به کم‌کاری در شهرداری عادت کرده‌اند

اعتمادآنلاین| مدیر مسوول محترم روزنامه اعتماد:

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات

در شماره 12 اردیبهشت 1400 آن جریده محترم مطلبی تحت عنوان «حناچی: در باتلاقی که ساخته بودند غرق نشدیم» منتشر نمودید که حاصل گفت‌وگو با شهردار محترم تهران بود.

به دلیل خلاف واقع بودن بخش‌هایی از مطالب منتشرشده که ناظر به دوره مدیریت شهرداری تهران در فاصله سال‌های 1384 لغایت 1396 می‌باشد مقرر نمایید مطابق ماده 23 قانون مطبوعات مصوبه 1364 مجلس شورای اسلامی و تبصره‌های ذیل شآن در همان صفحه و ستون و با همان حروف که اصل مطلب منتشر شده است انتشار یابد.

به کم‌کاری در شهرداری عادت کرده‌اند و خدمات گذشته را زیر سوال می‌برند

تخریب خدمات دوران درخشان مدیریت شهری تهران در حوزه رسیدگی به مردم به دلیل کم‌کاری و بیکاری رایج در مقطع اخیر است.

وقتی آقایان به کم‌کاری و بیکاری، همچنین بی‌توجهی به وضعیت مردم و شهر عادت کرده‌اند طبیعی است که تلاش کنند دوران درخشان فعالیت مدیریت شهری و اقدامات ارزشمند صورت‌گرفته در آن مقطع را زیر سوال ببرند اما خدمات آن زمان مقابل چشمان مردم تهران قرار دارد و نمی‌توانند احساس مسوولیت شهرداری در آن زمان و فعالیت‌های صورت‌گرفته را فراموش کنند.

در مورد طرح هبه یک‌سری مسائل کلی و مبهم بیان کردند اما نتوانستند بگویند که دقیقا چه شبهه یا اعتراضی در این خصوص دارند. شهرداری در خصوص رسیدگی به محرومیت‌ها، وضعیت زنان سرپرست خانوار و شرایط خانواده‌ها در مناطق فقیرنشین احساس مسوولیت می‌کرد. مثل این دوران نبود که این بخش را رها کنند و کاری به آسیب‌های اجتماعی و وضعیت محرومین نداشته باشند.

شهرداری از طریق شبکه‌های اجتماعی مناطق و نواحی به مردم اعلام کرده بود هر کس در خانه لوازم دسته دومی دارد که نمی‌خواهد استفاده کند آن را در اختیار شهرداری بگذارد که بین محرومین و نیازمندان توزیع شود.

یک مرکز نوسازی در نظر گرفته شد و کامیون‌های ویژه این کار با تماس مردم از طریق 137 می‌رفتند این وسایل را تحویل می‌گرفتند، در یک مرکزی این لوازم نوسازی می‌شد و از طریق فهرستی که خود نیازمندان یا خیریه‌ها اعلام می‌کردند وسایل موجود بین محرومین توزیع می‌شد. یک طرح کاملا شفاف و روشن که تمامی مستندات و مدارک مرتبط با آن هم روشن است و البته مبادلات نقدی نداشته و تنها به صورت غیرنقدی انجام می‌شد.

باعث تاسف است که یک مساله مبهم و کلی در این خصوص مطرح می‌کنند و می‌خواهند ایجاد ابهام کنند اما نمی‌گویند دقیقا مقصودشان از طرح این مساله چیست؟ بیش از 20 هزار زن سرپرست خانوار در دوران مدیریت آقای قالیباف تحت پوشش شهرداری تهران قرار داشتند.

با نانوایی‌های مناطق فقیرنشین قرارداد بسته می‌شد که اگر کسی توان خرید نان نداشت به صورت رایگان نان بدهید و شهرداری هزینه را پرداخت می‌کند.

آقایان این کارها را ترک کرده‌اند و برای توجیه کم‌کاری و بیکاری این دوران می‌خواهند اقدامات ارزشمند گذشته را به این شکل تخریب کنند.

مدعی می‌شوند مدیریت شهرداری در آن مقطع نظامی بوده که واقعا مایه تاسف است، البته موضوع مورد توجه این است که چنین مسائلی در سوال خبرنگار دیده می‌شود و فرد مصاحبه‌شونده نیز تلویحا نسبت به این ادعا واکنش نشان می‌دهند.

مدیریت جهادی که دستور مقام مسوول در هر بخش آن تا آخر پیگیری می‌شد و مدیران امکان دور زدن مدیر بالادستی خودشان را نداشتند با این‌گونه اصطلاحات تخریب نمی‌شود. همه‌چیز به صورت سیستماتیک و دقیق پیگیر می‌شد و این شیوه مدیریت کاملا به‌روز و متکی بر سیستم بود.

این‌طور نبود که اگر شهرداری دستوری داد معاون یا شهردار منطقه آن را نقض کند مثل همین افتضاحی که در ماجرای واکسیناسیون شهرداری مدیران شما در مناطق رقم زدند و سهمیه پاکبان‌ها را مورد استفاده قرار دادند و حالا یکدیگر را متهم می‌کنند. آن زمان مدیر اقتدار و جسارت داشت. نمی‌توانید این موفقیت‌ها و کارهای ارزشمندی که اتفاق افتاده را زیر سوال ببرید.

مدیریت و هماهنگی شهرداری و شورای شهر به شکل فعلی نبود که اعضای شورای شهر بگویند پرسنل شهرداری مازاد و بی‌سوادند و با افتخار 10 هزار نفر را اخراج کنند و این اقدام را ابرپروژه بدانند.

در آن دوران ارتباط کارکنان با مدیریت عالی شهرداری بسیار دوستانه و اعتقادی بود و ‌پرسنل برای انجام تدابیر و دستورات از جان مایه می‌گذاشتند.

دوستان مدعی می‌شوند که نظارت در دوره اخیر بیش از گذشته است اما حقیقت این است که در یک مقطع زمانی 70 تیم نظارتی همزمان در 70 بخش مختلف شهرداری تهران فعالیت می‌کردند.

سازمان بازرسی کل کشور نظارت به مراتب بیشتر و سخت‌تری نسبت به دوره فعلی داشت و حسابرسی‌ها مرتب منتشر می‌شد. از سال 96 تا الان گزارش‌های حسابرسی چرا منتشر نمی‌شود و شفاف‌سازی نمی‌کنند؟ این‌گونه ادعاهای عجیب و غیرمستند تنها جنبه تبلیغاتی دارد و با هدف تخریب خدمات ارزشمند شهرداری تهران انجام می‌شود.

در‌خصوص موضوع تفاوت برآورد اولیه و هزینه نهایی پروژه‌های عمرانی از جمله تونل توحید باز هم متاسفانه ادعای عجیبی از جانب خبرنگار سوال‌کننده مطرح شده در حالی که کلیه سوابق و مستندات این‌گونه فعالیت‌ها کاملا مشخص و شفاف است. طبیعی است که برآورد اولیه با توجه به نیازهای پروژه، وقایع غیرقابل پیش‌بینی و طرح‌های تکمیلی همچنین تورم و مسائل دیگر در طول اجرا تغییر می‌کند.

به‌طور مثال طرح تونل توحید در زمان آقای احمدی‌نژاد مصوب شد و پس از آن اجرای این پروژه با فاصله زمانی مشخصی آغاز شد و کاری نبود که یک‌ساله تمام شود. در ادامه طرح اولیه تغییرات زیادی داشت ازجمله نظر کارشناسی در‌خصوص ضرورت ساخت دوربرگردان در ابتدا و انتهای تونل که طبیعتا هزینه قابل توجهی به برآورد اضافه کرد، همچنین تاسیسات تهویه که هزینه زیادی داشت و مواردی از این دست که کاملا روشن و شفاف است.

قرارداد تونل توحید در دو بخش ساخت و تجهیز پیش‌بینی شد همچنین با اعمال تعدیلات منطبق با میزان تورم و اضافه شدن بخش‌های دیگر در نهایت به مبلغ 480 میلیارد تومان رسید.

حتی در پروژه‌های عظیم دیگری مثل پل صدر و مواردی از این دست نیز طرح اولیه در مرحله اجرا تغییرات فراوانی داشت و با توجه به نیازهای پروژه طبیعتا برآورد و هزینه‌ها افزایش یافت.

به‌طور کلی نباید نسبت به خدمات انجام‌شده و اقدامات صورت‌گرفته بی‌توجه بود و به چنین مسائلی متوسل شد. اگر دوستان توانستند پروژه‌ای در این سطح و به این وسعت ایجاد کنند همچنین برآورد اولیه با هزینه نهایی پروژه هیچ تفاوتی نداشت می‌توانند چنین ادعایی را در این خصوص مطرح کنند.

ناصر امانی

معاون اسبق برنامه‌ریزی توسعه شهری و امور شورای شهرداری تهران