زیر سوال رفتن مشروعیت اجلاس Cop26 / جامعه جهانی نگران محدودیت در دسترسی به مذاکرات اجلاس گلاسکو

اعتمادآنلاین| مشروعیت اجلاس آب‌وهوای Cop26 از سوی اعضای جامعه مدنی که می‌گویند محدودیت‌های دسترسی به مذاکرات بی‌سابقه و ناعادلانه است زیر سوال رفته است.

به گزارش اعتمادآنلاین ، در حالی که اجلاس گلاسکو وارد دومین هفته خود می‌شود ناظرانی که صدها سازمان محیط‌زیست، دانشگاهی، عدالت آب‌وهوایی، سازمان‌های بومی و حقوق زنان را نمایندگی می‌کنند هشدار می‌دهند که کنار گذاشتن آنها از مذاکرات و صحبت با مذاکره‌کنندگان می‌تواند عواقب ناگواری برای میلیون‌ها نفر داشته باشد.

ناظران به صورت غیررسمی در اجلاس حضور دارند: آنها در طول مذاکرات چشم و گوش مردم هستند تا از شفافیت جلسات اطمینان حاصل کنند و منعکس‌کننده نگرانی‌های جوامع و گروه‌هایی باشند که احتمالاً بیش از همه تحت تاثیر این تصمیمات قرار می‌گیرند.

اما چنان‌که گاردین اطلاع یافته، آنها در مشاهده، تعامل و مداخله در مذاکرات در مورد بازار کربن، ضرر و زیان و تامین مالی مسائل مربوط به گرمایش زمین در هفته اول با مانع مواجه شده‌اند.

تسنیم اسوپ، مدیر اجرایی شبکه اقدام اقلیمی (CAN) که بالغ بر 1500 سازمان را در بیش از 130 کشور نمایندگی می‌کند، می‌گوید: «صدای جامعه مدنی منتقد نتیجه اجلاس Cop است، اما ما قادر نبودیم کارمان را انجام دهیم. اگر مشارکت و تکثر معیار مشروعیت هستند، پس ما روی زمینی بسیار لرزان قرار داریم.»

Can یکی از 2 موسسه حامی محیط‌زیست است- شبکه‌های سازمان‌های غیردولتی شامل گروه‌های جوانان، اتحادیه‌های کارگری، مردم بومی، تجارت، کشاورزی، و جنسیت- که از سوی UNFCCC به رسمیت شناخته شده‌اند.

گینا کورتز، یکی از اعضای موسسه زنان و جنسیت به نمایندگی از گروه‌های زنان، می‌گوید آنها باید همچنین بی‌عدالتی عمیق در این اجلاس را گوشزد کنند.

کورتز توضیح می‌دهد: «هزاران فعال باید در اینجا حضور داشته باشند، اما جایشان خالی است و فضا برای جامعه مدنی و صداهای خط مقدم بسیار تنگ و بسته است. این توهین‌آمیز، ناعادلانه و غیرقابل قبول است.»

در آستانه Cop26، دولت بریتانیا ادعا کرده بود که گلاسکو فراگیرترین اجلاس تاریخ خواهد بود، اما در واقع 2سوم نهادهای جامعه مدنی که معمولاً نمایندگانی به cop می‌فرستادند به دلیل «آپارتاید واکسن»، تغییر قوانین سفر، هزینه‌های سفر و سیستم مهاجرت بریتانیا به گلاسکو سفر نکرده‌اند.

ناظران می‌گویند که وضعیت در طول اجلاس 2روزه رهبران در آغاز هفته گذشته بسیار بحرانی بوده، زمانی که آنها به یک یا دو بلیت از هر موسسه محدود شدند، به رغم اینکه 6 اتاق مذاکره همزمان کار می‌کردند.

علاوه بر این، ایستگاه‌های کاری، دفاتر و رستوران‌ها نیز به محاصره پلیس درآمدند و آنها از تماس رودرروی ناظران با مذاکره‌کنندگان جلوگیری کردند.

سباستین دویک، از مرکز حقوق بین‌الملل محیط‌زیست، بازگو می‌کند: «محدودیت‌ها بی‌سابقه بود. این نگران‌کننده است زیرا روابطی که ما در شروع Cop برقرار می‌کنیم برای کاری که بعدتر انجام می‌دهیم بسیار مهم است. مشارکت محدود به طور کامل اعتبار اجلاس را تضعیف می‌کند.»

از هنگامی که سیستم فروش بلیت برداشته شد، دسترسی بهتر شده است به طوری که اکنون حضور یک ناظر از هر موسسه در هر اتاق جلسه مجاز است- البته اگر فضای کافی بر اساس قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی وجود داشته باشد؛ با این حال توانایی آنها در مشارکت معنادار محدود است.

ناظران به ویژه نگران مذاکرات بر سر پروتکل‌های تجارت کربن هستند، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها دنبال راه‌هایی می‌گردند تا به صفر خالص دست پیدا کنند.

دویک در آخر می‌گوید: «این خطر واقعی وجود دارد که تصمیماتی که در این اتاق‌ها گرفته می‌شود حقوق بشر را به دراماتیک‌ترین شکل تحت تاثیر قرار دهد، همان‌طور که در مکانیسم تجارت کربن در کیوتو دیدیم. اگر قانون بدی دریافت کنیم، پس از آن تقریباً اصلاح آن غیرممکن است. مقیاس بازارهای کربن به این معنی است که خطرات بیشتری در کمین جوامع است.»