روزنامه‌‌نگار شهید / به یاد میرزاده عشقی در سالگرد ترور او

اعتمادآنلاین| مریم هوشمند، روزنامه‌نگار در یادداشتی نوشت: میرزاده عشقی (سیدمحمدرضا کردستانی، 1273-1303) شخصیتی میهنی، روشنفکر، آزادی‌خواه و از مدافعان حقوق زنان بود که با شجاعت و صراحتی کم‌نظیر، هیچ‌گاه تسلیم «وضع موجود» نشد.

او، روزنامه‌نگار و مدیر مجله «قرن بیستم»، از مهم‌ترین شاعران عصر مشروطه و خالق «نخستین اپرای ایرانی» به شمار می‌رفت که در سی سالگی به خون نشست و به دستور رئیس اداره تامینات نظمیه در دوره نخست‌وزیری رضاشاه ترور شد.

استقبالی که از تشیع جنازه او شد، تا آن روزگار برای هیچ شاعری در ایران سابقه نداشت. به همین سبب، زندگی و حرفهٔ میرزاده عشقی را باید در سوگ‌نامه رفیق و همفکرش ملک‌الشعرای بهار شناخت که تا دم مرگ همراه او بود و نوشت: «روزگار نتوانست یک جوان حساس را در یک عقیده راسخ و سیاست ثابت وطنخواهانه‌ای ببیند و او را مثل یک گل نوشکفته در نتیجه بیداد خویش پرپر کرد، درهم فشرد و به دور ریخت.

مرگ هیچ شاعر و نویسنده‌ای در دنیا به قدر مرگ عشقی، دل هموطنان را کباب نکرده بود. اتفاقا هیچ شاعری هم بدبخت‌تر و مظلوم‌تر از او نزیسته و بی‌رحمانه‌تر کشته نشده است.»

پی‌نوشت: کتاب «کلیات مصور میرزاده عشقی» (انتشارات امیرکبیر، مهر 1357) شامل زندگی‌نامه، مقاله‌ها، نمایشنامه‌ها، اشعار ادبیات کلاسیک و جدید عشقی و همچنین یادداشت شاعرانی چون بهار، ادیب برومند، شهریار، فرخی یزدی و... درباره او و مرگ غم‌انگیزش می‌شود.