حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی نوشت
ارتباط با منتقدان ترامپ و تعیین نظریه اقتصادی
حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره طرح موضوع مذاکره با آمریکا نوشت: این مذاکره، مذاکره رسمی بین دو دولت نیست و مسبوق به سابقه است سابقهای که یکی از مهمترین و پیچیدهترین مناقشات منطقهای و بینالمللی را طی سالهای اخیر به سرانجام رسانده است.
اعتمادآنلاین| حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: دولت در شرایط بحرانی به ویژه در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی به سر میبرد با این حال دو تا سه ماه آینده انتخابات کنگره امریکا را در پیش داریم و با توجه به برنده شدن لب مرزی ترامپ در امریکا برقرای ارتباط سیاسی درقالب دیپلماسی عمومی با احزاب و شخصیتها و گروههای منتقد جنجالآفرینیهای ترامپ در شرایط فعلی میتواند به عنوان یکی از لابیگریهای مفید و منطقی جمهوری اسلامی ایران باشد.
چرا که اولا منتقدان ترامپ از معتقدین به برجام بودند و امروز هم همین برداشت را دارند، ثانیا در امریکا نهتنها در مورد برجام بلکه در بسیاری از مواضع و رویکردهایی که ترامپ به عنوان رییسجمهوری امریکا اتخاذ میکند مخالفتهای جدی وجود دارد و این یک ظرفیت قابل توجه است که میتوان از طریق ارتباط دو سویه ضمن انتقال پیام بیواسطه دولت و ملت ایران به مجموعه صلحطلبان امریکا فشارهایی را بر دیپلماسی جنگطلبانه آقای ترامپ و تیم خشونت طلب و جنگ افروز ایشان وارد کرد. این مذاکره، مذاکره رسمی بین دو دولت نیست و مسبوق به سابقه است سابقهای که یکی از مهمترین و پیچیدهترین مناقشات منطقهای و بینالمللی را طی سالهای اخیر به سرانجام رسانده است. همچنین این مذاکره نهتنها موضع ضعف برای جمهوری اسلامی ایران محسوب نمیشود بلکه میتوانند در مقابله با رسانههای گسترده و اقدامات همهجانبه و تحریمی حاکم بر کاخ سفید ظرفیت مناسبی را در جامعه امریکا ایجاد کند.
در بحث اقتصادی هم بدون شک بین سیاستهای پولی و مالی اقتصادی کشور باید همآوایی وجود داشته باشد که الان به چشم نمیخورد. بر اساس آمار رسمی بانک مرکزی حجم نقدینگی سرگردان شامل وجوه سپردهگذاری شده صاحبان منابع مالی نزد بانکها و اسکناسهای دست مردم بالغ بر 1560 میلیارد تومان است و این در شرایطی است که کل تولید ناخالص داخلی کشور بر اساس اعلام رسمی رقمی کمتر از 1250 میلیارد تومان محاسبه شده است. به عبارتی به دلیل شرایط ناپایدار اقتصادی و تاثیرپذیری اقتصاد کشور از محرکهای مختلف این نقدینگی که بهطور طبیعی باید در 365 روز سال بین 2,5 تا 3 بار در چرخش و درخدمت تولید ملی باشد به دلیل شرایط متزلزل و ناپایدار پولی و اقتصادی در مسیر بخشهای سه گانه اقتصاد به کار برده نمیشود و این چرخش الان حدود یک یا 1.1 است. این نقدینگی و تفاضل شگفتانگیز حجم نقدینگی بر تولید ناخالص داخلی شرایطی را فراهم کرده که همواره این منابع به صورت سیلآسا با هدف جلوگیری از کم ارزش شدن داراییهایی که در اثر نوسانات نرخ برابری ریال با ارزهای معتبر خارجی رخ میدهد، به دنبال حفرهها و حوضچههایی باشد که بتواند منافع میانمدت و کوتاهمدت را بهتر تامین کند.
هجوم به بازار طلا و خودرو و همه کالاهایی که در اقتصاد داخلی ایران نقش کالای سرمایهای و واسطهای دارند هدف این نقدینگی سیلآسا قرار میگیرند و این چرخه معیوب موجبات کاستن از ارزش پول ملی را فراهم میکند. در این شرایط دولت به سراغ راهکارهای انتظامی و امنیتی رفته که ممکن است در سطح افکار عمومی و در کوتاهمدت مجابکننده باشد اما به عنوان سازوکار مالی و اقتصادی نمیتواند بر این غول عظیم غلبه کند.
متناسب با سیاست روز و با فرض بدبینانه، دولت هر چه سریعتر باید نظریه اقتصادی خودش را با تمامی متغیرهای قابل کنترل و غیر قابل کنترل موثر در عرصه اقتصادی تعیین کند و متناسب با این دیدگاه و سیاست راهبردی اقتصادی، مردان حوزه پولی و اقتصادی و ستاد اقتصادی خود را مجددا بررسی و بازبینی قرار دهد و چینش مجددی داشته باشد. آقای روحانی از ابتدای روی کار آمدن با توجه به شرایط سال 92 بر کاهش تورم به عنوان یکی از اهداف مهم متمرکز شد که در زمان خود، کار بسیار ارزندهای بود اما مسائل اقتصادی با توجه به تاثیرپذیری از رویدادهای بینالمللی و داخلی با مدیریت یک یا دو متغیر اقتصادی قابل مدیریت هماهنگ نیست و همه فعالان اقتصادی و دلسوزان کشور منتظر هستند در شرایطی که رهبری حداکثر حمایت از دولت و سه قوه را ابراز داشته است هم در حوزه نظری و هم در چیدمان سیاستورزان و مدیران متناسب با نظریه انتخابی، تصمیماتی اتخاذ شود تا شاید از این حالت انتظار و ناامیدی مخرب خارج شویم.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید