نگاهی به زندگی ورزشی منصور پورحیدری به بهانه سالگرد درگذشتش
مردی که برای آبیها کم نگذاشت
ششم بهمنماه 1324 در تهران کودکی متولد شد که قرار بود تاریخ یک باشگاه را بنویسد. کودکی که بعدها پدر استقلال نام گرفت.
اعتمادآنلاین| بعد از انقلاب 57 باشگاه تاج در حال منحل شدن بود، اما منصور پورحیدری به همراه چند تن از بازیکن قدیمی این تیم چنین اجازهای را نداد و حالا هواداران این تیم او را پدر استقلال میدانند، پدری که هرگز لباس آبی استقلال را از تن بیرون نیاورد و در تمام 50 سال حضورش در فوتبال ایران بدون توقع فقط برای سربلندی تیمش تلاش کرد.
پورحیدری در 17 سالگی اولین بازی خودش را برای تیم دارایی انجام داد و بعد ازیک سال حضور در این تیم، راهی تاج شد. در سال 53 و بعد از جدایی رایکوف از تاج، داناییفر هدایت آبیهای پایتخت را به دست گرفت. داناییفر، پورحیدری را بهعنوان دستیار خودش انتخاب کرد و این آغاز فعالیت منصورخان در حوزه مربیگری بود.
پورحیدری با پنج دوره حضور در رقابتهای آسیایی در تاریخ باشگاه استقلال رکورددار است. او در پنج دوره حضور خود؛ یک مقام قهرمانی، یک نایب قهرمانی و یک مقام سوم جام باشگاههای آسیا و همچنین دو مقام چهارم جام برندگان جام آسیا را برای استقلال به ارمغان آورده است.
پدر آبیها در دوره مربیگریاش در استقلال توانست 3 قهرمانی لیگ تهران، 2 قهرمانی در لیگ قدس و آزادگان، 2 قهرمانی در جام حذفی و یک قهرمانی در جام باشگاههای آسیا به دست بیاورد.
پورحیدری بعد از موفقیت در رده باشگاهی به عنوان مربی تیم ملی ایران انتخاب شد و با این تیم قهرمان بازیهای آسیایی بانکوک در سال 1998 شد. اما گویا عشق به پیراهن آبی به او اجازه نمیداد از این تیم دور بماند، استقلال برای پورحیدری دریا بود، او هم ماهی این دریای آبی. او بعد از یک سال و نیم مربیگری در تیم ملی دوباره به استقلال رفت تا روند موفقیتهایش با این تیم را از سر بگیرد.
اگر علی پروین شناسنامه پرسپولیس باشد، بدون شک منصور پورحیدری، تاریخ باشگاه استقلال بود. مردی آرام و صبور که هرگز برای تیم رقیب کری نخواند و همیشه سعی کرد احترام رقیب سنتیاش را نگه دارد. او عاشق استقلال بود اما هرگز دوست نداشت پرسپولیس را ضعیف ببیند. شاید همین موضوع باعث شد که پورحیدری بین هواداران پرسپولیس هم محبوب باشد.
منصور پورحیدری در سال های اخر زندگی اش دچار بیماری شد. او که در مستطیل سبز تیمهای رقیب را شکست میداد، تلاش کرد تا با سرطان بجنگند اما سرانجام در 14 آبانماه 1395، پس از مبارزه یکساله با این بیماری در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت.
روحش شاد و یادش گرامی...
بیشتر بخوانید:
به نام پدر
دیدگاه تان را بنویسید