گزارش اشپیگل از پاکسازی قومی در افغانستان توسط طالبان
کشاورز هزاره، یارمحمد میگوید: هیچ کس نگران ما نبوده است. ما سالها برای هدایت آب از ارتفاعات بالاتر به مزارع خودمان تلاش کرده ایم.
اعتمادآنلاین| روزنامه آلمانی اشپیگل؛ در مطلبی به قلم خبرنگاران خود کریستف رویتر و تور شرودر نوشت: به گفتهی سعید اقبال، رئیس روستای تگابدار در افغانستان، شانزده روز قبل طالبان به روستای آنها آمدند. مردان مسلح را گرد هم آوردند و به آنها اولتیماتوم دادند. گفته شد به همه ساکنان 15 روز فرصت داده شده است تا خانه، زمین و وسایل خود را ترک کنند و از آنجا بروند.
به گزارش صبح ما، به آنها گفته شد روستایی که آنها چندین دهه در آن کشاورزی کرده بودند و هرگز توسط دیگران ادعایی در موردش نشده بود، دیگر متعلق به آنها نیست. طالبان به آنها دستور داد که خودشان آنجا را ترک کنند، در غیر این صورت و اگر لازم باشد با زور بیرون رانده میشوند.
اشپیگل در ادامه نوشته است؛ سوال روستاییها این بود که کجا باید برویم؟ یکی از مردان این سوال را پرسید. نیروهای طالبان پاسخ دادند، مهم نیست کجا میروید، فقط این جا را ترک کنید. سپس طالبان رفتند. ظاهراً اولتیماتوم دیروز منقضی شد. برخی از تقریباً 300 خانواده یعنی حدود 2000 نفر آنجا را ترک کردند.
کسانی که باقی مانده اند، با ترس به صدای هر وسیله نقلیهای که نزدیک میشود، گوش میدهند. در نهایت بقیهی ساکنان هم از روستا رانده شدند. عملیات وحشیانه در روستای تگابدار و دو روستای دیگر در این منطقه در اوایل سپتامبر آغاز شد. طی هفتههای بعد، اخراجها شامل بیش از دهها روستای دیگر در کوههای دورافتاده شد.
از جمله در استان دایکندی که دسترسی به آن بسیار دشوار است، شاهد این اخراجهای اجباری بودیم. در مجموع، طالبانها سعی دارند از طریق درگیری در نهایت پاکسازی قومی در سراسر کشور را به اجرا بگذارند.
دسترسی به روستای تگابدار بسیار سخت است. به طوری که دو روز و نیم طول کشید تا نیروهای طالبان از کابل به آنجا برسند.
دو اتومبیل در راه خراب شدند و کمک فنرها قادر به تحمل رانندگی در جادههای کوهستانی و پلهای چوبی ناهموار و بسترهای خشک رودخانه نبودند. تلفنهای همراه در این روستای کوهستانی آنتن ندارند. این شرایط برای مدتی طولانی یک مزیت بود. اما تمامی این مسائل باعث نشد که طالبانها به این منطقه دسترسی پیدا نکنند.
کشاورز هزاره، یارمحمد میگوید: هیچ کس نگران ما نبوده است. ما سالها برای هدایت آب از ارتفاعات بالاتر به مزارع خودمان تلاش کرده ایم.
درختانی کاشته ایم که حالا بزرگ شده اند، زمینها هم بارور شده اند. حال چگونه میتوانیم آنها را رها کنیم و برویم. چند هفته قبل از تسلط بر کابل، طالبان دایکندی را فتح کردند.
یار محمد به یاد میآورد که هنگام برداشت گندم در ماه ژوئیه، او بسیار پریشان بود، زیرا طالبانها به روستاهای مجاور رسیده و چند خانه متعلق به کارکنان دولت و اعضای ارتش را منفجر کرده بودند. حتی در آن زمان، او امیدوار بود که شرایط به سرعت آرام شود.
دیدگاه تان را بنویسید