عراق با گلوله و تظاهرات و موشک به استقبال انتخابات می‌رود

اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- طبق آخرین برنامه اعلام‌شده، انتخابات پارلمانی عراق اوایل پاییز 1400 برگزار می‌شود، اما فعالان پیدا و پنهان صحنه سیاسی این کشور از هم‌اکنون و حتی مدتی پیشتر کار خود را برای پیروزی در این رویداد از هر طریقی آغاز کرده‌اند.

با نگاهی به رخدادهای عراق درمی‌یابیم که علاوه بر شیوع شدید ویروس کرونا در این کشور، به جود آمدن بحران‌های امنیتی نیز معضلی برای مسئولان به شمار می‌رود.

ضمن اینکه از چندی پیشی به تدریج تظاهرات و اعتراضات مردمی به ویژه در مناطق جنوب و مرکز عراق که تا کمتر از پنج سال پیش نقطه اتکای دولت‌های پساصدام حسینی محسوب می‌شدند رو به گسترش گذاشته است.

درگیری‌های مسلحانه چه بین عشایر مختلف و چه در میان گروه‌های تروریستی و ارتش عراق نیز به طور قابل توجهی شدت بیشتری پیدا کرده است و از طرفی هر از چند گاهی چند موشک و خمپاره ناشناس پایگاه‌ها و منافع آمریکایی را در این کشور هدف قرار می‌دهند و بهانه‌ای برای اقدامات ارتش آمریکا در این کشور می شوند.

شکی وجود ندارد که عراق با وجود اینکه چهارمین صادرکننده بزرگ نفت جهان است، یکی از عقب‌افتاده‌ترین کشورهای منطقه به شمار می‌رود.

همچنین اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان امور عراق بر این باورند که عراق بعد از خلاصی از افعی فساد و دیکتاتوری صدام حسین، خود را در میان بازوهای متعدد اختاپوسی به نام گروه‌های مختلف سیاسی کشور گرفتار یافته است.

این اختاپوس منظومه‌ای از رانت‌خواری نهادینه‌شده است که به مرور زمان به دست اکثر قریب به اتفاق گروه‌ها و جریان‌های سیاسی عراق از اسلامگرا گرفته تا لائیک در این کشور ساخته شده و عراق را به سوی ورشکستگی مطلق پیش برده‌اند.

به گفته یکی از کارشناسان عراقی، اگر در دوره صدام حسین یک دیکتاتور بر عراق حکومت می‌کرد، امروز شاهد شکل‌گیری ساختاری از فئودال‌های دیکتاتور هستیم که در قالب جریان‌های سیاسی در عراق فعالیت می‌کنند و هر یک با چپاول بخشی از ثروت عراق به ثروت‌های هنگفتی دست یافته‌اند، و در این میان شهروند عادی عراقی نمی‌داند به جز خدا پیش چه کسی از این ظلم شکایت کند.

گرچه با شیوع گسترده ویروس کرونا در اوایل سال 2020 و بعد از آن، روی کار آمدن دولت مصطفی الکاظمی- که آبشخور آن بیشتر سعودی-آمریکایی است- از حجم اعتراضات مردمیِ سازماندهی‌شده از خارج کاسته شد و دیگر شاهد تظاهراتی مشابه آنچه که در اکتبر 2019 عراق رخ داد نبودیم، اما اعتراضات مردم عادی هرچند خاموش و در محافل محدود همچنان ادامه دارد.

جریان‌های سیاسی عراق در حالی به سمت انتخابات پیش می‌روند و می‌کوشند خود را خادمان ملت عراق جلوه دهند که امروز بر اساس آمارهای رسمی نهادهای دولتی این کشور، میانگین فقر و بیکاری از مرز 25 درصد گذشته است، از سویی همچنان صدها هزار نفر از عراقی‌ها به سبب جنگ‌های داخلی در اردوگاه‌ها زندگی می‌کنند.

بی‌تردید هیچ سیاستمدار و مدیری در جهان هر قدر هم که قدرتمند و پاکدست باشد نخواهد توانست برای کشوری که از نوروز سال 2003 در سراشیبی جنگ و ویرانی و فساد غلت می‌زند معجزه کند، اما مردم عراق باز هم به فردای بهتر امیدوارند.