مسئولان با میکروسکوپ ایران را رصد کنند

اعتمادآنلاین| مدیران ارشد و اداره‌کنندگان جامعه بنا بر ماهیت سیاست‌ورزی به درون ایران و نیز به پیرامون آن با تلسکوپ نگاه می‌کنند و دلشان نمی‌خواهد اجزای تشکیل‌دهنده ایران در هر بخش شامل سیاست‌، اقتصاد‌، جامعه و فرهنگ را به صورت جزیی ببینند.

به گزارش جهان صنعت، آنها تصور می‌کنند ستون‌های جامعه استوار است و حالا اگر در جاهایی از این ستون‌ها سوراخ‌ها و شکاف‌هایی پدیدار شود در بلندمدت جلوی آنها گرفته می‌شود. اما دنیای واقعی با این تصور به صورت بنیادین تفاوت دارد.

کافی است اداره‌کنندگان ایران به جای استفاده از تلسکوپ برای دیدن آنچه در پس و پشت ایران می‌گذرد چندین‌بار با ذره‌بین به ایران و روزگار ایرانیان نگاه کنند و سوراخ‌ها و شکاف‌های بزرگی که پایه‌های جامعه را دربرگرفته است را ببینند.

واقعیت این است که این سوراخ‌های به ظاهر ریز که هرکدام به تنهایی برای تخریب پایه‌های جامعه و سرزمین نیروی اندکی هستند در یک درهم تنیدگی به هم فزاینده می‌توانند همه چیز را بر باد دهند.

ایران کشور میلیون‌ها نفر ساکن در این آب و خاک است و همه ایرانیان نشانه‌های بدحالی خود و خانواده‌، همکاران‌، دوستان و همشهریان و هموطنان خود را به شکل‌های گوناگون می‌بینند و هر کس به شکل پیدا و پنهان نارضایتی‌اش را آشکار می‌کند.

مدیران اجرایی ایران که حالا تازه‌نفس هستند و با مجلس و قوه‌قضاییه همراهی ایدئولوژیک و فکری و سیاسی دارند هیچ بهانه‌ای ندارند که بگویند نشد و نگذاشتند. توصیه نگارنده این است که مدتی به جای نگاه با تلسکوپ و دیدن مسایل بسیار فراتر از مسائل ملی و میهنی و تلاش برای به هم ریختن نظم جهان بهتر است با ذره‌بین به درون ایران نگاه شود.

اگر می‌خواهیم جهان را تغییر دهیم‌، اگر اراده ما این است که نظم دنیای امروز را به چالش بکشیم و اگر می‌خواهیم الگو و مدل ملت‌های دیگر باشیم و هر اندیشه‌ای که داریم باید پیش از آن به شهروندان ایران رسیدگی کنیم. تا روزی که نتوانید شهروندان ایرانی را از فقر و فساد و نیز نابرابری‌های فزاینده سیاسی و اقتصادی رها کنید کسی در دنیا به حرف شما گوش نخواهد کرد.

ایران آباد و ایران سربلند و ایرانی که رفاه و سربلندی و شادی شهروندانش به خوبی دیده شود بهترین تبلیغ برای هر آرمان و ایده‌ای است. اعتماد ایرانیان را به دست بیاورید تا دیگران به شما اعتماد کنند. استقلال‌خواهی از نظم جهانی خوب است به این شرط که در شرق فرو نرویم.