانی سال گذشته تردید درباره تزریق واکسن - عدم تمایل یا امتناع از واکسیناسیون با وجود موجود بودن آن - را یکی از ده تهدید اصلی سلامت جهانی دانست.
در حالی که تحقیقات برای کشف واکسنهای مؤثر ادامه دارد، باید بدانیم که عموم مردم چه واکسنی را میپذیرند و چه عواملی باعث میشود که تصمیم بگیرند از واکسن استفاده کنند.
مطالعه جدیدی که در ماه آوریل و در زمان اعلام قرنطینه عمومی انجام شد، نشان داد که بیشتر افراد در معرض خطر قصد تزریق واکسن در آینده را دارند. در نمونهای از 527 فرد مسن (65 سال به بالا) و همین طور افراد مبتلا به بیماریهای تنفسی مزمن جمعآوری شد، مشخص شد که 86درصد از آنان اظهار داشتند که واکسن میزنند. اگرچه این رقم بسیار امیدوارکننده است، اما آمار نشان میدهد که تعداد قابلتوجهی از افرادی که در گروه پرخطر قرار دارند، بلاتکلیفاند یا از تزریق واکسن اجتناب میکنند.
همچنین این بررسی نشان داد که ممکن است همهگیری تأثیر مثبتی بر میزان واکسیناسیون عمومی داشته باشد. 38درصد از شرکتکنندگان این تحقیق گفتند که شیوع ویروس کرونا احتمال تزریق واکسن سالانه آنفلوانزا را در آنها بیشتر میکند و 51درصد از افراد مسن که قبلاً در برابر ذاتالریه واکسینه نشده بودند، گفتند که احتمال قبول واکسیناسیون در شرایط کنونی بیشتر شده است.
همچنین در این پژوهش میخواستند دریابند که چه عواملی در تصمیمگیری در مورد تزریق یا عدم تزریق واکسن تأثیر میگذارد. نگرانی درباره مسائل بهداشتی - چه شخصی و چه برای جامعه - انگیزه اصلی افرادی بود که واکسیناسیون را وسیلهای برای محافظت در برابر اثرات ویروس میدانستند.
مانع اصلی واکسیناسیون نگرانی در مورد ایمنی آن بود و شرکتکنندگان نگران بودند که سرعت تولید واکسن بسیار زیاد است و این امر ممکن است باعث شود که آزمایشهای زیادی روی آن صورت نگیرد. این ترس قبلاً نیز در هنگام شیوع بیماری همه گیر «آنفولانزای خوکی» در سال 2009 دیده شده بود. برخی از مردم در آن سال واکسینه نشدند؛ زیرا معتقد بودند که واکسن به درستی آزمایش نشده است. بیشتر کشورها میزان جذب بهینه پایینی برای آن واکسن گزارش کردهاند.
ما برای اینکه بتوانیم از واکسیناسیون در متوقف کردن کووید-19 موثر عمل کند، به سطوح بالایی از جذب واکسن و همین طور میزان اثربخشی واکسن نیاز خواهیم داشت. اگر افراد کافی واکسیناسیون نشوند، همه ما تحت تأثیر این پدیده قرار خواهیم گرفت زیرا ویروس همچنان انتشار پیدا میکند و نیاز به اعمال محدودیتهای مستمر وجود خواهد داشت.
در مطالعهای نشان داده شده که اگر 75درصد از افراد در برابر کووید-19 واکسینه شوند، باید واکسن دارای اثربخشی 80درصد برای «از بین بردن ویروس در حال انتشار» باشد. اگر میزان جذب کمتر از این باشد، میبایست برای تأمین سلامت جامعه آستانه اثربخشی واکسن را بیشتر کرد.
در تحقیقی بینالمللی که اخیراً انجام گرفته نشان داده شده که از 20 هزار بزرگسال از 27 کشور مختلف 74درصد گفتند که واکسن کووید-19 را میپذیرند. همچنین اختلاف زیادی در سطح پذیرش در بین کشورها پیدا شده که این اختلاف از 97درصد در چین تا 54درصد در روسیه بوده است.
سطح پذیرش در گروههای خاص ظاهراً پایینتر است؛ به عنوان مثال در فرانسه تحقیقات نشان داد که این سطح پذیرش در بین افراد با درآمد پایین و در استرالیا با سطح تحصیلات پایینتر و همچنین در ایالات متحده در میان شرکت کنندگان بیکار و جمعیت سیاهپوستان کمتر است.
این مطالعات نشان میدهد که دولتها و مقامات بهداشتی لازم است به دقت بیندیشند که چگونه باید از مردم بخواهند که در زمینه این بیماری همهگیر تغییرات رفتاری ایجاد کنند و واکسن کووید-19 را در دسترس همه قرار دهند. طیف وسیعی از اقدامات و مداخلات باید به شکلهای آموزشی، تشویقی یا توانمندسازی برای گروههای مختلف مردم ارائه گردد تا پذیرش واکسن بالاتر رود.
یافتههای تحقیق نشان میدهد که بهترین روش ممکن برای بالا بردن پذیرش واکسن در میان مردم تمرکز بر پیامدهای مفیدی است که واکسیناسیون برای فرد، خانواده و جامعه دارد. این تمرکز نباید فقط بر پیامدهای مفید واکسیناسیون بر سلامتی باشد، بلکه باید از طریق کاهش ترس و اضطراب بر نتایج روانی مفید حاصل از آن نیز تأثیر بگذارد.
بنابراین این مساله مهم است که در حال حاضر بر محتوای ارتباطات بهداشت عمومی تمرکز کنیم. مطالعه بالا نقطه شروعی برای درک موانع اصلی و مؤثر در پذیرش واکسن است، اما میبایست تحقیقات بیشتری نیز انجام شود. ما باید این شکاف اساسی را درباره پذیرش واکسن در نقاط مختلف جهان برطرف و اطمینان حاصل کنیم که وقتی واکسنهای جدید در دسترس قرار گرفت تمام مردم جهان از آن بهره ببرند.
دیدگاه تان را بنویسید