گزارش «اعتمادآنلاین» از چالش‌های آموزش حریم خصوصی و نظارت همزمان والدین بر کودکان:
سارا گودرزی، روانشناس کودک و نوجوان: والدین اجازه چک کردن موبایل فرزندشان را دارند؟/ والدینی که توانایی تعیین ساعت خواب را ندارند، نمی‌توانند نظارتی بر سایر موارد داشته باشند
آموزش حریم خصوصی و نظارت توأمان کودکان جزو مواردی است که برای والدین حساس بسیار چالش‌برانگیز است؛ اینکه چگونه ضمن آموزش این موضوع بتوانند هر 2 مفهوم را به فرزند خود یاد بدهند.
اعتمادآنلاین| حریم خصوصی، موضوعی که شاید والدین نسل‌های گذشته کمتر نسبت به آن آگاهی داشتند، جزو موارد حساسی است که متخصصان بر آموزش آن تاکید زیادی دارند.
حریمی که گستره معنایی وسیعی را هم شامل می‌شود؛ از آموزش اینکه بدن خود را بشناسند و اجازه کمترین تعرضی را به بقیه افراد ندهند تا اینکه خودشان هم بدانند حریم خصوصی سایر افراد چیست و چگونه است.
برای این آموزش هم روش‌های متفاوتی وجود دارد. مثلاً مختصصان حوزه کودک و نوجوان می‌گویند پدر و مادر اجازه ندارند بدون در زدن وارد اتاق فرزندشان شوند. اجازه ندارند وسایل شخصی او مثل کیف و کمد و کشوهای اتاقش را چک کنند و بر این کار اسم نظارت را بگذارند.
اما در چنین شرایطی این پرسش مطرح می‌شود که پس والدین چگونه می‌توانند کودک را از خطرات احتمالی دور کنند. پرسشی که در جهان امروز و با روی کار آمدن فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، قوت بیشتری گرفته است. در شرایطی که لمس تنها یک آیکون می‌تواند یک کودک را به هر فضایی وارد کند و کنترل آن بدون نظارت والدین ممکن نیست، این حساسیت بیشتر هم می‌شود.
اما کارشناسان این حوزه می‌گویند نحوه استفاده از ابزار تکنولوژی مثل موبایل و تبلت و همچنین ورود به شبکه‌های اجتماعی برای کودکان و نوجوانان قانون خودش را دارد و والدینی می‌توانند با خیال راحت این ابزارها را در اختیار فرزندشان قرار دهند که در مرحله نخست خودشان از این نکات آگاه باشند.
سارا گودرزی، روانشناس و روان‌درمانگر کودک و نوجوان، در گفت‌و‌گو با اعتمادآنلاین به این موضوع اشاره کرد و گفت: «والدین باید برای نحوه استفاده از این ابزارها برای فرزندشان قانون وضع کنند؛ مثلاً یکی از مهم‌ترین قوانین در این باره این است که والدین باید بتوانند هر لحظه که ممکن بود وارد ابزارهای اینچنینی فرزندشان شوند و آن را چک کنند. به این معنی که اگر موبایل یا تبلت فرزندشان رمز دارد، والدین باید آن رمز را بدانند.»
این روانشناس معتقد است باید این کار به شکل قانونی مهم درآید و به فرزند آموزش داده شود تا با دخالت در حریم خصوصی فرزند اشتباه گرفته نشود: «خرید موبایل برای فرزندان بدون قانون مشخص وضع‌شده از سوی والدین ممکن نیست. والدین باید به فرزندشان بگویند که این خرید قانون مشخص خود را دارد. متاسفانه در رابطه‌ها با بعضی خانوادهها مواجه هستیم که پدرومادر، خودشان رمز دارند و رمزشان را با مقاومتی جدی به هم نمی‌دهند. در این خانوادهها کودک یا نوجوان ممکن است بگوید: چرا شما رمز دارید من رمزش را بلد نیستم؟ من در چنین شرایطی و به عنوان مشاور پیشنهاد می‌دهم که پدر و مادر رمزشان را به هم بگویند و حتی آن را در اختیار فرزندشان هم قرار دهند، اما یک شرط بگذارند، آن هم اینکه هیچ‌کس بدون اجازه پدر و مادر حق ندارد سر گوشی دیگری برود.»
به عقیده گودرزی این قوانین در گروه سن فرزند است. او در این مورد می‌گوید: «البته این توضیحات بدان معنی نیست که پدر و مادر می‌توانند این نظارت را تا همیشه ادامه دهند. این قوانین تنها تا سن 13 سالگی لحاظ می‌شود. اما پس از آن دیگر والدین نمی‌توانند هر وقت که دل‌شان خواست وارد موبایل فرزندشان بشوند چون باید ضمن آموزش حریم خصوصی به فرزندشان نشان دهند که هم او را بالغ و آگاه می‌دانند و هم برایش احترام قائل‌اند. اما رسیدن به این مرحله، بدون رعایت نکات قبلی امکان‌پذیر نیست و این دقیقاً همان اعتماد متقابلی است که تنها در برخی خانوادهها دیده می‌شود.»
این روانشناس در پایان به نحوه تعامل با کودکان از سنین ابتدایی رشد اشاره کرد و گفت: «همه این مراحل در شرایطی موفقیت‌آمیز طی می‌شود که والدین در وهله نخست آگاه باشند. در غیر این صورت مادر و پدری که نمی‌توانند برای ساعت خواب فرزندشان قانون تعیین کنند، قطعاً از پس مسائل مهم‌تر برنخواهند آمد. آموزش ساعت خواب، خورد و خوراک، نحوه پوشش و بسیاری از نکات دیگر مسائلی هستند که پی‌در‌پی رخ می‌دهند و تنها پدرومادری از پس مدیریت آن برمی‌آیند که هم آگاه باشند و هم بخواهند برای فرزندشان آن‌طور که درست است وقت بگذارند، نه اینکه تنها به تامین مادیات او توجه کنند .»
دیدگاه تان را بنویسید