محمدجواد حقشناس، فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی نوشت
اصلاحطلبیدر برابر براندازی
محمدجواد حقشناس، فعال سیاسی با تاکید بر اصلاحطلبی نوشت: تمامی جامعهشناسان سیاسی و نیروهای اصلاحگر توجیه میکنند که هیچ جامعه هوشمندی وقوع انقلاب را به نفع جامعه ارزیابی نمیکند و به حاکمان توصیه میشود که با روندی اصلاحگرایانه جامعه را از دو قطبی براندازی یا نظم آهنین که مداخلات قدرتهای سخت را در پی دارد، دور کنند.
اعتمادآنلاین| محمدجواد حقشناس، فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت: حکمرانی خوب و حل مشکلات اقتصادی دو مساله مهم پیش روی اصلاحطلبان است. روندی که بر اداره جامعه در سطوح کلان حاکم است، نشاندهنده نوعی ناکارآمدی مزمن و ساختارمند را به ما نشان میدهد که برای برونرفت از این روند باید کاری کرد. ما با چند پرسش روبهرو هستیم. پرسش اول این است که آیا از وضعیت موجود جامعه و اداره امور کشور در سطح کلان و سه قوه راضی هستیم؟
قاعدتا این وضعیت به طور کلی راضیکننده نیست و نیاز به اصلاحات دارد. پرسش دوم این است که در مقابل این نارضایتی با چه واکنش و عملی برای تغییر باید وارد میدان شد؟ ما باید کمک کنیم که از این وضعیت ناهنجار به وضعیت هنجار تغییر کنیم. ما نمیتوانیم نسبت به ناهنجاریها در اداره جامعه بیتفاوت باشیم و باید برای بهبود کیفیت اداره جامعه تلاش کنیم. در عین حال پرسش بعدی این است که چه مسیری برای تغییر باید در پیش گرفت؟ از منظر سیاسی پاسخ به این پرسش از دو وجه کلی صورت میگیرد. اول تغییراتی است مبتنی برای روشهای اصلاحطلبانه، تدریجی، آرام و دوم تغییراتی دفعی که از لایههای پایینی جامعه میآید. عمدتا این نوع تغییرات با خشونت و حرکات غیرقابل پیشبینی و بدون برنامه همراه است. در اصطلاح سیاسی پاسخها در دو دسته کلی اصلاحات و انقلاب قرار میگیرد. یا شورش محسوب میشود که عمدتا در لایههای پایین اجتماعی شامل اعتراضاتی است که خیلی نتیجه بخش نیست اما به هر حال آثار خود را دارد. اتفاقاتی که در دی ماه رخ داد نوعی از شورش اجتماعی بود.
در فضای مجازی عدهای که خود را برانداز میخوانند تلاش میکنند تا تغییر را با چنین ادبیاتی نمایندگی کنند. جریان اصلاحطلب توسط این دسته مورد شماتت قرار میگیرد. نباید فراموش کرد که آثار تخریبی و ویرانگری این نوع تغییرات غیر قابل پیشبینی است و چون مبتنی بر برنامه و هدف نیست، با آسیبهایی همراه است و موجبات تقابل نیروهای سیاسی را به وجود میآورد. حتی باعث فراگیر شدن نگاه امنیتی خواهد شد.
تمامی جامعهشناسان سیاسی و نیروهای اصلاحگر توجیه میکنند که هیچ جامعه هوشمندی وقوع انقلاب را به نفع جامعه ارزیابی نمیکند و به حاکمان توصیه میشود که با روندی اصلاحگرایانه جامعه را از دو قطبی براندازی یا نظم آهنین که مداخلات قدرتهای سخت را در پی دارد، دور کنند.
جریان اصلاحطلب به عنوان مهمترین، سالمترین و خوش سابقهترین نیروهای موجود در جامعه که اتفاقا افکار عمومی با آنها همراه است، میتواند وارد صحنه شود و زمینه را برای برونرفت جامعه از وضعیت انسداد فراهم کند تا موجب شکلگیری رفتاری شود که هم رضایت آحاد جامعه را دنبال داشته باشد و هم موجب توانمندی نظام سیاسی شود. جریان اصلاحات دو هسته اصلی مخالف دارد؛ یکی اقتدارگرایان که هسته سخت دولت را نمایندگی میکنند و اصلاحطلبان را مزاحم خود تلقی میکنند و دیگری براندازان که به این روند راضی نیستند و فکر میکنند که جریان اصلاحطلب سقوط حاکمیت را به تاخیر انداخته است.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید