ضررهای خودتحریمی

اعتمادآنلاین| معصومه آقاپور نماینده مجلس نوشت: رییس‌جمهور در سخنرانی خود در مجتمع شهید رجایی، منشا برخی از التهابات و گره‌های اقتصادی که کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند را داخلی عنوان کرد؛ موضوعی که فقط به آن اشاره شد و بیشتر در مورد آنها اظهارنظر نکرد اما اگر بخواهیم مورد اشاره رییس‌جمهور را بیشتر توضیح دهیم با مواردی مواجه می‌شویم که در کنار تحریم‌ها می‌تواند ضربه بیشتری به اقتصاد کشور بیفزاید؛ موضوعی که بارها از سوی کارشناسان به مشکل‌زایی تحریم‌های داخلی در کنار تحریم‌های خارجی لقب گرفته است.

تحریم‌های داخلی در کنار تحریم‌های خارجی، وضع جدیدی برای اقتصاد کشور ایجاد کرده است و موجب شده تا این مشکلات گره‌های اقتصادی را کورتر از قبل کند. برای مثال از مهم‌ترین موانع داخلی، صدور بخشنامه‌های مکرر و تصمیم‌گیری‌های ناگهانی است که حتی مورد اعتراض و انتقاد فعالان بخش خصوصی هم قرار گرفته است.

در حقیقت تصمیم‌هایی که برای بخش خصوصی و واحدهای تولیدی گرفته می‌شود، آشفتگی اقتصادی و نابسامانی‌های بیشتری ایجاد می‌کند. در همین حال زمانی این مشکلات جدی‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد که عدم توجه به شاخص محیط کسب و کار با سلیقه‌ای عمل کردن و افزایش بروکراسی‌های اداری، در هم آمیخته می‌شود و سبب‌ساز مشکلات جدیدتری برای کشور و اقتصاد در آینده می‌شود. این عوامل شرایطی را ایجاد می‌کنند که دیگر نه تنها کسب و کارهای جدید و با انگیزه نخواهند داشت، حتی کسب و کارهای قدیمی نیز رغبتی برای افزایش فعالیت‌های خود ندارند.

برای مثال زمانی که برای اخذ مجوز یک بنگاه تولیدی 25 استعلام و 72 مکاتبه فقط از وزارت جهاد کشاورزی نیاز است، چگونه می‌توان به انگیزه ایجاد کسب و کارهای جدید امید بست؛ این تعداد استعلام عمر و انرژی افراد را هدر می‌دهد و موجب فرصت سوزی بیشتر در اقتصاد می‌شود.

در همین حال ‌عدم آگاهی کامل به قوانین و اطلاعات حقوقی عامل دیگری است که ضربه سنگینی به اقتصاد وارد می‌کند و جلوی ایجاد حرفه جدید و در نهایت اشتغالزایی را می‌گیرد؛ برای نمونه شخصی که برای دریافت مجوز به اداره‌ای مراجعه می‌کند، سردرگم است و هیچ اطلاع دقیقی از مراحل اخذ مجوز یا هر نوع مراحل کار اداری ندارد. در حقیقت الگوریتم جامع و مشخصی برای کارهای اداری نداریم. همین باعث افزایش کاغذ بازی و هزینه فرصت برای افراد می‌شود. دراین شرایط هزینه راه‌اندازی کسب‌وکار بیشتر از مزیت‌هایش است و افراد ترجیح می‌دهند کاری را شروع نکنند.

مورد دیگری که دولت باید به آن توجه کند، تغییر مدیران میانی و پایه است. متاسفانه برخی مدیران میانی کشور، ‌20 سال در این سمت ابقا شده‌اند و نمی‌خواهند جای خود را به جوانان بدهند. مدیری که 20 یا 25 سال در این سمت بوده، نه خلاقیتی دارد و نه توان مشورتی و ذهن آزاد. برخی معتقدند این مدیران با تجربه هستند و شرایط فعلی کشور به گونه‌ای است که با تجربه باید از آن عبور کرد. در قرن 21، علاوه بر تجربه، خلاقیت و مدیریت نوین هم لازم است. همه این عناصر در کنار هم باید قرار بگیرند. صرف داشتن تجربه، نمی‌تواند گره‌ای از مشکل کشور باز کند.

در کنار همه موارد ذکر شده نباید از کنار جنگ رسانه‌ای و روانی به عنوان یکی دیگر از بازدارنده‌های داخلی گذشت. ابزار نظارتی بر رسانه‌هایی که جنگ روانی ایجاد می‌کنند، ‌وجود ندارد. کشور پیشرفته است و نرم افزارهای پیشرفت‌های در اختیار داریم اما مدیریت بر بخش رسانه و تبلیغات، ‌سنتی است. به همین دلیل هر شایعه‌ای که در فضای مجازی پخش شود، به سرعت فراگیر می‌شود.

منبع: اعتماد