وقتی بحرانهای اقتصادی روی برگزاری مسابقات ورزشی تاثیر میگذارد
چگونه آسیا میزبانی سه دوره از مسابقات المپیک را کسب کرد
انتخاب شهر میزبان المپیک، ساز و کاری پیچیده متاثر از فضاهای سیاسی و اقتصادی جهان دارد. این دوره بازیهای المپیک در آسیا به دلیل بحرانهای مالی سال 2008 اتفاق میافتد. قرعهکشی برای بازیهای 2018، در سال 2009 آغاز شد. ممکن است که به یاد بیاورید در آن زمان، جهان تازه از بحرانهای اقتصادی رها شده بود. درحالیکه بازارهای سهام رو به بهبودی بودند، نرخ بیکاری در ایالاتمتحده همچنان صعود کرد و نزدیک به 10 درصد بود و بحران بدهی حاکم، اروپا را بیثبات میکرد. این بهترین شرایط برای سیاستمداران کشورهای دموکراتیک نیست که پیشنهادهای خود را برای برگزاری مسابقات گرانقیمت ارائه دهند.
اعتمادآنلاین| آتنا شهبازی- اگر به سال 2009 فکر کنیم میبینیم که غرب شرایطی برای انجام پروژههای گرانقیمت نداشت. ممکن است گیجکننده به نظر برسد که آسیا سه بازی المپیک را در یک ردیف انجام دهد. کره جنوبی بازیهای زمستانی 2018، ژاپن بازیهای تابستانی 2020 و چین بازیهای زمستانی 2022 را دارد. آیا کمیته بینالمللی المپیک باید ثروت راکمی بیشتر بسط دهد؟
ساده نیست. به این دلیل که انتخاب شهر میزبان المپیک، ساز و کاری پیچیده متاثر از فضاهای سیاسی و اقتصادی جهان دارد. این دوره بازیهای المپیک در آسیا به دلیل بحرانهای مالی سال 2008 اتفاق میافتد. قرعهکشی برای بازیهای 2018، در سال 2009 آغاز شد. ممکن است که به یاد بیاورید در آن زمان، جهان تازه از بحرانهای اقتصادی رها شده بود.
به گزارش گروه بین الملل اعتمادآنلاین به نقل از بلومبرگ، درحالیکه بازارهای سهام رو به بهبودی بودند، نرخ بیکاری در ایالاتمتحده همچنان صعود کرد و نزدیک به 10 درصد بود و بحران بدهی حاکم، اروپا را بیثبات میکرد. این بهترین شرایط برای سیاستمداران کشورهای دموکراتیک نیست که پیشنهادهای خود را برای برگزاری مسابقات گرانقیمت ارائه دهند.
سه شهر برای برگزاری بازیهای 2018 پیشنهاد شد: پیونگ چانگ در کره جنوبی، مونیخ در آلمان و انسی در فرانسه. این تعداد کمتر از هفت شهری است که برای میزبانی بازی های 2014 انتخاب شدند. همانطور که فرآیند انتخابات 2018، در پس زمینه بحران اقتصادی رخ داد، روند انتخابات 2020 در دوران ریاضت اقتصادی آغاز شد.
رم در ابتدا قصد داشت برای بازی های 2020 پیشنهاد میزبانی دهد؛ اما شاید به دلیل بحران بدهیهای مستقل و عدم حمایت دولت، پیشنهاد خود را در آخرین لحظه پس گرفت. فهرست نهایی توکیو، مادرید و استانبول بود. شاید به دلیل مشکلات اقتصادی در اسپانیا و بی ثباتی سیاسی در ترکیه، توکیو امنترین شرایط را دارا بود.
و نوبت به سال 2022 رسید: المپیکی که هیچ کس نمی خواست. فرایند قرعه کشی در سال 2013، در زمانی که اقتصاد ثبات پیدا کرده بود، آغاز شد؛ اما هنوز هم بسیاری از کشورها رشد قابل توجهی نداشتند. دولت ها هنوز از چرخه ریاضت اقتصادی بیرون نیامده بودند. تا اواخر سال 2014، تنها دو پیشنهاد برای برگزاری بازی های 2022 باقی ماند- آلماتی، قزاقستان و پکن، چین. زمانی که انتخاب شما چین یا کشوری با اقتصادی ضعیفتر از عراق و الجزایر است، چین را انتخاب میکنید.
خبر خوب این است که شرایط اقتصادی و سیاسی بهاندازه کافی بهبود پیداکردهاند تا کشورهای غربی را مجبور به پذیرش بازیهای المپیک کنند. پاریس، میزبان بازیهای تابستانی 2024 و لسآنجلس، میزبان بازیهای تابستانی 2028، شدند. هردوی آنها دو شهر جهانی هستند که قبلاً هم بازیهای المپیک را میزبانی کردهاند. درحالیکه هنوز برای قرعهکشی بازیهای زمستانی 2026 زود است، انتظار میرود که عقلانیت نیز در آن وجود داشته باشد.
دیدگاه تان را بنویسید