اگر دولت اصرار بر قطع نکردن یارانه‌ها دارد مجلس استقبال می‌کند/ نتوانستیم در کمیسیون تلفیق با دولت به جواب مشترکی بر سر چند چالش بزرگ برسیم/ مجلس می‌خواهد کمک کند و قصد ایستادن جلوی دولت را ندارد

عددی که دولت در لایحه خود لحاظ کرده بود 23 هزار میلیارد تومان بود این یعنی از یارانه‌ای که به مردم پرداخت می‌شد باید حدود 34 میلیون نفر را حذف می‌کردیم. این در حالی است که در لایحه ارسالی مشخص نبود که این 34 میلیون نفر از کدام قسمت باید حذف شوند و اگر هم بود بسیاری از افرادی که مستحق دریافت یارانه بودند هم در این میان حذف می‌شدند و باید برای بازگشت یارانه‌شان یک پروسه طولانی را سپری می‌کردند.
به همین دلیل در کمیسیون تلفیق پیشنهاد دادیم به‌جای اینکه به لایحه دولت عمل شود و یارانه افراد را قطع کنیم؛ افرادی را که یارانه دریافت می‌کنند را نشان‌دار کنیم.

یعنی چگونه عمل شود؟

گفتیم که همه افرادی که در روستاها زندگی می‌کنند، (باوجود اینکه ممکن است افراد ثروتمندی هم در میان آن‌ها حضورداشته باشند اما تعداد درمجموع بسیار کم است)، را پرداخت کنیم. همچنین به همه افراد تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد، افراد کم‌درآمد، حاشیه‌نشین‌ها و این‌گونه افراد آسیب‌پذیر هم این پرداخت انجام شود؛ به‌گونه‌ای شود که این افراد خیالشان راحت و آسوده باشد که یارانه خود را دریافت خواهند کرد.
با این اوصافی که در کمیسیون تلفیق بررسی کردیم حدود پنجاه‌وسه میلیون نفر باید یارانه دریافت کنند. در مرحله بعدی عدد پرداخت یارانه را هم اضافه کردیم؛ یعنی از 23 هزار میلیارد تومان چیزی حدود 29 هزار و 500 تا 30 هزار میلیارد تومان مبلغ در نظر گرفتیم و منابع پرداخت آن را هم مشخص کردیم. بعدازآن هم شرط گذاشتیم که اگر افراد دیگری هم شامل این گروه‌های یارانه‌بگیر هستند، بیایند به سازمان هدفمندی یارانه‌ها و وزارت کار به‌عنوان متولی اعلام کنند تا یارانه‌شان بار دیگر برقرار شود.

نظر منفی دولت دراین‌باره به چه دلیل است؟

دولت می‌گوید نمی‌تواند این کار را انجام دهد و سؤال این است که اگر این مقدار را نمی‌تواند متقبل شود چگونه و با چه حساب‌وکتابی می‌خواست آن 34 میلیون نفر را حذف کند. اگر حساب‌وکتابی نداشته‌اند پس رقم تعیین‌شده 34 میلیون که در یارانه آورده بودند منطقی نبود؛ اگر هم حساب‌وکتاب داشته این روند را کمیسیون تلفیق و مجلس در نظر گرفته‌اند، بیایند و آن را اجرایی کنند. علی‌الظاهر با توجه به صحبت‌های آقای نوبخت و صحبت‌هایی که دیروز انجام شد به توافق نرسیده‌اند. بنابراین باید بار دیگر در کمیسیون تلفیق این موضوع موردبررسی قرار گیرد تا بعد از تصویب نمایندگان به ملاک عمل تبدیل شود. در این فاصله با دولت، مرکز پژوهش‌های مجلس و افراد صاحب نظر جلسات متعددی برگزار خواهد شد و بالاخره باید به یک نقطه مشترک برسیم. فعلاً مجلس در راستای حمایت از اقشار کم‌درآمد و ایجاد آرامش در جامعه این تصمیم را گرفت. شما در هر محفلی که می‌رفتید مردم می‌پرسیدند که آیا یارانه من قطع می‌شود؟ با این روش آرامشی در جامعه ایجاد می‌شود و یک کارگر ساختمانی می‌داند که یارانه او قطعاً قطع نمی‌شود.

دولت می‌تواند بااین‌وجود زیر بار حذف یارانه بگیران نرود؟

اگر به نقطه مشترکی برسیم و قانون شود باید اجرا شود.

اگر دولت زیر بار نرود مجلس دولت را براساس برنامه ششم ملزم خواهد کرد؟

مجلس تمایلی به این قضیه قطع یارانه ندارد. تنها جایی که مجلس نمی‌تواند خود به‌صورت مستقل طرح دهد در همین بحث بودجه است. بنابراین اگر دولت اصرار کند و بگوید نمی‌تواند انجام دهد ما قطعاً نظر دولت را می‌پذیریم. اگر کاری در کمیسیون تلفیق انجام دادیم نظر مشورتی بود در راستای همان برنامه‌ای که دولت می‌خواست اجرا کند. اصلاً پیشنهاد اول مجلس با توجه به اینکه مکانیزمی برای قطع یارانه‌ها وجود نداشت همین بود که فعلاً قطع نشود. اگر دولت اصرار بر قطع نکردن دارد اتفاقاً مجلس استقبال می‌کند به‌هرحال اگر همه مردم هم این یارانه را دریافت کنند خوب است.

ازنظر مالی این امکان وجود دارد که دولت بتواند به همه یارانه پرداخت کند؟

ندارد و حرف هم همین است. صحبت این است که اگر دولت نخواهد قطع کند و مشکلی برای پرداخت نداشته باشد ما هم اصراری برای قطع نداریم.

درنهایت تصمیم‌گیری دراین‌باره چگونه پیش خواهد رفت. آیا ممکن است که دولت با این نوع موضع‌گیری بخواهد هزینه حذف برخی یارانه بگیران را قبول نکند؟

ببینید، این موضوع خواسته اولیه خود دولت است و در لایحه هم تصمیم به قطع یارانه 34 میلیون نفر را آورده است. اما این‌ها موضوعاتی است که هنوز نتوانستیم بر سر آن‌ها به توافق برسیم. دکتر لاریجانی هم در صحن چند چالش بزرگ را مطرح کرد که ما واقعاً نتوانستیم در کمیسیون تلفیق با دولت به جواب مشترکی بر سر آن‌ها برسیم. این بحث یارانه‌ها هم باوجوداینکه کمیسیون تلفیق مصوبه را با هماهنگی دولت تصویب کرد اما بعداً دیدیم که دولت صحبت دیگری دارد و موافق انجام آن نیست.

این فاصله‌ای که برخلاف قانون بین جلسات بررسی بودجه به وجود آمده این شائبه را ایجاد کرده که به دلیل همین اختلاف‌نظرها و برای تصمیم‌گیری نهایی است. آیا این درست است؟

این مشخص است که اتفاق‌نظر به وجود نیامده، این را هم در نظر داشته باشید که بالاخره مجلس هم می‌خواهد به دولت کمک کند و قصد ایستادن جلوی دولت را ندارد. در همین راستا این تنفس بین جلسات بودجه به وجود آمد تا چالش‌های بزرگی که هنوز برای آن‌ها به جواب قانع‌کننده‌ای برای خودمان و دولت نرسیده‌ایم را رفع کنیم. به زمان نیاز است که بار دیگر با دولت صحبت کنیم، کمیسیون تلفیق با کارشناسان و صاحب‌نظران جلسه برگزار کند تا مجلس و دولت بتوانند به یک فرایند مشترک در امور زیربنایی که جز چالش‌های بزرگ کشور است برسند.