بسته حمایتی جو بایدن برای مقابله با کرونا چه ویژگی‌هایی دارد؟

اعتمادآنلاین| بسته حمایتی جو بایدن برای مقابله با کرونا از نظر اقتصادی لیبرال‌ترین قانون چند دهه اخیر آمریکاست.

به طور سنتی، هر رئیس‌جمهور جدید دموکرات با تصویب یک بسته بزرگ اقتصادی کار خود را آغاز می‌کند (و هر رئیس‌جمهور جدید جمهوری‌خواه با تصویب طرح کاهش مالیات).

به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از نیویورکر، لایحه پیشنهادی جیمی کارتر در سال 1977 بیست میلیارد دلار هزینه داشت. لایحه بیل کلینتون در سال 1993، عمدتاً افزایش مالیات، با هدف حذف کسری فدرال بود.

لایحه پیشنهادی باراک اوباما در سال 2009 که در دوران بدترین بحران اقتصادی از زمان رکود بزرگ تصویب شد 800 میلیارد هزینه داشت که برخی از آن بابت افزایش هزینه‌ها و برخی مختص معافیت مالیاتی بود.

اما بسته حمایتی برای کمک به شهروندان آمریکایی که جو بایدن هفته گذشته آن را امضا کرد در مقیاسی کاملاً متفاوت است.

این لایحه برای دولت 1.9 تریلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت و معروف‌ترین ویژگی این قانون یعنی پرداخت چک 1400 دلاری به بیشتر شهروندان آمریکایی تنها آغاز کار است.

در این بسته حمایتی گسترش واجدین شرایط دریافت مزایای بیکاری و کوپن غذا، تخفیف بدهی مستاجران، تخصیص یارانه به دولت‌های ایالتی و محلی که با کمبود پول مواجه شده‌اند- تا بتوانند به ارائه خدمات ادامه دهند-، کمک مالی برای صندوق‌های بازنشستگی ورشکسته، کمک مالی برای مراقبت‌های پزشکی و کمک‌هزینه مراقبت از کودک نیز وجود دارد.

ناامیدی جناح چپ از تغییرات لازم برای تصویب لایحه از طریق سنا- حداقل دستمزد فدرال افزایش پیدا نکرد و ارزش پول نقد مزایای بیکاری که در طرح اولیه دیده شده بود کاهش پیدا کرد- نباید نکته مهم این قانون را پنهان کند.

این لیبرال‌ترین قانون اقتصادی چند دهه اخیر است. این قانون نه تنها بزرگ‌تر بلکه در نوع نیز متفاوت با نسخه دولت اوباماست که اغلب از طریق اعتبارات مالیاتی پایان سال به مردم کمک می‌کرد.

لایحه بایدن برای ارسال چک‌های منظم ماهانه به میلیون‌ها خانواده آمریکایی طراحی شده است، بنابراین مردم درک خواهند کرد که دولت در شرایط سخت به آنها کمک می‌کند.

دیگر الزامات کار، حساسیت به خطر تورم و سایر نگرانی‌های میانه‌روها که در دهه‌های گذشته در قلب برنامه‌های دموکرات‌ها وجود داشت از بین رفته است؛ جناحی که به نظر می‌رسید همیشه در بحث درون حزبی دموکرات‌ها شکست می‌خورد بالاخره پیروز شده است.

در سال 2009 و در سال 2020 بانک مرکزی فدرال وظیفه جلوگیری از رکود را بر عهده گرفت، که این کار را البته با پایین نگه داشتن نرخ بهره و میلیاردها دلار هزینه بابت جلوگیری از فروپاشی بازار به انجام رساند.

این تمهیدات به این معنی بود که افرادی که دارای شغل و دارایی امن در بازارها بودند از درد شدیدی که میلیون‌ها کارگر احساس می‌کردند در امان ماندند.

فقط کنگره از ابزار لازم برای کمک مستقیم به افراد نیازمند برخوردار است و حالا می‌تواند سریع و موثر وارد عمل شود.

این قانون نشانه آن است که دموکراسی آمریکا چنان‌که بسیاری از مردم تصور می‌کنند کاملاً نشکسته است، و اینکه دولت می‌تواند تبعات نابرابر پاندمی بر رفاه مردم را تعدیل کند.

یک سال پیش هیچ‌ کسی پیش‌بینی نمی‌کرد که جو بایدن یک معامله جدید دیگر (قوانین اصلاحاتی تصویب‌شده در دوران ریاست‌جمهوری فرانکلین روزولت) را رهبری کند. کارنامه طولانی او در سیاست گویای چنین چیزی نبود، و او به وضوح در صدد کسب اکثریت بزرگ در هر 2 مجلس کنگره (مشابه آنچه روزولت در اختیار داشت) نبود. پس چطور این اتفاق افتاد؟

پاسخ روشن پاندمی است که باعث ایجاد احساس بحران جهانی فوری شد که سیستم آمریکایی برای ایجاد تغییرات اساسی به آن نیاز دارد.

چیزی که کمتر به چشم می‌آید، اما به همان نسبت قابل توجه، این است که به نظر می‌رسد پاسخ به بحران مالی 2008 به طرز ناخوشایندی کافی نبوده است، در حدی که به سال‌ها رنج غیرضروری و یک شورش سیاسی پوپولیستی انجامید که در واقع هر 2 حزب را مختل کرد.

حالا به نظر می‌رسد سرانجام نیم‌قرن تلاش برای تغییر جهت اقتصاد سیاسی به دور از دولت و به سمت بازار، مسیر خود را طی کرده است.

البته هنوز زمان جشن گرفتن نرسیده است. اکنون باید برای یک کمپین چندماهه با بالاترین امکانات ممکن آماده شد: یک قرارداد اجتماعی جدید که در نهایت ممکن است به 40 سال افزایش نابرابری پایان دهد.